Physiognomonica

Adamantius Judaeus

Adamantius, Scriptores physiognomonici Graeci et Latini, Volume 1, Foerster, Teubner, 1893

Ὥσπερ καὶ τοῦ μωροπονήρου τετανόθριξ ἡ κεφαλὴ στενὴ λοξή, ὦτα ὑπερμεγέθη ἐπικεκλασμένα, αὐχὴν καὶ τράχηλος σκληρός, 〈κρόταφοι στρογγύλοι γλαφυροί, μέτωπον στενὸν τραχύ,〉 ὀφθαλμοὶ ξηροὶ [*](Adam. 1. post μὲν excidisse videtur πολλοὶ 2. ἄλλῳ τῳ scripsi ἄλλώ τω M ἄλλῴ τῳ S ἄλλῳ τινὶ Pa 4. ante Ὥσπερ titulus εἶδος μωροπονήρου in y μωροπονήρου τετα- νόθριξ ἡ κεφαλὴ] μωροπονήρου εἶδος· τετανόθριξ, ἡ κεφαλὴ? 5. ὑπερμεγέθη scripsi ex y ἅμα μεγέθει Pa 6. σκληρός scripsi coll. phys. lat. § 105 cervice dura στρογγύλος y, sed fortasse αὐχὴν τραχὺς scribendum cf. p. 368, 5 sq. 〈κρό- ταφοι — 7 τραχύ,〉 inserui e Po et phys. lat. l. l. )

425
σκότιοι μικροὶ κοῖλοι ὑπορρέοντες ἀτενεῖς, παρειαὶ στεναὶ ἐπιμήκεις, γένειον μακρόν, στόμα ἄθυρον περί- μηκες ἄκλειστον, ὡς διεσχισμένα τὰ πρόσωπα φαί- νεσθαι, κυρτός, προγάστωρ, παχυσκελής, ποδῶν καὶ χειρῶν ἄρθρα 〈περιμήκη〉 παχέα καὶ σκληρά, ὑπό- χλωρος, κυλοιδιῶν ὥσπερ ἐξ ὕπνου καὶ κραιπάλης, φωνὴ βληχώδης μικρὰ θρασεῖα.