Dialexeis

Ἐπεὶ καὶ τὸν Ἡσίοδον τί οἰόμεθα ποιμαίνοντα περὶ τὸν Ἑλικῶνα ἐν Βοιωτίᾳ, ᾀδούσαις ταῖς μούσαις ἐντυχόντα, ὀνειδισθέντα τῆς τέχνης τῆς ποιμενικῆς, παῤ αὐτῶν λαβόντα δάφνης κλάδους, εὐθὺς ᾄδειν, γενόμενον ποιητὴν ἐκ ποιμένος, ὥσπερ φασὶν τοὺς κορυβαντιῶντας, ἐπειδὰν ἀκούσωσιν αὐλοῦ, ἐνθουσιᾶν, τῶν προτέρων λογισμῶν ἐξισταμένους; πολλοῦ γε καὶ δεῖ.

Ἀλλὰ ᾐνίξατο, οἶμαι, ὁ Ἡσίοδος τὸ αὐτοφυὲς [*](3 ὁ Δημόδοκος sq. vi or 10. 5 e || 14 καὶ τὸν Ἡσίοδον sq. cf. Dio Chrys. 1 || 15 ᾀδούσαις ταῖς μούσαις ut or. 15. 6 f || 18.19 ὥσπερ . . τοὺς κορυβαντιῶντας cf. Plat. Crit 54 d etiam Verg. Aen. IV 301 || 21 ᾐνίξατο ὁ Ἡσίοδος sq. vi etiam or. 37. 5 b) [*](1 συντίθε -μαι R! || 2 μουσικῶς M || 5 αὐτοδίδακτός (sic!) δ᾿ εἰμι R |ὤπασαν ὀμφήν vi ad R! 118.8 7 πῶς sq. versus ipsius Maximi, quod editores fugit || 9 ἀποκρινεῖται Markl. et ita Meiser | ὅπερ] ὥσπερ nescio unde Δ 10 λαβόντες κλῆρον πατρῷον MNα(δ) || 14 in mge περὶ Ἡσιόδου (schol vet u) R! | ἐπὶ καὶ τοῦ Ἡσιόδου Dav || 17 δάφνης λαβόντα MNα(δ) )

Τί δὲ οἱ Κρῆτες; ἦ σοι οὐ[*]( Περὶ Μὶνω) δοκοῦσιν ὑπὸ βασιλεῖ τῷ Μίνω κοσμηθέντες καλῶς, ἀγασθέντες τῆς ἀρετῆς, διδάσκαλον αὐτῷ ἐπιφημίσαι τὸν Δία; εἶναι μὲν αὐτόθι ἐν τῇ Ἴδῃ ἄντρον Διός, φοιτῶντα δὲ τὸν Μίνω διʼ ἐνάτου ἔτους, συγγιγνόμενον τῷ Διί, μανθάνειν παρʼ αὐτοῦ τὰ πολιτικά. Οὗιοι Κρητῶν λόγοι.