In Aristotelis Analyticorum Priorum Librum I Commentarium

[*](p. 52a 15)

Ὁμοίως δὲ ἔχουσι καὶ8 αἱ στερήσεις πρὸς τὰς κατηγορίας [*](138v) ταύτῃ τῇ θέσει.

Οὖ καὶ αὐτοῦ ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας ἐμνημόνευσε, περὶ τούτου λέγει· εἰπὼν γὰρ ἐκεῖ, ἐν αἷς προτάσεσι “τὸ ἔστι τρίτον προσκατηγορεῖται”, δύο γίνεσθαι ἀντιφάσεις καὶ προτάσεις τέσσαρας προσέθηκεν “ὧν τὰ μὲν δύο πρὸς τὴν κατάφασιν καὶ ἀπόφασιν ἕξει κατὰ τὸ στοιχοῦν ὡς αἱ στερήσεις, τὰ δὲ δύο οὔ”. τοῦτο δὴ καὶ νῦν δείκνυσιν, ὅτι ἡ στερητικὴ ἀντίφασις τὴν ὁμοίαν τάξιν σώζει πρὸς τὴν ἁπλῆν ἀντίφασιν ἐν τῇ θέσει τε καὶ ἀκολουθία, ἣν καὶ ἡ ἐκ μεταθέσεως ἀντίφασις. κατηγορίας δὲ εἴρηκεν ἤτοι τὰς ἀντικατηγορίας καὶ ἀκολουθίας, ὅτι ὁμοίως πρὸς τὰς ἀντικατηγορίας καὶ ἀκολουθίας, ἢ τὰς τὸ ἀπλοῦν τό, οὗ αἱ στερήσεις εἰσί, κατηγορούσας καταφατικῶς ἢ ἀποφατικῶς κατηγορίας εἶπε τὰς ‘ἔστιν ἴσον᾿ καὶ ‘οὐκ ἔστιν ἴσον᾿. ἄν γὰρ τὴν στερητικὴν ἀντίφασιν ὑποτάξωμεν τῇ ἁπλῇ ἀντιφάσει, τῇ μὲν ἀποφάσει τὴν κατάφασιν τῇ δὲ καταφάσει τὴν ἀπόφασιν, ὅμοιαι αἱ ἀκολουθίαι τῇ τάξει ἔσονται ταῖς μικρῷ πρόσθεν ἐπὶ τῆς <ἐκ> μεταθέσεως ἀντιφάσεως· ταῖς μὲν γὰρ καταφάσεσιν αἱ ἀποφάσεις αἱ κατὰ ταύτας τεταγμέναι ἀκολουθήσουσιν ἐξ ἀνάγκης, οὐκέτι δὲ ταῖς ἀποφάσεσι πάντως αἱ καταφάσεις. ἔστω γὰρ τὸ μὲν ‘ἴσον ἐστίν᾿ ἐπὶ τοῦ Α, ἡ δὲ τούτου ἀπόφασις τὸ ‘οὐκ ἔστιν ἴσον᾿ ἐπὶ τοῦ Β, καὶ ὑποτετάχθω τῷ μὲν Β τὸ Γ ἔχον ἐπ’ αὐτοῦ τὴν τοῦ ἴσου στερητικὴν κατάφασιν τὴν ‘ἄνισόν ἐστι᾿ στέρησις γὰρ τοῦ ἴσου τὸ ἄνισον), τῷ δὲ Α τὸ Δ ἔχον τὴν ἀπόφασιν τὴν τοῦ στερητικοῦ τὴν ‘οὐκ [*](5 ἡ ἁπλῆ ἀπόφασις omisso κατάφασις (cf. vs. 4) a: ἡ ἁπλῆ φάσις (sic) corr. Β3 7 ἀληθεῖς Β corr.: ἀληθὴς a B pr. 9 Περὶ ἑρμηνείας] c. 10 p. 19b32 —36 10 ᾖ Ar.: om. aB τοῦ altenim add. a: om. B 13 synalhueqyetai a 16.17 κατηγορίας a et Ar. (cf. vs. 24,27): κατηγορικὰς Β 17 ἐκθέσει a 20 τέτταρας a ὧν τὰ μὲν κτλ.] p. 19 b 23 24 κατηγορίας ex κατηγορικὰς corr. Β 26 τό Β: τε a 27 ante κατηγορίας add. καὶ a 30 τάξει scripsi (cf. p. 405,27, 414,18): πρότασει aB ἐκ a: om. Β 33. 34 ἔστιν ἴσον a: ἴσον ἐστίν Β 34 β(??) (post μὲν) B: ᾶ a)

ἔστιν ἄνισον᾿. ὅμοιαι δὴ καὶ αἱ τούτων ἀκολουθίαι· τῷ μὲν γὰρ Γ, τῇ [*](138v) στερητικῇ καταφάσει, ἐξ ἀνάγκης ἀκολουθήσει τὸ Β, ἡ τοῦ ἴσου ἀπόφασις· δεῖ μὲν γὰρ ἐπὶ τοῦ ‘ἄνισόν ἐστιν᾿ ἀληθῆ εἶναι ἢ τὴν ‘ἴσον ἐστίν᾿ ἢ τὴν οὐκ ἐστιν ἴσον᾿· ἀλλὰ ἀδύνατον τὸ ἄνισον καὶ ἴσον εἶναι ἅμα· ἡ ἄρ. ἀπόφασις ἡ ‘οὐκ ἔστιν ἴσον᾿. οὐκέτι μέντοι τῇ ἀποφάσει τῇ ‘οὐκ ἔστιν ἴσον᾿, τῷ Β, ἐξ ἀνάγκης ἀκολουθήσει ἡ στερητικὴ κατάφασις ἡ ‘ἔστιν ἄνισον᾿, ἥτις ἦν τὸ Γ· οὐ γὰρ ἐπὶ πάντων, ἐφ’ ὧν ἀληθής ἐστιν ἡ ἀπόφασις ἡ ἁπλῆ, ἐπὶ τούτων καὶ ἡ στερητικὴ κατάφασις, ἥτις ἦν τὸ Γ. οὐκ ἴσον μὲν γὰρ χρῶμα καὶ φωνή, οὐ μὴν καὶ ἄνισον. τὸ γὰρ ἄνισον, ὡς προεῖπεν, ἐπὶ ὡρισμένου τινὸς ἀληθές ἐστιν· ἐπὶ γὰρ ποσοῦ. ἀνάπαλίν ἐστι τοῦ Α καὶ τοῦ Δ ἡ ἀκολουθία· τῷ μὲν γὰρ Α, τῇ ἁπλῇ καταφάσει, ἀκολουθήσει τὸ Δ, ἡ στερητικὴ ἀπόφασις· τὸ γὰρ ἴσον οὐκ ἄνισον. οὐκέτι μέντοι τῇ στερητικῇ ἀποφάσει τῇ ‘οὐκ ἄνισον᾿ ἐξ ἀνάγκης ἀκολουθήσει τὸ Α, ἡ ἁπλῆ κατάφασις· τὸ μὲν γὰρ ‘οὐκ ἄνισον᾿ καὶ ἐπὶ μὴ ποσῶν ἀληθές, τὸ δὲ ἴσον οὐκέτι. ἴσον Α ἐστί, Β οὐκ ἔστιν ἴσον, Δ ἄνισόν ἐστι, Γ ἴσον οὐκ ἔστιν, Δ ἐστὶν ἄνισον.]