Dialexeis

καὶ ὀδυρμῶν ἐμπιμπλάντα τὴν γῆν; Στένει μὲν τὸ ἀνθρώπου σῶμα τὰς ἐπιτετειχισμένας αὐτῷ νόσους ὀδυρόμενον, καὶ τὸ ἀκροσφαλὲς τῆς σωτηρίας, καὶ τὸ ἄδηλον τοῦ βίου.

Τίς γὰρ ἡλικίας καιρὸς ἀνυπεύθυνος

ἀνθρωπίνῳ σώματι; οὐ γενόμενον μὲν εὐθύς καὶ [*](1 φθόνος sq. cf. Plut. n. posse suav. viv. 2 || 4 Ζεῦ καὶ Ἄπολλον ut or. 5.8e; 22. 7 e etiam infra § lV a ||5.6 τῆς τῶν ἀν- θρώπων ἀγέλης ut or. 29. 7 i ; 37. 1 a ; 35. 2f: et ingra § V d 9 οὐχ ὁρᾶτε, ὅσα τὰ δεινὰ sq. cf. Hippocr. ep. 17. 47 οὐχ ὁρῇς ὅτι καὶ ὁ κόσμος μισανθρωπίης πεπλήρωται sq. cf. etiam Teles (Hense 38) Diog. ep. 28 μικρὰ εὐφραίνεσθε, πολλὰ λυπεῖσθε 13.14 τὸ ἄδηλον τοῦ βίου scil. propter τὴν τύχην vi. or. 13. 7 b 15 οὐ γενόμενον εὐθὺς sq. cf. Hippocr. ep. 17. 47 ὅλος ὁ ἄν- θρωπος ἐκ γενετῆς νοῦσός ἐστι Teles (Hense 38) εἴ τις θέλει ἐκ- λογίσασθαι ἐν ὅλῳ τῷ βίῳ πάσας τὰς ἡλικίας, αἱρήσει πολλῷ πλείους τὰς ἀλγηδόνας . . ὁ πρῶτος (χρόνος) . . ἐπίπονος sq) [*](11 στένει — 14 βίου p) [*](1 φθόνος ἔξωθεν — 2 ἵσταται in mge repetit.(schol.recent )R!) [*](1 ἔξωθεν θείου χοροῦ Heina. (cum σ2) ἔξω θείου χοροῦ Δ cum Platone ||7 φυλαξόμεθα Boissonade (anecdot. IV 478) (Duebn.) λάθωμεν 〈ὑπεκδράντες〉 Reiske ||8 ὑπαλύξαι] ἀνὰ νύκτα Homerus ||11. 12 τὸ τοῦ ἀνθρώπου MN α(δ) ||15 σώματι] πτώματι M φ |οὐ γενόμενον] ὃ γενόμενον nescio unde θ )

ὀδυρμῶν καὶ κνυζημάτων ἀνάπλεων; προῖὸν δὲ καὶ εἰς ὥραν ἀναφυόμενον, ἔμπληκτον καὶ ἀκρατές; κἂν εἰς ἥβην προέλθῃ, ὑπὸ φλεγμονῆς ἀκατάσχετον· κἂν εἰς γῆρας ἔλθῃ, κατὰ βραχὺ νεκρούμενον καὶ ἀποσβεννύμενον·

ἐνδιαίτημα τῇ ψυχῇ ἀχρειότερον, δυσάρεστον, δύστηνον, δύσεργον, οὐκ ὄμβρων ἀνεχόμενον, [*](144 a)οὐ πνευμάτων, οὐχ ἡλίου, μεμ φόμενον| ταῖς ὥραις τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἀντιστρατηγοῦν τῷ Διί.

Χειμὼν οὗτος· ἀντέχεται· θέρος τοῦτο· ἀναψύχει· πληρωθὲν μὲν κενώσεως, κενωθὲν δὲ πλησμονῆς ὀρεγόμενον· Εὐρίπου καὶ ἀμπώτεως δίκην, μηδέποτε ἑστός, μηδέποτε ἀτρεμοῦν, ἀκόρεστον, ἀκατάσχετον, ἀδηφάγον, ἐνδεὲς ἀμπεχόνης, δεόμενον ὑποδημάτων, ἀλειμμάτων, φαρμάκκων, λουτρῶν.

Ἓν σῶμα θεραπεύουσιν χεῖρες πολλαὶ, καὶ τέχναι πολλαί· χιλίας δὲ ἵππους ἱπποφορβὸς εἶς, καὶ τοσαῦτα μῆλα ποιμὴν εἰς, καὶ τοσούτους βοῦς βουφορβὸς εἶς. Καὶ οὐδὲ τὰ τοσαῦτα ἱκανά·

τίς γὰρ [*](2 προιὸν δὲ sq. cf Hippocr. ep 17. 47 ἀκμάζων θρασύς sq. || 7 οὐκ ὄμβρων sq. vi. or 36. 5 e καὶ οὐκ ἀπεδίδρασκεν sq. 10 πληρωθὲν sq. vi simil. or. 36. 2 e πλούτου sq or. 33. 3 e ἀκο- ρεστος sq. ||11 12 Εὐρίπου sq vi. or. 5. 6 b et quae ibi adnotavi || 13.14 ἐνδεὲς ἀμπεχόνης scil quia ἀσκεπὴς est vi. or. 31. 4 f vi. etiam or. 36. 2 a περιβάλλοντες sq. ||15 ἓν σῶμα sq. ut regis Per- sarum vi. or 33. 4 a || 18 οὐδὲ τὰ τοσαῦτα ἱκανά excipiunt enim) [*](11 in mge εὔριπος ἄμπωτις (schol. recent.) R!) [*](18 τίς γὰρ — p. 478. 3 ἀνιστάμενον p) [*](1 μητέρων R μητρῴων cett. (θ) |ὑγρῶν MNα(δ ) λύθρων Markl. |ἰλυῶδες] ὑλῶδες MNα(δ) corr. Heins ||2 ἀνάπλεον MN(Δ0) ||6 ἀχρειότατον Reiske (Duk.) ||9 οὗτος| τοῦτο Heins. 10 ἀμπέχεται φα(δΔ) θέρος οὗτος Steph ἀναψύχεται Markl. 12 ἀμπώσεως nescio unde Δ |ἑστὼς MNα(θ) ||15 λουτρῶν om Δ°)

Ὁρᾷς τὸν δρόμον, καὶ τὴν διαδοχὴν τῶν κακῶν, καὶ τὴν συνέχειαν τῶν κινδύνων· (σ 130) οὐδὲν ἀκιδνότερον γαῖα τρέφει ἀνθρώποιο.

Κἂν ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἔλθῃς, κἀκεῖ ὄψει ὄχλον νοσημάτων τῇ ψυχῇ ἐπιχεόμενον· ἐὰν λύπην ἀπώσῃ, φόβος ὑπορρεῖ· ἂν ἀπέλθῃ φόβος, ὀργὴ ἀνίσταται· ἂν παύσεται ὀργή, φθόνος ἔπεισιν· παρὰ πόδας τὰ δυσχερῆ, ἐν γειτόνων τὰ κακά· ἀνοχὴ δὲ ἀκριβὴς οὐδεμία.