Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
καὶ ἐν κτήσει γῆς καὶ κατὰ τὸν Ἡρόδοτον (ΙΙ 6) οἱ μὲν γεωργοὶ ὀργύιαις διαμετροῦνται τὴν γῆν, οἱ δὲ τούτοις ἀμφιλαφέστεροι σταδίοις, οἱ δὲ τούτων πολὺ γεωργικώτεροι σχοινίοις, [*](9 μέχρι . . τῆς χρείας sq. vi. or. 35. 2 i τὸν μὲν ἐνδεᾶ sq. or. 32. 3 c; 33. 3 f 23. 5 e) [*](1 τοῦ (ante πολέμου) om. ϛ(δ) || 4 ξυμμετρήσασθαι N α(δΔ0) ἀξίᾳ ÷÷τῶν R! || 5 τὴν ἀνταλλαγήν φα(δΔ) || 6 ἐκ Λήμνου Heins. (Δ) ἐκ ληνοῦ codd. (δ) ἐκ τοῦ οἴνου N || 7 αἴθωνι (ι in ras.) 8 δὲῥρινοῖς | αὐτῇσι Homerus || 10 τʼ οὔλατον || 10. 11 〈ἐν〉 τῷ ἀντιστασίῳ Reiske || 12.13 ὅτι 〈καὶ〉 τὸ τάλαντον MNα(δΔ0) 14 τιμαλ÷ φεστέρα R! | καὶ (ante κατὰ) om. Ϛ(δ) del. Reiske 15 Ἡρόδοτον Beins (Δ) προδοτον (suprascr. ικ) R πρόδικον cett. (δ) || 16 ὅσοι μὲν γὰρ Herodotus | γεωργοὶ] πένητες γεωργοὶ Markl. γεωπεῖναί εἰσι ἀνθρώπων Herodotus | ὀργυιαῖς nescio unde Δ ὀργυιῇσι Herodotus | διαμετροῦνται τὴν γῆν] μεμετρήκασι τὴν χώρην Herodotus || 17 οἱ δὲ τούτοις (τούτων φ α δ Δ) ἀμφι- λαφέστεροι] ὅσοι δὲ ἕσσον γεωπεῖναι Herodotus |σταδίοις (στα- δίοισι Herodotus) — 18 γεωργικώτεροι om MNα(δ) || 17.18 οἱ δὲ τούτων πολὺ γεωργικώτεροι (πολυγεωργότεροι Reiske)] οἱ δὲ πολλὴν ἔχουσι, παρασάγγῃσι, οἱ δὲ ἄφθονον λίην Herodotus 18 σχοίνοις Reiske σχοίνοισι Herodotus)
καὶ ἐν κτήσει θρεμμάτων πολυκτεανώτερος τοῦ Πολυφήμου ἦν ὁ Δάρδανος, [*](( ψ 221 ))
Ἀλλʼ ἐπειδάν τις τὰς χρείας παρωσάμενος ἀντεξετάζῃ αὐταῖς τὰ ἀγαθά, εὕροι ἄν, οἶμαι, ταύτας μὲν καιρῷ, καὶ νόμῳ, καὶ ἡδοναῖς, καὶ ἔθεσιν, καὶ τύχαις, ἄνω καὶ κάτω εἰς τιμὴν καὶ ἀτιμίαν μεταβαλλομένας
τὸ δὲ ἀγαθὸν ἑδραῖον, βέβαιον, ἀκλινές, ἰσόρροπον, κοινόν, ἀνέμητον, ἄφθονον, ἀνενδεές, μήτε αὔξησιν χωροῦν, μήτε ἐνδείας ἀνεχόμενον·
τό, τε γὰρ αὐξόμενον προσθήκῃ αὔξεται·
ἀλλʼ εἰ μὲν ἀγαθὸν ἀγαθῷ προσελήλυθεν, οὐδὲν μᾶλλον ἢ προσθήκῃ νόει ἀγαθὸν τὸ ἀγαθόν, ἦν γὰρ ἀγαθὸν καὶ πρότερον·
εἰ δὲ οὐκ ἀγαθὸν ἦν τὸ προσελθὸν εἰς αὔξησιν, δεινὸν λέγεις, εἰ ἔσταί τι ἀγαθὸν μεῖζον προσθήκῃ κακοῦ·
τό, τε ἐνδεὲς ἐλλείψει ἐνδεές· ἀλλʼ εἰ μὲν τοῦ ἀγαθοῦ ἀπουσίᾳ ἐνδεῖ τὸ ἀγαθόν, οὐκ ἦν ἀγαθόν, ὁπότε ἐνέδει· εἰ δὲ ἑτέρῳ ἐνδεῖ, καὶ μὴ τῷ ἀγαθῷ, οὐ λυπεῖ τὸ ἀγαθὸν ἡ ἔλλειψις.
[*](5. 6 καιρῷ . . νόμῳ . . τύχαις sq. vi. simil. or. 5. 4 a; 10. 7 e 7. 8 τὸ . . ἀγαθὸν ἑδραῖον, βεβαιον vi. or. 31.1 a vers finem et c εἰ γὰρ sq. || 9 ἀνέμητον, ἄφθονον, ἀνενδεές ═ or 29. 7 g τὸ δὲ ἀγαθὸν sq. | μήτε αὔξησιν χωροῦν sq. cf Archyt. ap. Stob. flor. 1. 79 Diog. Laert. VII 101 δοκεῖ δὲ πάντα τὰ ἀγαθὰ ἴσα εἶναι καὶ πᾶν ἀγαθὸν ἐπʼ ἄκρου αἱρετὸν καὶ μήτε ἄνεσιν μήτε ἐπίτασιν δέχεσθαι vi etiam infra § IV b or. 38. 6 i et quae ibi adnotavi cf. etiam Cicer. par. 3 Senec. ep. 66)[*](3 τρισχίλιαι Dav. Homerus | ἔλεος N ἕλος α(δ Δ) cum Ho- mero | κάτα βουκολέοντο Duebn. cum Homero κατεβουκολέοντο Duk. || 4 παρωσάμενος 〈μὴ〉 Dav. 〈μὴ〉 παρωσάμενος Markl. 5 αὐτοῖς Heins || 7 εἰς 〈τὴν〉 τιμὴν MNα(δ) om. φ | καὶ ἀτι- μίαν om. φ || 9 ἀνεμέσητον Reiske || 10 τό, τε γὰρ R! MN τό, τε H (Δ0)τὸ γὰρ φ α (δ)corr.Markl. | αὐξανόμενον Ϛ(δ) sed vi. p. 260.13 || 12 μᾶλλον ἢ RMN μᾶλλον τῇ cett. (δΔ) sed sequiorum usu οὐδὲν μᾶλλον ἢ οὐδὲν μᾶλλον 14. 15 εἰ ἔστι τὶ MNα(δ) || 17 τὸ ἀγα- θόν, 〈οὐκ ἦν ἀγαθόν,〉 ὁπότε (man. recent. ) et ita Scaliger (Δ))