De materia medica

76 στέαρ πρὸς μὲν τὰ περὶ μήτραν ἁρμόζει τὸ νεαρὸν χήνειον ἢ ὀρνίθειον καὶ δίχα ἁλῶν τεθεραπευμένον, πολέμιον δὲ ὑστέρᾳ τὸ ἡλισμένον καὶ τὸ τῷ χρόνῳ μεταβεβληκὸς εἰς δριμύτητα. πρόσφατον δὲ τούτων λαβών τι καὶ ἐξυμενίσας ἔμβαλε εἰς λοπάδα καινὴν κεραμεᾶν, δὶς τοσοῦτον χωροῦσαν ἢ ὅσον ἐστὶ τὸ μέλλον θεραπεύεσθαι, εἶτα θεὶς εἰς ὀξύτατον ἥλιον τὸ ἀγγεῖον κεκαλυμμένον ἐπιμελῶς, ὑπὸ χεῖρα τὸ ἀποτηκόμενον ἀπήθει εἰς ἕτερον ἀγγεῖον ὀστράκινον, ἕως ἂν ἅπαν δαπανήσῃ τοῦτο δὲ εἰς κατάψυχρον τόπον ἀποτίθεσο καὶ χρῶ.

τινὲς δὲ 2 ἀντὶ τοῦ ἡλίου ὑπὲρ ὕδατος θερμοῦ ἐπερείδονται τὴν λοπάδα ἢ ἐπὶ λεπτῆς καὶ μαλακῆς ἀνθρακιᾶς. ἐστι δὲ καὶ ἄλλος τρόπος θεραπείας τοιοῦτος μετὰ τὸ ἐξυμενισθῆναι τὸ στέαρ λεαίνεται καὶ εἰς λοπάδα ἐμβληθὲν τήκεται, ἁλὸς ὀλίγου καὶ λεπτοῦ προσεμπασθέντος, εἶτα διὰ ῥάκους λινοῦ ὑλισθὲν ἀποτίθεται. ἁρμόζει δὲ τὸ τοιοῦτον εἰς τὰ ἄκοπα.

ὔειον δὲ καὶ ἄρκειον θεραπεύεται οὕτως· λαβὼν τὸ πρόσφατον καὶ καταπίμελον, οἷόν ἐστι τὸ νεφριαῖον, ἔμβαλε [*](8 SIM. Pl. XXIX 134 (e S. N.).) 8[*]( EXC. Orib. XII s. v. στέαρ (στέαρ — οὐκ ἄγαν λευκόν); Gal. XII 323 sq. (unde Aet. II 152. Paul. Aeg. VII 3 s. v. στέατα).) [*](23 SIM. Pl. XXVIII 142.) [*](3 κατὰ om. E 5 μήπω Di νήχεσθαι (συννήχεσθαι Di) τῶν σκύμνων EDi 6 πίττει E λελυμένα E) [*](8 num. cap. σε QDi: οθ E: ν𝔮΄ Dl στέαρ δὲ E τὰ περὶ] τὴν Orib. 9 ἢ om. E καὶ del. E2 θεραπευόμενον Orib.: θεραπευμένον F: τεταρι- χευμένον HDi 10 δὲ] γὰρ Orib.E ὑστέρᾳ om. F: matrici Dl 11 λαβὼν τούτων τι Orib.E: λαβών τι τούτων Di 12 ἔμβαλλε E fort. κεραμεᾶν καινὴν τοσοῦτο H ἢ] εἰ F: om. Orib. 13 ὅσον om. F θὲς E 14 ἱκανῶς Orib. ὑπὸ χεῖρα del. H: om. Di 15 ἂν om. F πὰν Orib. δαπανήσεις E 16 ἀποτίθεσο τόπον Di 17 θερμοῦ] ζεστοῦ Orib.E ἀπερείδονται Οrib.E 18 θεραπείας τρόπος E 19 ἐξυμενίσαι Orib. 20 διαίνεται E (δι in ras.) 21 προσεμπασθέντος Di διυλιοθὲν HDi 23 nov. cap. (π) inc. E: νζ΄ DI στέαρ ὕειον E δὲ del. E2 ἄρνειον Orib.EDiHi2DI 24 νε- γρίδιον Orib. (ut semper) ἔμβαλλε F: om. HDi)

3 εἶτα ἑτέρῳ ὕδατι πολλάκις ἀποκλύσας δὸς εἰς χύτραν κεράμεᾶν τὸ διπλάσιον χμροῦσαν, ἐπιχέας τε ὕδωρ, ὡς ὑπερέχειν τοῦ στέατος, θὲς ἐπὶ κούφης ἀνθρακιᾶς καὶ κίνει σπάθῃ. ὅταν δὲ τακῇ, διηθήσας αὐτὸ διʼ ἡθμοῦ εἰς ὕδωρ, καὶ ἐάσας ψυγῆναι πάλιν ἐστραγγισμένον ἐπιμελῶς ἀπόδος εἰς τὴν χύτραν προπεπλυμένην , ἐπιχέας τε ὕδωρ τῆξον πραέως, καὶ καθελὼν μικρόν τε ἐάσας τὴν τρύγα ὑποστῆναι κατάχεον εἰς θυίαν νενοτισμένην σπόγγῳ. ὅταν δὲ παγῇ, ἀνελόμενος καὶ τὴν πρὸς τῷ πυθμένι ἀκαθαρσίαν ἀφελὼν τῆξον ἐκ τρίτου χωρὶς ὕδατος, καὶ κατεράσας εἰς θυίαν καθαρίσας τε ἔμβαλε εἰς κεραμεοῦν ἀγγεῖον καὶ πωμάσας ἀπόθου εἰς κατάψυχρον τόπον.