De signis Odysseae

63.

αὐτίκα νῦν ἢ ἔπειτα.

Quod legitur in V sic corrigendum esse videtur: τὸ ἔπειτα ἀντὶ τοῦ μετὰ ταῦτα· ἀντιδιέσταλται γοῦν τὸ αὐτίκα. cf. ad Ψ 551. L. Ar. 151.

66.

ὡς δ’ ὅτε Πανδαρέου κούρας ἀνέλοντο θύελλαι.

*) [ἡ διπλῆ ότι] τὸ δὲ περιττόν H. cf. ad β 6.

104. not. 1.

132.

ἐμπλήγδην ἕτερόν γε τίει.

†) ἐν τῷ Υ τῆς Ὀδυσσείας ὑπομνήματι ὁ Ἀρίσταρχος εὐμεταβόλως. Apoll. l. h. 67, 28. L. Ar. 152.

202.

ἐπὴν δὴ γείνεαι αὐτός.

†) γεννήσῃς V. Sic Ar. interpretatum esse hanc formam apparet ex Ar. ad

321.

Ἀγέλαος.

Fuit διπλῆ πρὸς τὴν ὁμωνυμίαν. Agelaum interfecit Hector cf. Λ 302, ubi commemoratur hic Agelaus, unus ex procis.

383.

ἐς Σικελοὺς πέμψωμεν.

†) ἐγινώσκετο ἄρα τὰ κατὰ τοὺς Σικελούς. οὐκ εἰκὸς οὖν ἐκεῖ τὴν πλάνην γεγονέναι V. cf. Eust. 1896, 45. L. Ar. 244.

1.

τῇ δ’ ἄρ’ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε.

*) [ἡ διπλῆ ὅτι] ὁ δὲ ἀντὶ τοῦ γάρ PVBQ. cf. ad β 6. F. Ar. 35.

13.

δῶρα τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε.

15.

τῷ δ’ ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιιν οἴκῳ ἐν Ὀρσιλόχοιο.

†) νῦν ἐπὶ τῇ Λακωνικῇ χώρᾳ, ἧς μέρος κατὰ τοὺς ἡρωϊκοὺς χρόνους ἡ Μεσσήνη BQ. cf. ad δ 1. Β 502. 582. L. Ar. 235. Notatus fuit praeterea v. 15 ex meris spondeis compositus cf. ad Λ 130. Eust. 1899, 55 et fuit diple periestigmene contra Zenodotum, quod pro Ὀρσιλόχοιο scripsit Ὀρτιλόχοιο, v. ad γ 489.

22. not. 1.

29.

ἐπειτα δὲ πέφνε καὶ αὐτόν.

*) [ἡ διπλῆ ὅτι] ὁ δὲ ἀντὶ τοῦ γάρ B. cf. ad φ 1.