Asclepius (verba Graeca solum)

⟨⟨De inani vero, quod etiam magnum videtur esse quam plurimis,

sic sentio: inane nec esse aliquid nec esse potuisse nec futurum umquam. Omnia enim mundi sunt membra plenissima [[ut ipse mundus sit plenus atque perfectus]] corporibus qualitate formaque diversis et speciem suam habentibus et magnitudinem, ⟨⟨ut ipse mundus sit plenus atque perfectus⟩⟩. Quorum unum est alio maius, aut alio [aliud] minus, et validitate et tenuitate diversa. Nam et quaedam eorum validiora facilius videntur, sicuti et maiora: minora vero aut tenuiora aut vix videri aut omnino non possunt: quas [[solum]] res esse adtrectatione ⟨⟨solum⟩⟩ cognoscimus. Unde contigit multis credere haec non esse corpora, et esse inanes locos; quod est inpossibile. [Sicuti enim] ⟨⟨Nec istud enim⟩⟩ quod dicitur extra mundum, si tamen est aliquid, [[nec istud enim]] ⟨inane⟩ ⟨⟨esse⟩⟩ credo, sic adeo plenum [[esse]] intellegibilium rerum, id est divinitati suae similium: ut hic etiam sensibilis mundus qui dicitur sit plenissimus corporum et animalium naturae suae et qualitati convenientium. Quorum facies non omnes videmus ⟨pares⟩, sed quasdam ultra modum grandes, quasdam brevissimas, ⟨cum⟩ [aut] propter spatii interiecti longitudinem [aut quod acie sumus obtunsi] tales nobis esse videantur; ⟨quaedam⟩ aut⟨em⟩ omnino propter nimiam brevitatem ⟨aut tenuitatem non videmus, ut⟩ multis non esse credantur.