De materia medica

4 καίεται δὲ ὁ μόλυβδος οὕτως· λαβὼν μολύβδου ἐλάσματα ὡς ὅτι λεπτότατα ἐπίθες ἐπὶ καινὴν λοπάδα, καὶ ἐπιπάσας θεῖον πάλιν ἕτερα ἐπίθες πέταλα καὶ θεῖον ἐπίπασσε καὶ πάλιν ἕτερα, καὶ τὸ αὐτὸ ποίει, ἄχρι οὗ πληρώσῃς τὴν λοπάδα, εἶτα ὑπόκαιε· ἀναφθέντος δὲ τοῦ μολύβδου κίνει σιδήρῳ, ἄχρι ἂν ἀποτεφρωθῇ τελέως καὶ μηδὲν ἐντρέχῃ μολυβδῶδες, καὶ ἀναιροῦ, σκεπάσας τοὺς ῥώθωνας· βλαβερά γὰρ ἡ ἀποφορά.

5 ἢ ῥινήματα μολύβδου βαλὼν μετὰ θείου εἰς λοπάδα οὕτως καῖε· οἱ δὲ εἰς κύθραν ὠμὴν βαλόντες τὰ πέταλα, ὡς εἴρηται, ἐν καμίνῳ ἐντιθέασιν ἢ ἐπὶ ἐσχάρας, περιπλάσαντες τὸ πῶμα [*](4 SIM. Pl. l. s. 169 — 5 Cels. VI 6, 5 Pl. l. s. — 6 D. eup. I 189 (193) — Cels. V 1 — 7 Pl. l. s. eup. I 212 (205) — eup. I 182 (190).) [*](12 EXC. Orib. XIII s. v. (καίεται — ἀποφορά, δεῖ δὲ πλύνειν — μᾶλλον).) [*](2 ῥινίσμασιν Q 3 οὕτω HADi μόλυβδον om. E 4 ὁ δὲ πεπλυμένος μόλιβος δύναται E ψύχειν, στύφειν QDiDl post ψύχειν add. σμίλίῳ E 5 καὶ στέλλειν E 7 ποιεῖ addidi τοῖς δακτύλοις H: τῷ δακτυλίῳ Di καὶ αίμορροίδας καὶ κονδυλώματα E 9 ἡ om. L 10 βοηθεῖ τῇ (om. F) τοῦ θαλασσίου σκορπίου QDi 11 πληγάς E 12 nov. cap. (ψνᾱ) περὶ μολίβδου κεκαυμένου inc. Di 13 ὡς] ἐς F ἐπίθες om. Orib. ἐπὶ] εἰς Di ἐπίπασσε E: ἐπιπας (sic) P ἐπίθες ἕτερα πάλιν πέταλα Orib.: πάλιν ἐπίθες ἄλλα πέταλα μεγάλα E 14 ἐπίπασσε — ἕτερα om. Orib. ἐπίπασον E καὶ (alt.) — ἕτερα om. EDi 15 τὸ αὐτὸ δὲ E: τοῦτο Di ἄχρι οὗ P: ἄχρις ἂν οὗ E: ἄχρις ἂν Orib.HADi: ἄχρι οὗ ἂν F 16 ὑπόκας Orib. ἁφθέντος PL ἄχρις ἂν Orib.HADi: ἄχρι οὗ ἂν F 17 παντελῶς ἐκτεφρωθῇ Orib.E καὶ (pr.) om. Orib.E μηδενὸς φαινομένου (ἐντρέχοντος E) μολιβδώδους Orib.E ἐντρέχῃ Di: τρέχῃ P: τι ἔχῃ LFA (ἐντρέχει ἀκαὲς μολυβδῶδες superscr. A2): ἔχῃ H ἀκαὲς μολιβδῶδες Di καὶ ἀναιροῦ om. E. 18 σκέπεται δὲ Orib.: κατάσκεπε δὲ E 19 ἐν λωπάδι E οὕτω HDi 20 ἔνιοι δὲ E βάλλοντες PLF: ἐμβάλλοντες E: βαλόντες reliqui 21 ἐν om. EDi ἐπιτιθέασιν L: τιθέασιν HA)

οἱ δὲ ἀκεραίους τὰς λεπίδας ἐπιθέντες 6 ὀξεῖ πυρὶ χρῶνται καὶ κινοῦσιν ἐπιτεταμένως σιδήρῳ, ἄχρι ἂν ἐκτεφρωθῇ ἔστι δὲ δυσχερὴς ἡ τοιαύτη καῦσις· καὶ ἐπὶ πλεῖον δὲ καεὶς λιθαργύρου λαμβάνει τὸ χρῶμα. ἡμῖν μέντοι ἀρέσκει ἡ πρώτη καῦσις· δεῖ δὲ πλύνειν αὐτὸν ὡς τὴν καδμείαν καὶ ἀποτίθεσθαι.

δύναμιν δὲ ἔχει, ἣν καὶ ὁ πεπλυμένος μόλυβδος, εὐτονωτέραν δὲ μᾶλλον.