Physiognomonica (epitome Matritensis)
Adamantius Judaeus
Adamantius, Scriptores physiognomonici Graeci et Latini, Volume 1 Foerster, Teubner, 1893
Όνυχες πλατεῖς λευκοὶ ὑπόξανθοι εὐφυεῖς ἄνδρας δηλοῦσιν, οἱ δὲ στενοὶ καὶ προμήκεις καὶ κυρτοὶ ἀναισθήτους [*](Matr. 7. ὠμόφρονες] τούτοις ὁμόφρονες Ma 8. 〈τομιῶν+003E inserui 9. τομῇ] τόλμῃ Ma 10. ante Ὄνυχες titulus περὶ ὀνύχων m. rubr. Ma )
Οἱ δακύλους ἔχοντες συμφυεῖς ὑώδεις τουτέστι χοι- ρώδεις καὶ μιαροί· οἱ συνεσταλμένους ἔχοντες πανοῦργοι, κακοήθεις, φιλοχρήματοι. μικροὶ δὲ πάνυ ὄντες καὶ λεπτοὶ ἀνοητοτέρους δηλοῦσιν ἄνδρας. δάκτυλοι παχεῖς κολοβοὶ [*](Matr. 7. μὴ delevi τις] τοῖς Ma 8. ἐφʼ] ἀφʼ Ma σκοπήσει] σκοπῶσι Ma ὄνυχες] ὄνυχας Ma 9. ante Οἱ titulus περὶ δακτύλων in marg. m. rubr. Ma 10. μιαροί μωροί Ma )
Πόδες νευρώδεις ἀρθρώδεις γενναῖα ἤθη ἀνδρὸς σημαίνουσι καὶ ἀνδρείαν, ἀπαλοὶ δὲ πόδες καὶ σαρκωδέστεροι τοιαῦτα καὶ τὰ ἤθη παρέχουσι τουτέστιν ἁπαλὰ καὶ ἐν παντὶ [*](Matr. 8. μακροὶ] μικροὶ Ma 11. ante Πόδες titulus περὶ ποδῶν m. rubr. Ma )
Σφυρὰ διηκριβωμένα στερεὰ γενναῖον ἄνδρα ἐπαγγέλλουσι, τὰ δὲ μαλακὰ καὶ λεῖα ἀνανδροτέρου, λεπτὰ δὲ πάνυ δολίου καὶ ἀκολάστου σημεῖα. παχέα δὲ σφυρὰ καὶ πτέρναι τραχεῖαι καὶ πόδες σαρκώδεις καὶ κολοβοὶ δάκτυλοι κνῆμαί τε παχεῖαι ἐξηχοῦντας ποιοῦσιν ὧς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἢ δαιμονίζοντας.
[*](Matr. 7. ante Σφυρὰ titulus περὶ σφυρῶν m. rubr. Ma 8. μαλακὰ] μανά, Ma λεῖα] λίαν Ma ἀνανδροτέρου] ἀνανδρεστέρου Ma )Κνῆνμαι εὐμεγέθεις διηρθρωμέναι στερεαὶ [καὶ] γενναίους ἄνδρας καὶ εὐφυεῖς σημαίνουσιν· ἁπαλαὶ μέν, ἄν- αρθροι δὲ δειλότερον καὶ ἀνανδρότερον εἶναι τὸν ἄνδρα δηλοῦσιν· αἱ λεπταὶ πάνυ 〈 δειλὸν καὶ〉 κακοήθη ἄνδρα δη- λοῦσιν· αἱ δὲ πρὸς τοῦτο νευρώδεις ἀκολασίας πολλῆς μέτοχον δηλοῦσιν. ὅσαι δὲ τῶν κνημῶν πλήρεις εἰσὶν εἰς τὸ μέσον παχεῖς οὖσαι, βδελυροὺς καὶ ἀσώτους καὶ ἀναιδεῖς σημαί- [*](Matr. 8. ante Κνῆμαι titulus περὶ κνημῶν καὶ μηρῶν m. rubr. Ma στερεαὶ] στερεοὺς Ma καὶ uncis inclusi 11. 〈δειλὸν καὶ〉 inserui 12. νευρώδεις] εὐρώδεις Ma 14. βδε- λυροὺς] βδελυροὺς Ma ἀσώτους] ἀνώτους Ma )