Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Τύ δὲ τούτων ἀρχαιότερα εἰς τί χρὴ λέγειν; Ὀρφεὺς ἐκεῖνος ἦν μὲν Οἰάγρου παῖς καὶ Καλλιόπης [*](15 τὰ Τυρταίου ἔπη vi. ad or 25. 7 a || 16 Τελεσίλλης μέλη cf Plut mul virt 4 Clem. Alex. atr. 4 19 Lucian. amor 30 Athen 11 467f || 17 Ἀνακρέων sq. vi. or 18.9 l sq. or 29.2 b) [*](15 Σπαρτιάτας — 17 ᾠδή p || 21. 22 Ὀρφεὺς — p. 433.4 ᾠδῇ p) [*](1 περὶ] ἐπὶ Μarkl. |ἰοῦσα] οὖσα (vel ἰδίουσα) Reiske μοῦσα Meiser || 9 ἀγαθῶν φ α(δ) | παραστάτις (τις in ras .) R! | σύσσιτος ϛ (δΔ) || 10 συστράτηγος Reiske (Duebn .) || 12 πολιτείαις nescio unde Δ corr. Markl. || 19 αὐλοὺς] κάλλος Markl. || 21 εἰς τί] εἴ τι Combes || 21. 22 Ὀρφεὺς δὲ ἐκεῖνος p)

433
αὐτῆς, ἐγένετο δὲ ἐν Θρᾴκῃ ἐν τῷ Παγγαίῳ ὄρει· νέμονται δὲ τοῦτο Θρᾳκῶν οἱ Ὀδρύσαι, ὄρειον γένος, λῃσταὶ καὶ ἄξενοι· ἀλλʼ εἵποντό γε Ὀδρύσαι ἑκόντες ἡγεμόνι Ὀρφεῖ, καλῇ κηλούμενοι τῇ ᾠδῇ.

Τοῦτο ἄρα ῾ δρῦς καὶ μαινὰς ἐγένετοʼ, ἄγειν εἰκαζόντων τὸ ἀγεννὲς τοῦ τῶν κηλουμένων τρόπου ἀψύχοις σώμασιν.

Ἄλλος ἦν περὶ Βοιωτίαν κιθαριστὴς γενναῖος, οὐ λίθους, οὐδὲ οἷον ὁ μῦθος φησίν, προσαγόμενος τῇ τέχνῃ (πῶς γὰρ ἄν γένοιτο ἐξ ᾠδῆς τεῖχος;) ἀλλʼ ὑπὸ μέλει [*](130 a)ἐμβατηρίῳ καὶ τακτικῷ συναγα |γὼν εἰς φάλαγγα τοὺς Βοιωτῶν νέους τεῖχος ἄμαχον ταῖς Θήβαις περιέβαλλεν·

οἷον τεῖχος καὶ Σπταρτιάταις ἐμηχανήσατο Λυκοῦργος, ἐπιτάξας τοῖς νέοις αὐλὸν ἡγεμόνα ἐν ταῖς μάχαις· οἱ δὲ ἐπείθοντο, καὶ ἐπολέμουν χοροῦ νόμῳ.

Τοῦτον ἔχων καὶ Θεμιστοκλῆς τὸν αὐλὸν εἰς τὰς ναῦς ἐνεβίβασεν τὰς Ἀθήνας, οἱ δὲ ὑπʼ αὐλῷ οἱ μὲν εἴρεσσον, οἱ δὲ ἐμάχοντο, ἐνίκων δὲ ἄμφω, ξυνεπήχουν δὲ καὶ [*](4 καλῇ κηλούμενοι τῇ ᾠδῇ sq. cf. Dio Chrys. 53.8 ὑπερ- βάλλεσθαι τὸν Ὀρφέα· τὸ γὰρ λίθους τε καὶ φυτὰ καὶ θηρία κηλεῖν καὶ ἄγειν τί ἐστιν ἕτερον ἢ τὸ βαρβάρους ἀνθρώπους ἀσυνέτους τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς οὕτως ἄγαν χειρώσασθαι.. ἀτεχνῶς . . πρὸς κιθάραν κηλουμένους cf. etiam lambl. vit. Pyth 62 Lucian. imag. 14 astrol. 10 Horat. od. I 12.2 epist. lI 3. 392 || 6. 7 ἄλλος ἦν sq. scil. Amphion cf. Plat. Gorg. 485 e Horat. ep. lI 3. 394 Lucian. imag. 14) [*](5 δρῦς — ἐγένετο Apostolius Cent. XI 10 (,,pro proverbio venditans “unde recepit ea Erasmus Adag. p. 71)) [*](2 τούτων MN || 3 ἑκόντες Ὀδρύσαι MNα(δ) || 5 μαινὰς (αι in ras.) R! πέτρας Dav. μελίας Scaliger (Duebn. ) | ἐγένετο] ἐλέγετο Markl. | ἀγενὲς (pr. man.) R! || 8 οὐδὲ om α (θ) || 11 περιέβαλεν ϛ (δ Δ) || 14 〈ἐν〉 χοροῦ Reiske (Duebn.) ||16 ὁ (pro οἱ) δὲ MN (in mge corr. ) ὅτε α(δ Δ0) | ἤρεσσον α(δ Δ) sed cf. ἐσθίω εἴσθιον Thucyd. III 49 al Crönert l l. 255 adn. 3)

434
αἱ θεαὶ τῷ χορῷ Ἐλευσινόθεν.

Ἐκεῖθεν ἐπινίκια ἕστηκεν, ἐκεῖθεν τρόπαια Λακωνικὰ καὶ Ἀττικά, θαλάττια καὶ ἠπειρωτικά, μετʼ ἐπιγραμμάτων καλῶν· τοῦτον τὸν χορὸν ἐτίκων μὲν Λακεδαιμόνιοι, ἐδίδασκεν δὲ Λεωνίδης.