De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

80 ἀπόπα τος βοὸς νομάδος πρόσφατος ἐπιτεθεῖσα φλεγμονάς τάς ἐκ τραυμάτων πραύνει· ἐνειλεῖται δὲ φύλλοις καὶ θερμαίνεται ἐν θερμοσποδιά καὶ οὕτως ἐπιτίθεται, καὶ ἰσχιάδος δὲ πυρία πραυντικὴ ἡτοιαύτη ἐπίθεσις. σὺν ὄξει δὲ καταπλασθεῖσα χοιράδας καὶ σκληρώματα διαλύει καὶ φύγεθλα. ἰδίως δὲ ἄρρενορς βοὸς βόλβιτον ὑστέραν προπεπτωκυῖαν [*](9 SIM. Apollod. (Gal. XIV 184);  Nic. Th. 710sq. Pl. XXXII 33. D. e eup. II 115 315): Nic. Al. 585 (ex Apoll); D. eup. II 157 (334) — Pl. XXVIII 217 — Pl. XXIII 174 — Pl. XXXII 136 — D. eup. II 95 299);  Pl. XXVII 80;  D. eup. I 235 (215).) [*](19 SIM. Pl. XXVIII 242 — Pl. XXVIII 199 D. eup. I 241 (222) — Pl. XXVIII 191 eup. I 15 (172?). — Pl. XXVIII 234 — Pl. XXVIII 253 eup. II 69 (284) — eup. II 133 (325) — eup. II 56 (267) — eup. II 76 (287).) [*](19 EXC. Gal. XII 290 sq.) [*](2 καὶ αἱμορραγίας E τῶν μηνίγγων E 3 καὶ ἐλάφου om. H 4 καὶ om. E κοιλίας ῥύσιν E 5 τὰ addidi ex E 8 ἐπιλημπικοὺε ἱστορῆται θεραπεύειν E 9 nov. cap. (πθ) incip. E θαλαττίας E 10 λαγωοῦ πιτήα (υ superscr) E πινόμενα E fort. θηρίων δήγματα 11 πρὸς φρύνου E 14 τῶν om. E 15 τὸ ἐκ καταμηνίων περιχριόμενον Ε 17 ποιεῖν δοκεῖ Ε) [*](19 num. cap. σθ QDi: ϥ E ἐπιτεθεὶς libri: correxi 20 τὰς φλεγ- μυνὰς H 21 ἐπὶ libri: correxi coll. D. eup. 241 (222) 22 δὲ (pr)] τε E (corr. E2) πυρίας H: πυρίᾳ Spr. πρακτικὴ E ἐπιτεθῆσα E 23 σκληρίας καὶ χοιράδας Di post φύγεθλα add. καὶ φύματα E)

162
ὑπομιώμενον ἀποκαθίστησι, διώκει δὲ καὶ κώνωπας θυμιαθέν. σἰγῶν δὲ σπύραθοι, μάλιστα ὀρεινῶν πινόμεναι σὺν οἴνῳ ἴκτερον ἀποκαθαίρουσι, σύν ἀρώματι δὲ ποθεῖσαι ἔμμηνα κινοῦσι καὶ ἔμβρυα ἐκβάλλουσι.

2 ξηραὶ δὲ λεῖαι σὺν λιβανωτῷ προστεθεῖσαι ἐν ἐρίῳ ῥοῦν γυναικεῖον ἐπέχουσι, καὶ τὰς ἄλλας δὲ αἱμορραγίας σῦν ὄξει στέλλουσι· καεῖσαι δὲ ἀλωπεκίας θεραπεύουσι μετʼ ὄξους ἢ ὀξυμέλιτος καταχριόμεναι, σὺν ὀξυγγίῳ δὲ καταπλασσόμεναι ποδαγρικοὺς ὠφελοῦσιν. ἑψηθεῖσαι δὲ μετʼ ὄξους ἢ οἴνου ἐπιτίθενται πρὸς ἑρπετῶν δήγματα καὶ ἕρπητας καὶ ἐρυσιπέλατα καὶ παρωτίδας. καὶ ἐπὶ ἰσχιαδικῶν δὲ ἡ διʼ αὐτῶν καῦσις ὠφελίμως παραλαμβάνεται τοῦτον τὸν τρόπον· ἐπὶ τὸ μεταξὺ μέρος τοῦ (λιχανοῦ καὶ τοῦ〉 ἀντίχειρος, συνεγγίζον δὲ τῷ καρπῷ κοῖλον, προυποθεὶς ἔριον ἐλαίῳ βεβρεγμένον, ἐπιτίθει κατά μίαν σπύραθον πυρῶν, ἄχρι οὗ ἂν ἡ αἴσθησις διὰ τοῦ βραχίονος ἐπὶ τὸ ἰσχίον ἔλθῃ καὶ παύῃ· καλεῖται δὲ τοιαύτη καῦσις Ἀραβική.