Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἐγένετο καὶ Ἀθήνησιν ἀνήρ Ἐλευσίνιος, ὄνομα [*]( Περὶ Μελη σαγό ρου-) Μελησαγόρας· οὗτος οὐ τέχνην μαθών, ἀλλʼ ἐκ νυμφῶν [*](132 a) κάτοχος, θείᾳ μοίρᾳ |σοφὸς ἦν καὶ μαντικός, ὡς Περἰ ὁ Ἀηναίων λόγος.

Ἦλθεν Ἀθήναζε καὶ ἄλλος, Κρὴς [*]( Περὶ Ἐπι μενἰ δου) ἀνήρ, ὄνομα Ἐπιμενίδης· οὐδὲ οὗτος ἔσχεν εἰπεῖν αὐτῷ δου διδάσκαλον· ἀλλʼ ἦν μὲν δεινὸς τὰ θεῖα, ὥστε τὴν Ἀθηναίων πόλιν κακουμένην λοιμῷ καὶ στάσει διεσώσατο ἐκθυσάμενος· δεινὸς δὲ ἦν ταῦτα, οὐ μαθών, ἀλλʼ ὕπνον αὐτῷ διηγεῖτο μακρὸν καὶ ὄνειρον διδάσκαλον.

Ἐγένετο καὶ ἐν Προκοννήσῳ ἀνὴρ φιλόσοφος, [*]( Περὶ Ἀρι στέου) ὄνομα Ἀριστέας· ἠπιστεῖτο δὲ αὐτῷ οὐχὶ σοφία τὰ [*](4 οἱ Κρῆτες sq. cf. Plat. legg. l 565 a sq. || 7 ἄντρον Διός vi. or. 37. 1 c || 8 Μίνω διʼ ἐνάτου ἔτους sq. vi. or. 6 7 a 14. 15 ἦλθεν Ἀθήναζε .. Κρὴς ἀνήρ sq. vi. or. 10. 1 a 20 ἐγένετο . .ἐν Πσοκοννήσῳ sq. vi or. 10.2 f) [*](1 αὑτοῦ φ α(δΔ0) |αὐτοῦ (alter.)] αὐτῆς α (δ) || 4 in mge περὶ Μίνω (schol. vet u) R! || 5 Μίνῳ α(δ) Μίνωι Δ || 7 μὲν 〈γὰρ〉 αὐ- τόθι Markl. ||11 in mge περὶ Μελησαγόρου (14 περὶ Ἐπιμενίδου 20 περὶ Ἀριστέου) (vet schol. u) R || 16 17 τὴν 〈τῶν〉 Ἀθηναίων MNα(δ) || 17 λοιμῷ RH φ λιμῷ cett.(δ) || 20 προκονήσῳ MN | φιλό- σοφος] σοφὸς Markl. || 21 οὐχὶ (scil. εἶναι locutione eodem modo mixta quo latine ῾ timere, neʼ ac nos ῾ warnen, nicht zu tunʼ) σοφία Hob οὐχ ἡ σοφία RHMN ἡ σοφία (del. οὐχ) φ α(δΔ) οὗν ἡ σοφία Dav. δοκησισοφία Markl. ceterum verbo αὐτῷ litteras ουκ (i. e. αὐτοῦ κάλλιόν (ἐστιν) a correctore quodam suprascriptas errore)

440
πρῶτα, διότι μηδένα αὐτῆς διδάσκαλον προὔφερεν. Πρὸς οὖν δὴ τὴν τῶν ἀνθρώπων ἀπιστίαν ἐξεῦρεν λόγον·