Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Τούτοις καὶ τὸ θεῖον ἐθέλει ξυνίστασθαι τε καὶ συνεπιλαμβάνειν τοῦ βίου, ὑπερέχον χεῖρα καὶ κηδόμενον· τὸν μὲν φήμαις σώζει, τὸν δὲ οἰωνοῖς, τὸν δὲ ὀνείρασιν, τὸν δὲ φωναῖς, τὸν δὲ θυσίαις.

Ἀσθενὴς γὰρ ἡ ἀνθρωπίνη ψυχὴ πρὸς πάντα ἐξικνεῖσθαι τοῖς λογισμοῖς, ἅτε περιβεβλημένη ἐν τῷ δευτέρῳ βίῳ πολλὴν καὶ σκοτεινὴν ἀχλύν, καὶ ἐν πολλῷ ψόφῳ καὶ θορύβῳ τῶν δεῦρο κακῶν διατρίβουσα, καὶ ταραττομένη ὑπʼ αὐτῶν.

Τίς γὰρ οὕτω [*](9 ὅτι sq. vi. or. 38 6 h ‖ 10 ὥσπερ ἐν σταδίῳ sq. cf. simil. Epici. diss. l 24. 1 Philo prov. 2. 4 ‖ 11 ἆθλον μοχθηρίας sq. spectat ἀρετῆς ἀγῶνα vi. or. 13. 4 d ἀριστείαν sq. cf. Epict l 24. 1 Philo prov. 2. 4 ‖ 14 ξυνίστασθαι τε καὶ συνεπιλαμβάνειν vi infra p. 96. 7 θεοῦ δεῖ ξυλλήπτορος καὶ συναγωνιστοῦ (═ or 38. 6 k) cf. Senec. ep. 41 et 73 ‖ 15 τὸν μὲν φήμαις σώζει sq. cf. Albin 16 Apul. deo Socr. 3 sq. Diog. Laert. II 103 ‖ 17 ἀσθενὴς sq. vi. supra p. 29. 1 etiam or. 34. 2 e; 38. 6 l 21 ταραττομένη sq. vi. or. 7. 1 e; 10. 1 g) [*](1 διδούς del. Duk. | ἀφαιρήσεις (αι in ras.) R! ‖ 4 ἀμφι- σβητεῖν om. MN φα(δ) ‖ 11 μοχθηρᾶς α(δ) | πονηρᾶς· 〈 ὅταν κρα- τῶσι φαυλότητι·〉 τὴν δὲ Reiske ‖ 12 ἐρωμένης Nα(Δ°) ‖ 14 ἐθέ- λον Reiske ‖ 19 δευτέρῳ] δεῦρο Reiske (Duebn.) ‖ 20 21 διατρί- βουσα (ριβ in ras.) R!)

95
ταχὺς καὶ ἀσφαλὴς ὁδοιπόρων, ὡς μὴ ἐντυχεῖν βαδίζων χαράδρᾳ ἀφανεῖ, ἢ χάρακι ἀδήλῳ, ἢ κρημνῷ, ἢ τάφρῳ;

τίς δὲ οὕτω κυβερνήτης ἀγαθὸς καὶ εὔστοχος, ὡς ἀπείρατος διελθεῖν κλύδωνος, καὶ ζάλης, καὶ πνευμάτων

ἐμβολῆς, καὶ ἀέρος τεταραγμένου; τίς δὲ οὕτω ἰατρὸς τεχνικός, ὡς μὴ ἐπιταραχθῆναι ἀφανεῖ καὶ ἀνελπίστῳ νοσήματι, ἄλλου ἄλλοθεν ὑποφυομένου καὶ ὑποτεμνομένου