Fragmenta ad singulos libros relata

fr.1: III p. 33, 19 n. 137 (ἐν τῷ πρώτῳ)

fr.2: III p. 35, 38 n. 148 (ἐν τῷ πρώτῳ)

fr.3: III p. 102, 11 n. 418 (ἐν τῷ δεύτερῳ)

fr.4: III p. 9, 2 n. 25 (ἐν τῷ τρίτῳ).

fr.1: III p. 94, 43 n. 390.

fr.1: III p. 13, 18 n. 49 (ἐν τῷ πρώτῳ)

fr.2: III p. 72, 30 n. 295 (ἐν τῷ πρώτῳ)

fr.3: III p. 85, 27 n. 350 (ἐν τῷ περὶ ἀρ.).

fr.1: III p. 61, 20 n. 256

fr.2: III p. 62, 20 n. 259.

fr.1: III p. 60, 13 n. 256

fr.2: III p. 62, 22 n. 259.

II p. 131, 6 n. 357.

fr.1: III p. 173, 23 n. 691 (ἐν τῷ πρώτῳ)

fr.2: III p. 174, 15. 21 n. 693 (ἐν τοῖς π. β.)

fr.3: III p. 175, 3 n. 697 (ἐν πρώτῳ)

fr.4: III p. 175, 31 n. 701 (ἐν πρώτῳ?)

fr.5: III p. 180, 14 n. 716 (ἐν τῷ πρώτῳ)

fr.6: III p. 172, 6 n. 685 (ἐν τῷ δευτέρῳ)

fr.7: III p. 176, 12 n. 702 (ἐν τῷ τετάρτῳ)

fr.8: III p. 176, 24 n. 703 (ἐν τῷ τετάρτῳ)

fr.9: II p. 16, 29 n. 42 (ἐν τῷ τετάρτῳ)

fr.10: II p. 89, 41 n. 270 (ἐν τῷ τετάρτῳ).

fr.1: II p. 38, 21 n. 126.

fr.1: III p. 176, 31 n. 704

fr. 2:Athenaeus Deipnos. VII 285d. Χρύσιππος δ’ ὁ φιλόσοφος ἐν τῷ περὶ τῶν δι’ αὑτὰ αἱρετῶν τὴν ἀφύην, φησίν, [τὴν] ἐν Ἀθήναις μὲν διὰ τὴν δαψίλειαν ὑπερορῶσι καὶ πτωχικὸν εἶναί φασιν ὄψον, ἐν ἑτέραις δὲ πόλεσιν ὑπερθαυμάζουσι πολὺ χείρω γενομένην. εἶθ’ οἱ μέν, φησίν, ἐνταῦθα τοὺς ἀδριατικοὺς ὄρνιθας τρέφειν σπεύδουσιν ἀχρειοτέρους ὄντας, ὅτι τῶν παρ’ ἡμῖν πολὺ ἐλάττους εἰσίν· ἐκεῖνοι δὲ τἀναντία μεταπέμπονται τοὺς ἐνθάδε.

fr.3: III p. 36, 2 n. 148 (ἐν τῷ περὶ τῶν καθ’ αὑτὰ αἱρετῶν).

fr.1: III p. 185, 17 n. 744

fr.2: Athenaeus Deipnosoph. IV p. 159a. οἷον ὁ καλὸς Χρύσιππος διαγράφει ἐν τῷ περὶ τῶν μὴ δι’ αὑτὰ αἱρετῶν λέγων ὧδε ἐπὶ τοσοῦτον τινὲς ἐκπίπτουσι πρὸς τὸ ἀργύριον ὥστε ἱστορῆσθαι πρὸς τῇ τελευτῇ τινὰ μὲν καταπιόντα οὐκ ὀλίγους χρυσοῦς ἀποθανεῖν τὸν δὲ ἕτερον ῥαψάμενον εἴς τινα χιτῶνα καὶ ἐνδύντ’ αὐτὸν ἐπισκῆψαι τοῖς οἰκείοις θάψαι οὕτως, μήτε καύσαντας μήτε θεραπεύσαντας.

fr.1: II p. 326, 32 n. 1125

fr.2: III p. 175, 12 n. 699.

fr. 1: Cicero de republ. III 8, 12 et reqeriret et tueretur, alter (scil. Aristoteles) autem de ipsa iustitia quattuor implevit sane grandis libros. Nam ab Chrysippo nihil magnum nec magnificum desideravi, qui suo quodam more loquitur, ut omnia verborum momentis, non rerum ponderibus examinet.

fr.2: II p. 11, 44 n. 30

fr.3: II p. 337, 35 n. 1175 (ἐν τῷ πρώτῳ)

fr.4: III p. 89, 27 n. 367 (ἐν τῷ πρώτῳ)

fr.5: III p. 8, 10. 20 n. 23 (ἐν τῷ τρίτῳ)

fr.6: III p. 146, 10 n. 545 (ἐν τῷ τρίτῳ)

fr.7: III p. 186, 3 n. 747 (ἐν τῷ τρίτῳ περὶ δικαίου)

fr.8: III p. 186, 7 n. 748 (ἐν τῷ περὶ δικαιοσύνης)

fr.9: III p. 177, 2 n. 705 (ἐν τοῖς περὶ δικαιοσύνης).

fr.1: III p. 110, 29 n. 455 (ἐν τῷ πρώτῳ)

fr.2: III p. 37, 16 n. 157

fr.3: III p. 70, 30 n. 288

fr.4: III p. 77, 20 n. 313.

fr.1: III p. 8, 22 n. 24 (Ἀριστοτέλει περὶ δικαιοσύνης ἀντιγράφων).

fr.1: III p. 71, 5. 10 n. 289

fr.2: III p. 73, 13 n. 297.

fr.1: III p. 50, 31 n. 211

fr.2: III p. 52, 41 n. 226.

fr.1: II p. 92, 33. 93, 10. 15 n. 283 (ἐν τῷ πρώτῳ)

fr.2: II p. 174, 5. 24 n. 551 (ἐν τῷ τετάρτῳ).

fr.1: II p. 264, 17 n. 913

fr.2: II p. 265, 24 n. 915

fr.3: II p. 267, 26 n. 927

fr.4: II p. 270, 8 n. 939

fr.5: II p. 309, 33 n. 1049

fr.6: II p. 266, 33 n. 925 (ἐν τῷ πρώτῳ)

fr.7: II p. 292, 23 n. 998 (ἐν τῷ δευτέρῳ)

fr.8: II p. 293, 12 n. 999 (ἐν τῷ δευτέρῳ).

fr.1: III p. 167, 3 n. 667.

fr. 2: Athenaeus Deipnos. IV p. 159d. Χρύσιππος δ’ ἐν τῇ εἰσαγωγῇ τῇ εἰς τὴν περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν πραγματείαν νεανίσκον φησί τινα ἐκ τῆς Ἰωνίας σφόδρα πλούσιον ἐπιδημῆσαι ταῖς Ἀθήναις πορφυρίδα ἠμφιεσμένον ἔχουσαν χρυσᾶ κράσπεδα. πυνθανομένου δέ τινος αὐτοῦ ποδαπός ἐστιν ἀποκρίνασθαι ὅτι πλούσιος.

fr. 3: Origenes contra Celsum IV 63 Vol. I p. 334, 15 Kö. (p. 552 Delarue). (Dum refutare studet Celsi opinionem τὰ κακὰ οὔτε πλείονα οὔτε ἐλάττονα γίγνεσθαι) καὶ ἄλλως δ’ ἐλέγχεται ὁ τοῦ Κέλσου περὶ τῶν κακῶν λόγος ἀπὸ τῶν ἐξετασάντων φιλοσόφων τὰ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν καὶ παραστησάντων καὶ ἀπὸ τῆς ἱστορίας ὅτι πρῶτον μὲν ἔξω πόλεως καὶ προσωπεῖα περικείμεναι αἱ ἑταῖραι ἐξεμίσθουν ἑαυτὰς τοῖς βουλομένοις· εἶθ’ ὕστερον καταφρονήσασαι ἀπέθεντο τὰ προσωπεῖα καὶ ὑπὸ τῶν νόμων μὴ ἐπιτρεπόμεναι εἰσιέναι εἰς τὰς πόλεις, ἔξω ἦσαν αὐτῶν· πλείονος δὲ τῆς διαστροφῆς γινομένης ὁσημέραι, ἐτόλμησαν καὶ εἰς τὰς πόλεις εἰσελθεῖν. Ταῦτα δὲ Χρύσιππός φησιν ἐν τῇ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν εἰσαγωγῇ· Ὅθεν ὡς τῶν κακῶν πλειόνων καὶ ἡττόνων γινομένων, ἔστι λαβεῖν ὅτι οἱ καλούμενοι ἀμφίβολοι ἦσάν ποτε προεστηκότες, πάσχοντες καὶ διατιθέντες καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν εἰσιόντων δουλεύοντες, ὕστερον δὲ οἱ ἀγορανόμοι τούτους ἐξῶσαν. Καὶ περὶ μυρίων δ’ ἂν τῶν ἀπὸ κεχυμένης τῆς κακίας ἐπεισελθόντων τῷ βίῳ τῶν ἀνθρώπων ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι πρότερον οὐκ ἦν. Αἱ γοῦν ἀρχαιόταται ἱστορίαι, καίτοι γε μυρία ὅσα κατηγοροῦσαι τῶν ἁμαρτανόντων ἀῤῥητοποιοὺς οὐκ ἴσασι.

fr.1: II p. 49, 13 sq. n. 172 sq. ?