Περὶ στάσεων

Hermogenes

Hermogenes. Hermogenis Opera. Rabe, Hugo, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

Ἡ κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν ζήτησις διαιρεῖται προβολῇ ῥητοῦ, τῇ διανοίᾳ, τῷ μὴ προσδιωρίσθαι, πάλιν διανοίᾳ τοῦ νομοθέτου, συλλογισμῷ, ὅρῳ, ἀντιθέσει, μεταλήψει, πρός τι, ὅρῳ βιαίῳ, θέσει, ἑτέρᾳ μεταλήψει, ἀντιλήψει, ποιότητι καὶ γνώμῃ.

Ἡ προβολή ἐστιν αὐτὸ τὸ παρὰ τὸ ἔγγραφον νός, οἷον ξένος εἰ ἀνέλθοι ἐπὶ τὸ τεῖχος, τεθνάτω, πολέμου ὄντος ἀνελθών τις ἠρίστευσε καὶ ὑπάγεται τῷ νόμῳ. ἡ τοίνυν προβολὴ ὅτι ῾ ἀνῆλθες᾿ . — Ἡ διάνοια διττῶς ἐξετάζεται, τοῦ τε νομοθέτου καὶ τοῦ ὑπευθύνου· [*](55) τοῦ μὲν νομοθέτου, οἷον πότε λέγει τοὺς τας καὶ ἐπὶ τίνι καὶ διὰ τί, τοῦ δὲ ὑποκειμένου προσώπου τῷ ῥητῷ, οἷον οὐκ εἰ ἀνῆλθον δεῖ σκοπεῖν μόνον, ἀλλὰ καὶ μεθʼ ἧς γνώμης, καὶ ὅτι μὴ δυσνοίᾳʼ. — Τὸ μὴ προσδιωρίσθαι τοῦ χρωμένου τῷ ῥητῷ ἔστιν, [*](1 τοιαῦτα? cf. Marc. IV 793, 18 W. | ἢ οὐ PcAc, Marc,(εἰ supr.) Vc, ([ἢ]) Ba, ([οὐ] m. 1?) Py: ἢ εἰ οὐ Pa ἢ εἰ (οὐ m. 2 supr.) Ph καὶ τοὺς Ac 2 ἀρίστους VcBaPhy; ἀριστέας PAc,m. 2Vc, Marc ἐπὶ Phy; ὑπὸ Vγ, Marc., (ἐπὶ m.1 supr) P; [ἐπὶ], m.2 ὑπὸ supr, Vc: ὑπὸ m. 2 ex ἐπὶ Ba | οὕτω ante ποιεῖν suppl. m. 2VcPh 2. 3 p. 74, 15 cet. 5. 6 προβολῆ τῆ ἀπὸ τοῦ ῥητοῦ Ac, v .l.Pc, (om τοῦ) v .l Pa 6 τοῦ νομοθέτου etiam post τῇ add. Ba, ant τῷ (er.) Vc | προσδιωρίσασθαι (sic) Ph 9 ἀντιλήψει om. Py | κοὶ om Pc 10 τὸ πρᾶγμα παρὰ Ph 11 ἐπὶ PPy, cf. 40, 11; εἰς Ph; εἰς et ἐπὶ Syr. 2 p.194, 2. 3 sq 12 πολιορκίας οὔσης Py, 40, 12 14 διττῶς Pchy Ac, (χῶς m.1 supr.) Pa; διχῶς VcBa | τε om. V | τοῦ τε (pro καὶ τοῦ) Pc 16 τίσι Va, (νι m.1 su r.) Pa, cf. Marc. IV 806,5 W.: τίνι δὴ Ac 17 ἀνῆλθον P κνῆλθε Ac; ἀνῆλθες Vγ 18 τὸν νόμον (pro μόνον) Py | alt. καὶ o ??. Phy)

83
οἷον οὐδὲν τούτων προσδιώρισεν ὁ νομιοθέτης, ἀλλʼ ἀπλῶς εἶπε τὸν ξένον μὴ ἀνιέναι᾿ . — δὲ ἑτέρα διάνοια κοινή ἐστιν ἀμφοῖν· ὁ μὲν γὰρ φεύγων πρὸς τὸ μὴ προσδιωρίσθαι ἀπαντῶν χρήσεται αὐτῇ, οἷον ῾ οὐδὲν ιᾤετο δεῖν περὶ τῶν φανερῶν ὁ νομοθέτης διορίζειν κελεύων τούς ἐπʼ εὐνοίᾳ μὴ κεκωλῦσθαιʼ· ὁ δʼ αὖ διώκων ἐρεῖ ὅτι ῾ ἄτοπον ἡγήσατο ἀπλῶς ἐπιτρέπειν ἀνιέναι τοὺς ξένουςʼ. — συλλογισμός, εἰ μηδὲν διαφέρει τὸ προσδιωρίσθαι ἢ μὴ τῷ ἐγγράφῳ, ὃ καὶ ἄνευ ἐκείνου ἐστὶ φανερόν. — ὅρος, ὅτι πλεῖστον διαφέρει καὶ πάντῃ. — Ἡ ἀντίθεσις αὐτό ἐστι τὸ γεγονός, καὶ πλέον ἕξει γε ὁ φεύγων ἐν αὐτῇ. — Ἡ μετάληψις, οἷον ὅτι ῾ ἑτέρως ἔδει᾿ , καὶ ὡς ἐξῆν σοι ποιεῖν εὖ τὴν πόλιν, εἰ προῃροῦ, καὶ μὴ παρανομεῖνʼ. — Τὸ πρός τι, ὡς ἐν ταῖς ἀντιθετικαῖς, πότερον μεῖζον τὸ εὐεργέτημα ἢ τὸ ἀδίκημα· καὶ ἔστι κοινὸν ἀμφοῖν. [*](56) Καὶ τὰ λοιπὰ δὲ κεφάλαια οὕτως ὡς ἐν ταῖς ἀντιθετικαῖς ἐξετασθήσεται.