Dialexeis

Δῃουμένης δὲ τῆς γῆς, καὶ φθειρομένης τῆς πόλεως, καὶ ἀναλισκομένων τῶν σωμάτων, καὶ μαραινομένης τῆς δυνάμεως, καὶ ἀπαγορεύοντος τῇ πόλει τοῦ σώματος, εἷς ἀνήρ, οἷον ψυχὴ πόλεως, ὁ Περικλῆς ἐκεῖνος, ἄνοσος καὶ ὑγιὴς μένων, ἐξώρθου τὴν πόλιν καὶ ἀνίστη, καὶ ἀνεζωπύρει, καὶ ἀντετάττετο τῷ λοιμῷ καὶ τῷ πολέμῳ.

Θέασαι δὴ καὶ τὴν δευτέραν εἰκόνα. Ὅτε μὲν ὁ λοιμὸς ἐπέπαυτο, καὶ τὸ πλῆθος ἔρρωτο, καὶ ἡ δύναμις ἤκμαζεν· τότε δὴ τὸ ἀρχικὸν μέρος τῆς πόλεως ἐνόσει νόσον δεινὴν καὶ ἐγγύτατα μανίᾳ, καὶ κατελάμβανεν τὸ πλῆθος, καὶ τὸν δῆμον συννοσεῖν προσηνάγκαζεν.

Ἦ γὰρ οὐχ οὗτος ὁ δῆμος καὶ Κλέωνι συνεμαίνετο, καὶ Ὑπερβόλῳ συνενόσει, καὶ Ἀλκιβιάδῃ συνεφλέγετο, καὶ τελευτῶν τοῖς δημαγωγοῖς συνετήκετο, καὶ συνεσφάλλετο, καὶ συναπωλλύετο, ἄλλου ἄλλοσε τὴν δειλαίαν καλοῦντος, (Γ 130) δεῦῤ ἴθι, νύμφα φίλη, ἵνα θέσκελα ἔργα ἴδηαι; [*](2 λοιμὸς . . . ἐξ Αἰθιοπίας ἀρξάμενος vi. or. 41. 3 a etiam or. 13. 9 c ‖ 6 δῃουμένης sq. cf. similiter Himer. 9. 3 ‖ 17 ἦ γὰρ sq. vi. or. 27. 6 d 21 τὴν δειλαίαν ═ or. 27. 6 d) [*](3 καταβὰς — 4 ἐκεῖ v (: τελευτήσας)) [*](11 ἀντετάτ ÷ τετο ‖ 12 τῷ πολέμῳ] τῇ πόλει B |δὴ] δὲ nescio unde Δ° ‖ 13 μὲν λοιμὸς (suprascr. ὁ) R! | ἐπέπαυστο α(θ) ἐπαύσατο B ‖ 14 τόδὴ (suprascr. τε) R! ‖ 16 μανίας N α(δ Δ) ‖ 17 προσηνάγκαζεν (cum R!) BM | ἢ MN α ‖ 20 συν- απωλλύετο HB(Δ°) συναπώλλετο R unde συναπώλλυτο Steph. (Duebn.) συναπώλετο M α (δ) | ἄλλον MN φα (δ) ‖ 21 ἄλλοτε nescio unde Δ καλοῦντος πόλιν Markl.)