Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
ἀθέατοι δὲ οἱ πολλοὶ τῆς χρείας ταύτης, καθάπερ εἴ τις ἠπειρώτης ἀνὴρ ναῦν ἰδὼν ἐν λιμένι, ἀγασθεὶς τοῦ σοφίσματος ἔνδον τῇ νηῒ || χρῷτο, πάντα κινῶν τὰ ὄργανα, τοῦτο [*](Ed. Duebn P. 148) οἰόμενος εἶναι τέλος τῆς νεώς.
Θαίη δʼ ἄν, οἴομαι, πρὸς αὐτὸν ἡ Ἀθηνᾶ, ἡ εὑρέτις τοῦ ἔργου τούτου· ῾Ὁρᾷς πέλαγος πλατὺ καὶ ἄπειρον, κεχυμένον ὑπὲρ τῆς γῆς, συνάπτον αὐτῆς τὰ τέρματα, ὧν πρόσθεν οὐδὲ ἀκοὴν εἶχές τε οὐδὲ ἐλπίδα τῆς θέας; ἑκάστῳ δὲ εἶς ἦν τόπος γνώριμος, ὥσπερ οἱ φωλεοὶ τοῖς ἑρπετοῖς· φιλία δέ, καὶ ἐπιμιξία, καὶ κοι- [*](8 τὸ δʼ ἔργον sq. cf Plat republ. VII 561 a sq. Plut Ei ap. Delph. 6 vi. etiam ad or 24. 6 c ||11 καθάπερ εἴ τις ἠπειρώτης sq. simil or 8. 4 c || 16 πέλαγος πλατὺ sq. ut or 30. 2 b 21. 8 a 17 κεχυμένον sq vi. simil. or 34. 4 c || 19. 20 ὥσπερ οἱ φωλεοὶ τοῖς ἑρπετοῖς vi. or. 27. 5 h) [*](1 τῷ φαύλῳ del Duebn ||3 αὐτὴ Markl. (Duebn.) || 7 τι] τοι Meiser del. Reiske γεωργίᾳ (quam non solum ipsam agri cul- turam, sed etiam philosophiam quandam esse docet p. 294. 11) RMN γεωμετρίᾳ cett. (δ Δ) || 8 αὐτό] αὐτῆς φ α(δ Δ0) || 9 αὕτη (τη in ras.) R! αὐτῇ φ α(δ Δ0) || 9 10 παρασκεύαζειν Markl. (Duk.) 11 εἴ τις om .α(δ) corr. Heins || 13 νηῒ in ras. R! || 15 οἶμαι nescio unde δΔ 16 〈τὸ〉 πέλαγος α(δ) || 17 〈καὶ〉 κεχυμένον α(δ) | ὑπὲρ] περὶ Markl. | τὴν γῆν Markl. || 18 πρόσθεν] πρῶτον M (pr. man.) N φ α(δ) πρότερον Markl. | εἶχές τε] εἴχετε Schottus εἶχές γε Dav.)
Τοῦτό γε τὸ ὄχημα, ἀράμενον ὄρνιθος δίκην, διαπτήσεται πανταχοῦ· εἰ δὲ ἀπιστεῖς, πείρᾳ μάθεʼ.
Τοῦτο καὶ περὶ γεωμετρίας λέγει τὶς θεῶν, ἢ ἐκείνη ἡ θεὸς ἡ Ἀθηνᾶ λέγει· ῾ Ἐκεῖσε βλέψον· ὁρᾷς τουτὶ τὸ ὑπὲρ κεφαλῆς θέαμα, τὸ καλόν, τὸ ποικίλον, ἐληλαμένον περὶ γῆν ἐν κύκλῳ καὶ περὶ αὐτὴν ἑλιττόμενον, μεστὸν ἄστρων, ἥλιον φέρον, σελήνην ἔχον;
τοῦτο ὅ, τι μέν ἐστιν |οὐκ οἶσθα, δοκεῖς δὲ ὁρᾶν καὶ [*](131 a) εἰδέναι. Ἀλλὰ ἐγώ σε, ὦ οὗτος, ἀνάξω κεῖσε ἠπειρώτην ὄντα, ὄχημά σοι πηξαμένη κοῦφον, παραδοῦσα γεωμετρίᾳ·
ἥ σε τὰ μὲν πρῶτα ἔνδον ἐν τῷ λιμένι ὀχήσει, ἐθίζουσα ἀνέχεσθαι τῆς πορείας, καὶ μὴ ἰλιγγιᾶν πρὸς τὸ πέλαγος, μηδὲ ἀποδειλιᾶν πρὸς τὸ πέλαγος·
ἔπειτα ἀγαγοῦσα ἔξω τοῦ λιμένος, εἰς καθαρὸν καὶ εὔδρομον τὸ τῶν ὄντων πέλαγος ἀνάξει, κεῖσʼ, [*]((μ 3/4))