De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
140 γλυκυσίδη· οἱ δὲ πεντόροβον, οἱ δὲ δαίους δακτύλους, τὴν δὲ ῥίζαν παιωνίαν καλοῦσιν, ἄλλοι δὲ ἀγλαοφώτιδα. καυλὸς φύεται δισπίθαμος, παραφυάδας ἔχων πολλάς· φύλλα δὲ ἔχει ἡ μὲν ἄρρην βασιλικῇ καρύᾳ ὅμοια, ἡ δὲ θήλεια ἐπέσχισται τὰ φύλλα ὥσπερ σμύρνιον· λοβούς δέ τινας ἀνίησιν ἐπʼ ἄκρου τοῦ καυλοῦ ἀμυγδάλοις ὁμοίους, ὧν ἀνοιχθέντων εὑρίσκονται ἐρυθροὶ κόκκοι πολλοί, μικροί, ἐμφερεῖς τοῖς τῆς ῥοᾶς, ἐν μέσῳ δὲ μέλανες, ἐμπόρφυροι, πέντε ἢ ἕξ.
ῥίζα δὲ 2 [*](140 RV: παιωνία ἄρρην ἤ γλυκυσίδη· οἱ δὲ πεντόροβον, οἱ δὲ ὁροβάδιον, οἱ δὲ ὀροβάξ, οἱ δὲ αἱμαγωγόν, οἱ δὲ πασιθέη, οἱ δὲ μηνογένειον, οἱ δὲ μήνιον, οἱ δὲ παιώνιον, οἱ δὲ Πανὸς κέρατα, οἱ δὲ Ἰδαίους δακτύλους, οἱ δὲ ἀγλαοφώτιδα, οἱ δὲ θεοδώρητον, οἱ δὲ σελήνιον, προφῆται σεληνόγονον, οἱ δὲ φθίσις, Ῥωμαῖοι κάστα.) [*](παιωνία θήλεια· καὶ ταύτην ἀγλαοφώτιδα καλοῦσιν.) [*](1 SIM.: [Theophr.] h. pl. IX s, 6 (cf. schol. Nic. Th. 938) Pl. XXVII 84 (e S. N.) XXV 29 (unde?) cf. Ael. n. a. XIV 27.) [*](1 EXC.: Orib. XI s. v. (γλυκνοδη — ἀσφόδελος); cf. Gal. XI 858 (unde Aet I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Ps. Ap. 34 (unde Orib. I 52 ~ A. Mai VII 456; cf. carm. de herb. 11, 189sq.); Isid. XVII 9, 48, Hes. s. v. ἀγλαοφῶτις et πεντόροβον.) [*](1 num. cap. υνδ O: υνς Di: ρμε E tit. περὶ γλνκυσίδης FHA: περί γλυκνσίδης ἢ παιωνίας Di παινωία ἄρρην ἢ γλυκυσίδη Di initio syn. e R add. DiA: marg. H2 οἱ δὲ — ἀγλαοφώτιδα om. Οrib. πεντόβαρον HADi: πεντόροβον· οἱ δὲ πεντόβορον E: pentorobon a numero granorum Isid. l. 5. 2 δίαν δὲ HA ἄλλοι δὲ ἀγλ. om. E ἀγλαοφωντίδα 0 3 χέεται δὲ καυλὸς ὡς δισπιδπυιαῖος] E: καυλὸε ὡε δισπιθαμιαίος φύεται] Di ὅσον Διοπίθμ- μος ROrib. πολλὰς om. R 4 δὲ (pr.) om. R ἔχει addidi ἀπέσχισται HDi 5 ζμυρνίου NE (corr. E2) δὲ om. A 6 ἀμυγδάλῳ E ὧν] ὡς C: οἰτνεε N ἀνυχθέντων CP: ἀνυχθέντες N: ἀνασχισθέντων E: ἀνεφχθέντων reliqui 7 πολλοὶ om. R 8 ῥόας PE: ῥοιᾶς reliqui ῥίζαι 0R: ῥίζα EOrib. Dl cf. Pl. XXVII 85 mas plures non habet, quoniam una radice nixus est) [*](9 C fol. 265v: N 100 παιονία R ἢ γλυκυσίδη om. C: γλυκυσίδην N 10 ἀροβάλιον ADi πασιθέη] ΠΛΙΕΙϹΑΙΔΗ C: πλισαιδη N: πεοέδη HA: παισαίδην Di: correxi (πασιθίη scriptum fuit) cf. carm. de herb. 143 11 μονογένιον R: μονογένειον A: μηνογένειον HDi (i e. herba lunaris): mono- qeinon Ps. Ap.: corr. Sarac. πεόνιον R: om. HA ΑΝ⊙ΕΚΕΠΑΤ ROi: πανθεκέρατον HA: panthiceras Ps. Ap.: correxi 12 οἱ δὲ Ιδαίους — ἐγiαοφὸτιδα om. AH γλαοφωτιδαν C: Siculi uocant eam aglaofitis Ps. Ap. (L) cf. carm. de herb. 154 Ael n. a. XIV 27 ⊙ΕΟΔΩΝΙΟΝ R: θεοδόνιον ρελι- qui: theodonion Ps. Ap.: correxi coll. carm. de herb. 143 13 γεληνόγονον C 14 post κάστα inser. οἱ δὲ ἰδαίους δακτύλους A 15 παιωνία θήλεια — καλοῦσιν N: om. reliqui)
τοῦ δὲ καρποῦ ὁέκα ἡ δώδεκα κόκκοι πυρροὶ ποθέντες ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ ῥοῦν τὸν ἐρυθρὸν ἱστᾶσι, στομαχικοῖς τε καὶ δακνομένοις ἐσθιόμενοι βοηθοῦσι, καὶ ὑπὸ τῶν παιδίων πινόμενοι καὶ ἐσθιόμενοι ἀρχὰς λιθιάσεως παραιτοῦνται· οἱ δὲ μέλανες καὶ πρὸς τούς ὑπὸ τῶν ἐφιαλτῶν πνιγομένους καὶ πρὸς τάς ὑστερικάς πνίγας καὶ ὀδύνας μήτρας ἐν μελικράτῳ ἢ οἴνῶ, ὅσον δέκα πέντε κόκκοι πινόμενοι, ποιοῦσιν.