Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

οὐδέ γε θεατὴν γενέσθαι Πυριφλεγέθοντός [*](3 ἐξεκάλυψεν sq. vi. or. 26. 2c cf. Plat. Theaet. 180d || 8 Ἐπί- κουρον sq. sed vi. or. 26. 2 f || 10 πλὴν sq. cf. Cicer. nat. deor. l 42 Dio Chrys. 12. 62 Lucian. lup. conf. 8 Sext. Emp. hyp. 1. 154 || 14 πτηνοῦ ἅρματος vi. or. 26. 7b cf. Plat Phaedr. 246e || 15 δαι- νυμένοις sq. cf. Plat. symp. 203b || Themist. 13. 162b || 16 γάμους immo γενεθλιακὰ cf. Plat. symp. 203b || 18 Πυριφλεγέθοντος sq. cf. Homer. κ 513 Plat. Phaed. 112e) [*](2 διερευνωμένη (ιε in ras.) R! || 3 ἐξεκόλαψέ α(δ) || 8 ἐξαιρῶ B || 10 θεοῖς (ε in ras.) R! || 11 θύουσιν „vehementi quodam animi impetu feruntur“ (ut ἔγχεϊ θύων Hom. Λ 180 al.) an ἰαύ- ουσιν? (cf. Dio Chr. XIl 62 πρὸς δὲ τούτοις ὁμιλίας . . . ὕπνους τε καὶ συμπόσια καὶ μίξεις)] μεθύουσιν Heins. Markl. πίνουσιν Dav.² suspectat Duebn. || 14 στρατιᾶς Hob. στρατιᾷ codd. σὺν στρα- τιᾷ Heins. οὐδὲ στρατιᾷ Markl. (Duebn.) στρατιᾷ τε Schenkl || 15 κεκοσμημένῃ codd. | οὐδὲ (ο in ras.) R! || 16 οὐ Διὸς MNα(δ) | τοὺς] καὶ τῆς φα(δ) || 17 αὑτῶν α(δ) ἑαυτων M)

45
τε καὶ Ἀχέροντος καὶ Κωκυτοῦ καὶ τῶν ἄνω καὶ κάτω ποταμῶν, ῥεόντων ὕδατι καὶ πυρί·

οὐδὲ τὴν Κλωθὼ ἰδεῖν καὶ τὴν Ἄτροπον, οὔτε ἐντετυχηκέναι ἑλιττομένῳ τῷ ἀτράκτῳ ἑπτὰ καὶ διαφόρους ἑλιγμούς.

[*](38a)

Ἀλλὰ καὶ τοῦ Συρίου τὴν | ποίησιν σκόπει, τὸν Ζῆνα, [*](ΛΒ΄) καὶ τὴν Χθονίην, καὶ τὸν ἐν τούτοις Ἔρωτα, καὶ τὴν Ὀφιονέως γένεσιν, καὶ τὴν θεῶν μάχην, καὶ τὸ δένδρον, καὶ τὸν πέπλον·

σκόπει καὶ τὸν Ἡράκλειτον, θεοὶ θνητοί, θεοὶ ἀθάνατοι.

Πάντα μεστὰ αἰνιγμάτων, καὶ παρὰ ποιηταῖς, καὶ παρὰ φιλοσόφοις· ὧν ἐγὼ τὴν πρὸς τὸ ἀληθὲς αἰδὼ ἀγαπῶ μᾶλλον, ἢ τὴν παρρησίαν τῶν νεωτέρων· πραγμάτων γὰρ ὑπʼ ἀνθρωπίνης ἀσθενείας οὐ καθορωμένων σαφῶς, εὐσχημονέστερος ἑρμηνεὺς ὁ μῦθος.

Ἐγὼ δὲ || εἰ μέν τι πλέον ἐθεάσαντο τῶν προτέρων [*](Ed. Duebn. p. 37) οἱ ἔπειτα. μακαρίζω τοὺς ἄνδρας τῆς θέας· εἰ δὲ μηδενὶ πλεονεκτοῦντες κατὰ τὴν γνῶσιν, μετέλαβον αὐτῶν τὰ αἰνίγματα εἰς μύθους σαφεῖς, δέδια μή τις αὐτῶν ἐπιλάβηται ὡς ἐξαγορευόντων ἀπορρήτους λόγους.

Τί γὰρ ἂν ἄλλο εἴη μύθου χρεία; λόγος περισκεπὴς [*](2 ποταμῶν sq cf. Plat. Phaed. 111d || 3 Κλωθὼ vi. or. 5. 5e cf. Plat. republ. X 617c || 4 ἀτράκτῳ scil. ἀνάγκης cf. Plat re- publ. X 616c sq. Lucian. Iup. conf. 1 (627) || 5 Συρίου i. e. Phe- recydis cf. Diels Vorsocr. 507 sq. Orig. c. Cels VI 303 || 8 Ἡρά- κλειτον cf. Bernays Heracl. Briefe 39 Diels Vorsocr. 75 || 10 πάντα μεστὰ ut or. 4. 9a; 6. 5l; 23. 6b; 26 2g; 27. 9a; 35. 3b; al. || 13 ἀσθενείας sq. vi. supra p. 20. 5 et quae ibi adnotavi) [*](4 ἑλιττομένῳ om. MNφα(δ) || 5 in mge ΛΒ΄ (num. quater- nionis) R! | καὶ τὸν Ζῆνα MNφα(θ) || 8 τὸ Ἡρακλείτου (vel τὸ Ἡρακλείτειον) Reiske || 9 θεοὶ (alt.)] ἄνθρωποι H (sec. man.) et ita Heins. (δ∠) || 11 παρὰ om. MNα(δ) || 17 μετέλαβον RB μετέβαλον cett. (δ∠) sed vi. or. 7. 7a etiam p. 50. 1 al. || 20 χρεία ἢ λόγος Ϛ(δ∠))

46
ἑτέρῳ κόσμῳ, καθάπερ τὰ ἱδρύματα, οἷς περιέβαλλον οἱ τελεσταὶ χρυσὸν καὶ ἄργυρον καὶ πέπλους, τὰ πρῶτα ἀποσεμνύνοντες αὐτῶν τὴν προσδοκίαν.

Θρασεῖα γὰρ οὖσα ἡ ἀνθρωπίνη ψυχή, τὰ μὲν ἐν ποσὶν ἧσσον τιμᾷ, τοῦ δὲ ἀπόντος θαυμαστικῶς ἔχει· καταμαντευομένη δὲ τῶν οὐχ ὁρωμένων καὶ θηρεύουσα ταῦτα τοῖς λογισμοῖς, μὴ τυχοῦσα μὲν σπεύδει ἀνευρεῖν, τυχοῦσα δὲ ἀγαπᾶ ὡς ἑαυτῆς ἔργον.