Dialexeis

οὐδὲ αὐτὸν μεταχειριῇ ἀναβιβασάμενος | ὥσπερ εἰς δικαστήριον [*](38a) τὰς ὀρέξεις τὰς σὰς ἐλεεινὰ φθεγγομένας, Ὁἴκτειρονʼ βοώσας, πολλὴν τὴν κόνιν καταχεομένας [*](7 ἀγορὰ — 8 χρῆμα ═ or. 27. 8e vers. finem || 10 Ἱππόνικος vi. or. 3 8l cf. Aelian. var. hist. XIV 16 | Κλέων vi. or. 7 4g; 15. 4b; 27. 6c; 34. 4f || 11 Μέλητος vi. or. 3. 2a al. passim || 12. 13 ἀκριβὲς καὶ ἀπαραίτητον vi. or. 3. 7a; 33. 3c τύραννον sq. cf. lulian. l 3b lI 90b || 17 ἀναβιβασάμενος sq ut Socrates vi. or. 3. 3c) [*](1 μοχθηρίας α(θ) Reiske Orelli | ἢ om MNφα(δΔ) || 2 καὶ πρᾶγμα om. MNφα(δΔ) sed cf. Philemon. fr. 92. 10 (Kock) καὶ μήτʼ ἔχειν πλοῦτόν με μήτε πράγματα | λάμβανε α(δΔ) || 5 περὶ MN || 6 δὲ (ante παρὰ) om. MNB (pr. man.) || φοραί Markl. || 8 τί τὸ θεοῖς ἐνοχλοῦν MNα(δ) || 9 μηδὲν τῶν παρὰ M (περὶ) Nα(δ) || 11 Μέλιτος Mφα(θ) || 13 σου om. α(δ) || 14 οὐδὲ δώσει (δεδ in ras ex δεσδ) R! | μὴ σοὶ BMN cum R! || 17 αὐτὸς α(δ) corr. Markl. | μεταχειριεῖ R! (pr man. corr.) α(δ) || 19 οἰκτεῖρον (suprascr. αι) M οἰκτεῖραι Nα(δ))

‘Ἀλλὰ Σωκράτης εἰς Πειραιᾶ κατῄει προσευξόμενος τῇ θεῷ, καὶ τοὺς ἄλλους προετρέπετο, καὶ ἦν ὁ βίος Σωκράτει μεστὸς εὐχῆς.ʼ Καὶ γὰρ Πυθαγόρας ηὔξατο, καὶ Πλάτων, καὶ ὅστις ἄλλος θεοῖς προσήγορος·

ἀλλὰ σὺ μὲν ἡγεῖ τὴν τοῦ φιλοσόφου εὐχὴν αἴτησιν εἶναι [*](CH) τῶν οὐ παρόντων, ἐγὼ δὲ ὁμιλίαν καὶ διάλεκτον πρὸς τοὺς θεοὺς περὶ τῶν παρόντων καὶ ἐπίδειξιν τῆς ἀρετῆς·

ἢ, οἴει, τοῦτο εὔχετο ὁ Σωκράτης, ὅπως αὐτῷ χρήματα γένηται, ἢ ὅπως ἄρξει Ἀθηναίων; πολλοῦ γε καὶ δεῖ. Ἀλλʼ εὔχετο μὲν τοῖς θεοῖς, ἐλάμβανεν δὲ παῤ ἑαυτοῦ, συνεπινευόντων ἐκείνων, ἀρετὴν ψυχῆς, καὶ ἡσυχίαν βίου, καὶ ζωὴν ἄμεμπτον, καὶ εὔελπιν θάνατον, τὰ θαυμαστὰ δῶρα, τὰ θεοῖς δοτά.

Ἐὰν δέ [*](7 Σωκράτης scil. Platonicus ille cf. Plat. republ. I 327 || 12 ὁμι- λίαν sq. cf. Senec. ep. 41. 1 nat. quaest. lI 35. 1 Marc. Ant. lX || 40 15 χρήματα sq. cf. Luc. lup. conf. 1 (626) || 19 ἐὰν δέ τις sq. rhetorica ὑπόθεσις ut or. 40. 6a μετάθες sq. al.) [*](15. 16 πολλοῦ γε καὶ δεῖ] in mge οὐδὲ ὅλως (vet. schol. b) R!) [*](4 λέγει· εἰ ἀγαθὰ ἐπὶ ἀγαθῷ MNφα(θ) λέγει, ἐπεὶ ἀγαθὰ Dav.2 || 5 ἄξιος, ὧν Reiske | ἔχοντί] εὐχοῦντί M αὐχοῦντί Nφα(δ) αἰτοῦντί Heins. || 7 Πειρεᾶ RN || 8 ἄλους (corr. pr. man.) R! | ἄλλους ÷÷÷ προετρέπετο R! || 9 Σωκράτους M (-του) Nφα(δ) || 10 εὐπροσήγορος Steph. || 11 in mge CH(MEIWCI) (vet. schol. u) R! || 15 γένοιτο MNα(θ) | ἄρξει RM ἄρξῃ cett. (θ) || 19 τὰ θεοῖς δοτά] τὰ θεόσδοτα Dav.2 τοῖς θεοῖς δοτά MNα(δ) ἀθεοσδοτά Combes)

Ὦ Ζεῦ, καὶ Ἀθηνᾶ, καὶ Ἄπολλον, ἐθῶν ἀνθρωπίνων ἐπίσκοποι, φιλοσόφων ὑμῖν μαθητῶν δεῖ, οἳ τὴν ὑμετέραν τέχνην ἐρρωμέναις ψυχαῖς ὑποδεξάμενοι ἄμητον βίου καλὸν καὶ εὐδαίμονα ἐκκαρπώσονται·

ἀλλὰ ἐστὶν σπάνιον μὲν τὸ τῆς γεωοργίας ταύτης χρῆμα, μόλις δὲ καὶ ὀψὲ παραγινόμενον. Δεῖ γε μὴν τοῦ σπανίου τούτου καὶ ὀλίγου ἐναύσματος τῷ βίῳ ἄλλοτε ἐν ἄλλοις σώμασιν φανταζομένου, ὡς ἐν | νυκτὶ πολλῇ [*](38b) δεῖ φωτὸς ὀλίγου· τὸ γὰρ καλὸν ἐν ἀνθρωπίνῃ φύσει οὐ πολύ, φιλεῖ γε μὴν πρὸς τοῦ ὀλίγου τούτου σώζεσθαι τὰ πάντα.

Ἂν δʼ ἐξέλῃς τοῦ βίου φιλοσοφίαν, ἐξεῖλες αὐτοῦ τὸ ζώπυρον, τὸ ἔμπνουν, τὸ ζωτικόν, τὸ μόνον εὔχεσθαι ἐπιστάμενον· ὡς ψυχὴν σώματος ἐὰν ἀφέλῃς, ἔπηξας τὸ σῶμα· ὡς καρποὺς γῆς ἐὰν ἀφέλῃς, τὴν γῆν ἐξέτεμες· ὡς ἥλιον ἡμέρας, τὴν ἡμέραν ἔσβεσας.