Dialexeis

Τὸ θεῖον πάντως ποι τίθεσαι τελεώτατον καὶ αὐταρκέστατον καὶ ἰσχυρότατον· ὡς, εἴ τι ἀφέλοις, λυμανεῖς τῷ ὅλῳ. Εἰ γὰρ μὴ τέλεον, οὐκ αὔταρκες·

εἰ δὲ οὐκ αὔταρκες, οὔπω τέλεον· εἰ δὲ μὴ αὔταρκες μήτε τέλεον,

πῶς ἰσχυρόν; Αὔταρκες δὲ ὄν καὶ τέλεον καὶ ἰσχυρόν, κατὰ μὲν τὴν τελεότητα τὰ ἀγαθὰ βούλεται, κατὰ δὲ τὴν αὐτάρκειαν ἔχει, κατὰ δὲ τὴν ἰσχὺν δύναται·

βουλόμενος δὲ δὴ καὶ ἔχων καὶ δυνάμενος, κατὰ τί μὴ δῷ; Ὁ μὲν γὰρ ἔχων, οὐ διδούς, οὐ βούλεται· ὁ δὲ βουλόμενος, οὐκ ἔχων, οὐ δύναται· ὁ δὲ ἔχων καὶ

βουλόμενος, πῶς οὐ δύναται; Οὐκοῦν εἴπερ ἔχει τἀγαθά, τὰ τελεώτατα ἔχει, τελεώτατον δὲ ἡ ἀρετή·

δί. [*](ἂν τέκτονα ἐκδιδάξαι sq. cf. Plat. lon. 537 b etiam Plut. de Pyth. or. 22. 405 a vi. etiam or. 5. 6 c) [*](4 μόριον τοῦ ὅλου vi. or. 13. 4 k || 10 τέλεον cf. Plat republ lI 381 || 13.14 (θεὸς). . βούλεται .. ἔχει . . δύναται cf. lulian.ΙV 142 d οὐκ ἄλλο μέν ἐστιν οὐσία θεοῦ, δύναμις δὲ ἄλλο, καὶ μὰ Δία τρίτον παρα ταῦτα ἐνέργεια· πάντα γάρ, ἅπερ βούλεται, ταῦτα ἔστι καὶ δύναται, καὶ ἐνεργεῖ· οὔτε γὰρ ὅ μὴ ἔστι, βού- λεται, οὔτε ὅ βούλεται δρᾶν, οὐ σθένει, οὐθʼ ὃ μὴ δύναται, ἐνερ- γεῖν ἐθέλει Sallust (Mull. III 41) Heracl. ap. Stob. fl. 3.84 Orig) [*](5 MN εἰ φ α(δ Δ0) |κληροδοτεῖν Reiske || 7 ἐθέλοι Ϛ (δΔ) 8 ποι RMN πη cett. (δΔ) || 9 ἀφέλης Ϛ(δ Δ0) | λυμανεῖ Reiske (Duebn.) sed cf. Libanium IV 350. 19 || 11 οὔπω] οὐδὲ Reiske μὴ om. MNα(δ) μήτ(ε)ʼ Reiske (Wilam.) | μήτε] μηδὲ MNα(δ) corr. Markl. |τέλειον nescio unde Δ || 12 τέλεον] τέλειον α(δΔ0) 13 τελειότητα Nα(δ Δ0) || 18.19 τὰ ἀγαθά Nα(δ Δ0) 〈πάντα〉 τὰ ἀγαθά Reiske || 19 〈καὶ〉 τὰ τελεώτατα Reiske)

Τίνʼ οὖν τρόπον ἀρετὴ παρὰ θεοῦ ἔρχεται;

Πέφυκεν τὸ ἀνθρώπων πᾶν ἐξ ἀρχῆς δίχα, τὸ μὲν εἰς ἀρετῆς ἐπιτηδειότητα, τὸ δὲ εἰς μοχθηρίας· ὧν ἡ μὲν μοχθηρία ἐνδεὴς τοῦ κολάζοντος, ἡ δὲ ἀρετὴ τοῦ σώζοντος.

Μοχθηρὰ μὲν γὰρ φύσις, τυχοῦσα ἐπιστάτου χρηστοῦ, νόμου καὶ ἔθους, τὸ ἄλυπον [*](134 a) τῷ πλησίον περιεβάλ |λετο, καὶ πλεονεκτεῖ οὐκ ἐν μοίρᾳ ἀγαθῶν, ἀλλʼ ἐν ἐλαττώσει βλάβης·

αἰ δὲ ἄρισται ψυχῆς φύσεις ἀμφισβητήσιμοι, ἐν μεθορίᾳ τῆς ἄκραἀρετῆς πρὸς τὴν ἐσχάτην μοχθηρίαν καθωρμισμένοι, δέονται ξυναγωνιστοῦ θεοῦ καὶ ξυλλήπτορος τῆς ἐπὶ [*](c. Cels. 163. Sext. Emp. hyp. III 121 g Cicer. nat. deor. l 2. 3 vi. etiam or. 16. 4 i; 18. 6 a) [*](1 μὴ παρὰ θεοῦ sq. cf. Plat. republ. II 379 vi. etiam or. 34. 3 a sq. ||5 πέφυκεν sq.vi.or. 34. 4 a || 8.9 φύσις.. νόμου..ἔθους vi. or. 27. 9 b: 10. 4 c || 10. 11 οὐκ ἐν μοίρᾳ ἀγαθῶν sq. vi. or. 34.2 b igitur non datur προκοπὴ nam ἀρετὴ secundum stoicos ἀρετῆς ὑπερέχουσα non est cf. Plut. stoic. rep. 13 aliter Plato- nici cf. Apul. dogm. Plat. II 6 Albin. 29 λέγονται καὶ ἄλλως ἀρεταὶ αἱ οἷον εὐφυίαι καὶ προκοπαὶ πρὸς ταύτην (τὴν τελείαν) 12 ἀμφισβητήσιμοι, ἐν μεθορίᾳ sq. vi. or. 24 3 i cf. Philo de pr. et poen. 11 φύσει γε μὴν πάντες οἱ ἄνθρωποι πρὶν τελειωθῆναι τὸν ἐν αὐτοῖς λόγον κείμεθα ἐν μεθορίῳ κακίας καὶ ἀρετῆς πρὸς μηδʼ ἕτερά πω ταλαντεύοντες || 14 δέονται ξυναγωνιστοῦ θεοῦ καὶ ξυλλήπτορος ═ or. 8. 7 Κ etiam or. 37 3 a) [*](1 ἄλλο τὶ α(δ) ἄλλο ἢ Markl. ἄλλοθεν Meiser τοῦτο τὸ Dav 2 μὴ (ante παρὰ) del. Markl. | ὁρμηθέν (μ in ras .) R || 3 μὴ οὐδέν (suprascr. ν) R! μὴν 〈εἰ〉 οὐδέν Reiske (Duebn.) | εἴ τι] ἐστιν φα(θ) Meiser ἔστω Schenkl | ἄλλο] ὅλως Meiser || 4 τί οὖν (suprascr. ν) R! || 5 ἀνθρώπων RM ἀνθρώπινον cett. (δ Δ) ἐξ ἀρχῆς α(δ Δ0) || 9 καὶ ἔθους] ἢ ἔθους Markl. || 10 περιεβάλετο Ϛ (δΔ) περιβάλλεται Markl. |ἐπλεονέκτει Reiske || 10.11 ἐν μοίρᾳ] ἐν πλημμύρᾳ Reiske || 12 μεθορίῳ M μετρίῳ N α(δ) )

Ὁ μὲν γὰρ ἐπὶ τὰ αἰσχρὰ ὄλισθος αὐτοφυοῦς ἀσθενείας ἔργον, ἣ καὶ τὰς ἐπιεικεῖς ψυχὰς κολακεύουσα διὰ ἡδονῶν καὶ ἐπιθυμημάτων εἰς τὰς αὐτὰς ὁδοὺς ταῖς μοχθηρίαις συγκαθέλκει.