Dialexeis

τοὺς τῆς τέχνης λόγους; τίς δὲ ἀνὴρ ἀγαθός, ὡς διελθεῖν βίον ἀπταίστως καὶ ἀσφαλῶς, ὡς σῶμα νοσερόν, ὡς πλοῦν ἄδηλον, ὡς ὁδὸν διεσκαμμένην, καὶ μὴ δεηθῆναι ἐν τού ‖ τοις, κυβερνήτου καὶ ἰατροῦ [*](Ed. Duebn. p.55) καὶ χειραγωγοῦ θεοῦ;

Καλὸν μὲν γὰρ ἡ ἀρετή, καὶ εὐπορώτατον, καὶ δραστικώτατον· ἀλλʼ ἀνακέκραται ὕλῃ πονηρᾷ, καὶ ἀσαφεῖ, καὶ μεστῇ πολλοῦ τοῦ ἀδήλου, ἣν δὴ καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι τύχην, χρῆμα τυφλὸν καὶ ἀστάθμητον. Ἀντιφιλοτιμεῖται τῇ ἀρετῇ, καὶ ἀντιστατεῖ, καὶ ἀνταγωνίζεται, καὶ πολλάκις αὐτὴν [*](1 ὁδοιπόρων sq. vi. or. 34. 2 f ‖ 3. 4 κυβερνήτης . . ἀπείρατος . . κλύδωνος vi. or. 34. 4 e similitudinem suppeditavit Plat. leg. IV 709 b quem ad verbum citat or. 13. 7 d vi. etiam or. 5. 6 b; 40. 5 e cf. Senec. dial. l 4.5 ‖ 15 τύχην χρῆμα τυφλὸν cf. Plut. de fort. II τύχη ἣν τυφλὴν λοιδοροῦμεν Cicer. Lael. 15 54 August. de civ. Dei IV 18 Cebes tab. 7. Demetr. ap. Diog. Laert. V 92 οὐ μόνον τὸν πλοῦτον ἔφη τυφλόν, ἀλλὰ καὶ τὴν ὁδηγοῦσαν αὐτὸν τύχην unde τυφλὸς ὁδηγός est in proverbio (seond. Wyttenb. ad Plut. l. l)) [*](7 νοσήματι — 8 λόγους p (verbis tamen ἄλλου ἄλλοθεν ὑποφυομένου omissis)) [*](2 τάφῳ RM (suprascr. ρ) ‖ 5 οὕτως ϛ (δΔ) ‖ 6 τεχνῶν B ‖ 7 νό- σημα δεινὸν p ὑποτεμνόμενον p ‖ 8 τοὺς ἐπὶ τῆς p | ἀνὴρ 〈οὕτως〉 ἀγαθὸς φα(δΔ) ‖ 10 νοσερὸν 〈διελθεῖν〉 ὡς Reiske | διεσκαμ- μένων nescio unde Duebn. ‖ 11 καὶ ἰατροῦ om. Duebn. ‖ 15 τύ- χην, 〈ἣ〉 χρῆμα Reiske | τυφλὸν 〈οὖσα〉 καὶ Reiske ‖ 16 ἀντι- φιλοτιμεῖται δὲ τῇ nescio unde δ)

οὕτω καὶ |ἀρετὴν [*](48b) ὑποτέμνεται τύχης ἐμβολή· καὶ καλὴ μὲν ἡ ἀρετὴ τά τε ἄλλα, ἐμπεσοῦσα δὲ εἰς νεφέλην ἄδηλον, ἐπισκιάζεται καὶ διατειχίζεται. Ἔνθα δὴ αὐτῇ θεοῦ δεῖ συλλήπτορος, καὶ συναγωνιστοῦ, καὶ παραστάτου.

Θεὸς μὲν οὖν αὐτὸς κατὰ χώραν ἱδρυμένος οἰκονομεῖ

τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν ἐν οὐρανῷ τάξιν· εἰσὶ δʼ αὐτῷ φύσεις, ἀθάνατοι δεύτεροι, οἱ καλούμενοι δεύτεροι ἐν μεθορίᾳ γῆς καὶ οὐρανοῦ τεταγμένοι· θεοῦ μὲν ἀσθενέστεροι, ἀνθρώπου δʼ ἰσχυρότεροι· θεῶν μὲν ὑπηρέται, ἀνθρώπων δὲ ἐπιστάται· θεῶν μὲν πλησιαίτατοι, [*](6 θεοῦ sq. vi. supra p. 94. 13 sq. ‖ 8 θεὸς κατὰ χώραν ἱδρυ- μιένος „neque enim a cura rerum humanarum, sed contrecta- tione sola deos (Plato) removit“ Apul. deo Socr. 6 cf. Plat eymp. 203 a θεὸς ἀνθρώπῳ οὐ μίγνυται Plut def. or. 414 f. 416 f de gen. Socr 593 d ‖ 10 φύσεις ἀθάνατοι . . ἐν μεθορίᾳ γῆς καὶ οὐρανοῦ τεταγμένοι cf. Plut. de def. 416 c φύσεις εἰσί τινες ὥσπερ ἐν μεθορίῳ θεῶν καὶ ἀνθρώπων e scholarum dae- monologia Platonica sicut Apul. deo Socr. 6 „ceterum sunt quaedam divinae mediae potestates inter summum aethera et infimas terras“ sq. Plut. de Isid. 26 e Plat. symp. 202 e Al- bin. 15 ceterum vi. or. 33. 7 a ὡς ζώῳ τινὶ ἐν μεθορίῳ τεταγμένῳ de homine omnibus voluptatibus simul fruente or. 10.9 b ἐν μεθορίᾳ ἀγνοίας καὶ λογισμοῦ etiam or. 38. 6 k et simil. or. 20. 3 (4)c ‖ 12. 13 θεῶν ὑπηρέται cf. Plut. def. 417 a λειτουργοῖς θεῶν ὥσπερ ὑπηρέταις cf. 418 e κατὰ τὴν ἐκείνου ἐντολὴν Alb. l. l. vi. or. 11 12 d vers. finem ‖ 13 ἀνθρώπων ἐπιστάται vi. or. 13. 6 b διέλαχον sq.) [*](4 καλὴ — 6 διατειχίζεται p) [*](1 ἀνταράττει Markl. ἀντισπαράττει (vel ἀντιπαράγει) Reiske ἐν αἰθέρι φ ? α(δ) αἰθέρια Dav.2 (Δ) | ὑποδράντα MN α(δ) unde ὑπο- δύντα Steph. ‖ 5 τά τε (de τε — δὲ cf. Kuehner Gerth Gr. Gr. II 2 p. 244 3)] τά γε α(δ Δ) om. p | ἄλλα om. p ‖ 6 ἔνθα δεῖ α(δ) δεῖ om. α(δ) ‖ 10 αὐτοῦ Δ | φύσεις ἀθ. οἱ καλ. ἀθάνατοι δεύ- τεροι α(δ) φύ. ἀθ. δεύτεραι, θεοὶ καλούμεναι δεύτεροι Dav. (Duebn. nisi quod καλούμενοι) | δεύτεροι (alter.) ευ in ras. R! ‖ 11 μεθορίῳ MB α(θ) ‖ 12 δὲ ἰσχυρότεροι Ϛ(δ Δ))