Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

καθὸ δὲ ξυμβάλλουσιν αὐτῆς αἱ θνηταὶ φύσεις τῷ ἀθανάτῳ, τοῦτο πᾶν καλεῖται φρόνησις, διὰ μέσου οὖσα ἐπιστήμης πρὸς αἴσθησιν.

[*](11 ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴ sq. vi supra p. 65. 5, 6 et quae ibi adnotavi; praeterea or. 9 3d; 10. 9a)[*](1 ὅ÷μηρος R! || 3 ὡς μόνους MNα(δ) || 5 ἢ καὶ θέσπιν Heins. (Δ) || 5. 6 ὁ μάντις σοφ. κ. ὁ τέκτ. σοφ κ. ὁ ἰατρ. καὶ ὁ Ἀπόλλων δήπου, καὶ ὁ Ἀσκληπ. δήπου ὁμ. τίμιος καὶ ὁ Φήμιος Heins ὁ μ. σ. κ. ὁ. τ. σ. κ. ὁ. ἰ. καὶ ὁ ἀοιδός· καὶ ὁ Ἀπ. δήπου, καὶ ὁ Ἄργος καὶ ὁ Ἀσκ. δήπου ὁμ. τίμ. κ. ὁ. Φήμ. Dav.2 ὁ μ. σ. κ. ὁ. ἰ. σ. καὶ ὁ τ. καὶ ὁ ἀοιδός· καὶ ὁ Ἀπ. δήπου καὶ ὁ Ἀσκ. τῷ Ἐπειῷ ὁμοίως τ. κ. ὁ. Φήμ. Markl. || 8 ἐπιστήμαις] τιμαῖς MNα(δ) unde τέχναις Heins. Canterus || 10 θεωρητέον (vel θεα- τέον) vel ἀθρητέον Markl. || 11 εὐκίνητον MN || 13 αὑτῆς α(θ) | 14 θηριώδει (η in ras.) R! | τρέφει] τρέφει αὑτὴν Duk. τρέφεται Markl. || 15 κινεῖται Markl. || 16 καὶ (ante ξυνάπτει) om. MNB α(δΔ) | ξυνάπτεται Dav.2 || 13 αὑτοῦ M αὐτῷ Nα(δ))
71

Καὶ ἐστὶν ἔργον ψυχῆς, ὡς μὲν ἀλόγου, αἴσθησις· ὡς δὲ θείας, νοῦς· ὡς δὲ ἀνθρωπίνης, φρόνησις· ἀθροίζει δὲ αἴσθησις μὲν ἐμπειρίαν, φρόνησις δὲ λόγον, νοῦς δὲ βεβαιότητα· τὴν δὲ ἐξ ἁπάντων ἁρμονίαν ἐπιστήμην καλῶ·

εἰ δέ τοι δεῖ καὶ εἰκόνος τῷ λόγῳ, ἔστω ἡ μὲν αἴσθησις κατὰ τὴν ἐν τεκτονικῇ χειρουργίαν, ὁ δὲ νοῦς κατὰ γεωμετρίαν, ἡ δὲ φρόνησις οἵα καὶ τῶν ἀρχιτεκτόνων ἤδη τέχνη, διὰ μέσου οὖσα γεωμετρίας καὶ τεκτονικῆς, πρὸς μὲν τὴν χειρουργίαν ἐπιστήμη τὶς οὖσα, πρὸς δὲ γεωμετρίαν ἐλλαττουμένη κατὰ τὴν βεβαιότητα.

Διείληχε δὴ καὶ τὰς τῶν ἀνθρώπων δυνάμεις ἐπί||στήμη, καὶ φρόνησις, καὶ ἐμπειρία.

Καὶ ἡ μὲν ἐμπειρία, [*](Ed. Duebn. p.46) περὶ πῦρ καὶ σίδηρον καὶ ἄλλας ὕλας πραγματευομένη παντοδαπάς, ἐρανίζει τὰς χρείας τοῦ βίου ταῖς εὐπορίαις τῶν τεχνῶν.

Ἡ δὲ φρόνησις ἐπιτεταγμένη τοῖς τῆς ψυχῆς παθήμασιν, καὶ οἰκονομοῦσα ταῦτα τῷ λογισμῷ, πρὸς μὲν ἐμπειρίαν ἐπιστήμης ἔχει λόγον, ἀπολείπεται δὲ ἐπιστήμης, καθόσον περὶ πρᾶγμα οὐχ ἑστὸς οὐδὲ ὡμολογημένον πραγματευομένη σχηματίζεται τῇ τούτου φύσει.

Ὁ δὲ νοῦς τὸ τιμιώτατον ἐν ψυχῇ καὶ ἀρχικώτατον, καθάπερ ἐν πόλει νόμος, οὐκ ἐπʼ ἀξόνων γεγραμμένος, οὐδὲ ἐπὶ στήλης ἐγκεχαραγμένος, [*](19. 20 πρᾶγμα οὐχ ἑστὸς οὐδὲ ὡμολογημένον ═ or. 1. 5h; 4. 2b etiam or. 1. 3f) [*](1. 2 αἴσθησις (ις in ras.) R! || 4 ἁπάτων (suprascr ν) R! || 5 τοι] τι α(θ) || 8 ἤδη Hob. ἡ δὲ (═ ἥδε?) codd. (θ) ἡ Duebn. | τέχνη· ἡ (del. antea ἡ δὲ) Markl. || 13 ἐμπειρία· καὶ ἡ μὲν om. MNα(δ) || 16 ἐπιτεταμένη B || 17 παθήμασιν B cum R! || 18 μὲν τὴν ἐμ- πειρίαν B || 20 ἑστὼς MNα(θ) | ὁμολογημένον R! (pr. man. per ras. corr.) N || 21 τούτων B || 23 οὐδὲ ἐπὶ στήλης — p. 72 κε- κυρωμένος om. B)

72
[*](ΛΓ΄)| οὐδὲ ὑπὸ ψηφισμάτων κεκυρωμένος, οὐδ᾿ ὑπ᾿ [*](41a) ἐκκλησίας κεχειροτονημένος, οὐδ᾿ ὑπὸ δήμου ἐπῃνημένος, οὐδ᾿ ὑπὸ δικαστηρίου δεδοκιμασμένος, οὐδ᾿ ὑπὸ Σόλωνος ἢ Λυκούργου τεθείς·