Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
τιμιώτερον δὲ καὶ στρατιώτης ὅπλων, καὶ στρατιώτου στρατηγός. Ἐὰν δὲ δυοῖν θάτερον, ἢ τὸν στρατηγὸν τιμῶν τὰ λοιπὰ ἀτιμάσῃς, τί χρήσεται ὁ στρατηγὸς τῇ τέχνῃ; ἢ καὶ ταῦτα εἰσάγων ἰσοτιμίαν νέμῃς, τί χρήσεται τέχνη τῷ στρατηγῷ;
Ἀρχέτω ψυχή, στρατευέτω τὸ σῶμα, συναγωνιζέσθω ἡ τύχη· πάντα ἐπαινῶ, πάντα δέχομαι· ἀλλὰ τὴν ἰσοτιμίαν αὐτῶν ἀφαιρῶ.
Οὐχ ὁρᾷς καὶ τὸν ἐν θαλάττῃ πλοῦν, ἔνθα ὁ μὲν κυβερνήτης ἄρχει, ὡς ψυχὴ σώματος· ἡ δὲ ναῦς ἄρχεται, ὡς ὑπὸ ψυχῆς σῶμα· τὰ δὲ πνεύματα ἐπιρρεῖ, ὡς ταῖς ἀρεταῖς ἡ τύχη; Ἐὰν δὲ χειμὼν ἐπιγένηται, καὶ μένῃ μὲν ἡ ναῦς, μένῃ δὲ ὁ κυβερνήτης, ἐλπὶς σωτηρίας, κἂν οἴχηται ἡ ναῦς ὀρθά, | ἢ κατακλύζεται, διὰ τῆς τέχνης·
ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ [*](141b) κυβερνήτου ἄρξῃ, καὶ ἐκεῖνον ἀφέλῃς, ἀχρεῖος μὲν ἡ ναῦς κειμένη· ἀχρεῖος δὲ ἡ ἐπιρροὴ τῶν πνευμάτων, [*](g)κἂν φέρῃ.
Καὶ διὰ τοῦτο ἐν μὲν θαλάττῃ καὶ νηῒ καὶ πλῷ τιμιώτατον ὁ κυβερνήτης, καὶ μετὰ τοῦτον ἡ [*](1 ἐὰν δὲ ἀφέλῃς sq. vi. or. 34. 4 f || 8 ἀρχέτω ψυχή sq. vi. simil. or. 27. 7 h || 10. 11 οὐχ ὁρᾷς τὸν . . πλοῦν sq. simil. vi. or. 13. 7 a cf. etiam lambl. ap. Stob. flor. 6. 17 || 11.12 ὡς ψυχὴ σώ- ματος ἄρχει vi. or. 7. 2 a sq.) [*](10 οὐχ ὁρᾷς — 13 τύχη p) [*](1 τὴν (ante τύχην) om. M || 6 τέχνῃ R τύχῃ cett. (δΔ) | ἢ καὶ RMN ἢ κᾂν cett. (δΔ) || 7 τέχνη R τύχη δΔ || 8 〈ἡ〉 ψυχὴ Markl. (Duebn.) || 10 καὶ (ante τὸν) om. MNα(δ) || 13 ὡς om. p || 15 κἂν 〈μὴ〉 οἴχηται Markl. ἐστ᾿ ἂν οἴχηται Meiser || 16 ὀρθή H et ita Heins. σαθρά Meiser sed ὀρθά adverbialiter ut πονήσῃ μακρά p. 395. 8 al. | ἢ] οὐ H et ita Dav.2 Markl. | κατακλύζεται Hob. καταδύσεται codd. α(δ) καταδύσηται Dav.2 καταδύσεσθαι Markl. καταστήσηται Dav.1 || 18 κειμένη R! κἂν μένῃ cett. (δΔ) || 20 〈τὸ〉 τιμιώτατον MNα(δ))
ἐν δὲ τῷ τοῦ βίου τούτῳ δρόμῳ τιμιώτατον μὲν ἡ ψυχή, μετὰ δὲ ταύτην τὸ σῶμα, καὶ τρίτον ἡ τύχη· τὰ δὲ τοῦ τιμιωτέρου ἀγαθὰ τῶν ἧττον τιμίων τιμιώτερα.
Ἐγὼ καὶ τῶν αἰσθήσεων τὴν ἰσοτιμίαν ἀφαιρῶ. Τυφλὸς ἦν Ὅμηρος, ἀλλʼ ἤκουεν τῆς Καλλιόπης· κωφὸς ἦν Ἄτυς, ἀλλʼ ἑώρα τὸν ἥλιον. Μετάθες τὰς συμφοράς· ἀκουέτω Ἄτυς μὴ ὁρῶν, βλεπέτω Ὅμηρος μὴ ἀκούων· Ἄτυῖ μὲν οὐκ ᾄσεται ἡ Καλλιόπη, Ὁμιήρου δὲ οὐκ ἀφαιρήσεις τὴν διδάσκαλον.
Ἐγὼ καὶ τῶν θεῶν τὴν ἰσοτιμίαν ἀφαιρῶ· πείθομαι γὰρ Ὁμήρῳ λέγοντι· [*]((Ο 189))
λέγω δὲ κατὰ [*](2 τιμιώτατον . ἡ ψυχὴ vi. or. 7. 2 g ||3. 4 τὰ τοῦ τιμιωτέρου ἀγαθὰ sq. vi. or. 7. 2 k vi. etiam or 40.2f ||6 ἤκουεν τῆς Καλ- λιόπης vi. simil. or. 32.8 e etiam or 26. 1 a; 1. 2 a || 6. 7 κωφὸς Ἄτυς cf Herod l 34 || 13 τριχθὰ δὲ sq vi. or 26. 7 f) [*](6 τυφλὸς — 7 ἥλιον n) [*](6 in mge τυφλὸς ὅμηρος | κωφὸς ἄτυς (schol recent ) R!) [*](2 τούτου nescio unde δΔ τιμιώτατον (ω in ras ) R! 10 ἀφαι- ρέσεις M ἀφαιρέσει ἡ κωφότης Reiske || 10. 11 τὴν ἰσοτιμίαν τῶν θεῶν Ϛ(δ) τὴν τῶν θεῶν ἰσοτιμίαν Δ || 15 τιμῆς om. φα (δ Δ⁰ ) | οὐδὲ γὰρ ἴση Mα(δ) om. N || 15.16 ἡ (ante νομὴ) om. M || 16 πρὸς τὴν θάλατταν οὐρανοῦ MN α(δ) || 17 ὁμοίως Ϛ(δ Δ) 18 Λύσανδρος (λυ in ras.) R! || 19 λέγω] ἐγὼ Schottus (Δ))