Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
ψοβερὸν μὲν γὰρ παροῦσα ἡδονὴ μὴ ἀπέλθῃ, ἀνιαρὸν δὲ μὴ παροῦσα μὴ οὐκ ἔλθῃ· ὥστε ἀνάγκη τὸν διώκοντα ἡδονὴν λυπούμενον μὲν μὴ παύσασθαι, ἡδόμενον δὲ μὴ αἰσθάνεσθαι, ἀλλὰ συγκεχυμένον ζῆν ἐν ἀσαφείᾳ πολλῇ.
Ὅρα τίνα καὶ ποῖον τύραννον τῇ ψυχῇ δίδως· ὡς Ἀθηναίοις Κριτίαν, παρωσάμενος τὸν Σόλωνα· ὡς Λακεδαιμονίοις Παυσανίαν, παρωσάμενος τὸν Λυκοῦργον.
Κγὼ δὲ ἐλευθερίαν ποθῶν νόμου δέομαι, λόγου δέομαι. Οὗτός μοι φυλάξει τὴν εὐδαιμονίαν ὀρθὴν καὶ [*](2 Ἐρετρίαν λαμβάνει, Δαραθῶνι ἐπιπλεῖ vi or. 23 6 e || 3 ἄ τῆς πενίας cf lulian. lI 85 b Senec. ep. l 4. 8 Euseb. ap. Stob. fl. 10 36 Democrit ap. Stob fl. 10 44 || 7.8 Ταντάλου . . . ἀνδρὸς φιληδόνου sq. simil explicat fabulam Dio Chrys. 64. 7 (594) 16 τύραννον sq. ut supra § IIl c) [*](3 τί γὰρ — 4 διηνεκῶς x || 4 ἐπειδὰν — 15 πολλῇ n ||16 ὅρα — 18 Δυκοῦργον n || 19 ἐγὼ — νόμου δέομαι x) [*](2 Ἐρετρίαν — ἐπιπλεῖ καὶ om. M || 3 ἆ Δ M| διστυχέσ- τατος VB || 5 αὐτῆς α(δ Δ⁰) || 6 τῶν (ante πρότερον) om Ν (pr. an.) α(δ) |προτέρων ϛ(δ Δ) ἑτέρων (ρων in ras ) H || 11 πα- ροῦσα 〈ἡ〉 ἡδονὴ NQVα(δ) || 15 συγκεχυμένον 〈βίον〉 ζῆν Markl. 16. 17 δίδως Ἀθηναίοις (suprascr. ὡς) || 18 Παυσανίαν (νιαν in ras.) R! ||19 ποθῶ R (suprascr. ν) H (littera ν lineola per eam ducta deleta) Markl. (Duebn.))