Dialexeis

Ἐπεὶ δὲ ἀρετῆς πρὸς ἡδονὴν ἡ ἐξέτασις γίγνεται, οὐ λοιδορήσομαι μὲν τῇ ἀρετῇ (οὐ γὰρ πικρός, οὐδὲ βλάσφημος ὁ καθʼ ἡδονὴν λόγος), τοσοῦτον δὲ λέγω, ὡς εἰ τῆς ἀρετῆς ἀφαιρήσει τὶς τὸ ἡδύ, καὶ τὸ δυνατὸν αὐτῆς προσαφῄρηκεν· οὐδὲν γὰρ τῶν καλῶν αἱρετόν, [*](3.4 ἡλίου . . τὸ φῶς. . κοινὸν ὀφρθαλμῶν πάντων sq. cf. Senec. ep. 73. 6 ‘soli lunaeque plurimum debeo et non uni mihi ori- untur . . et stulta avaritia mortalium possessionen proprieta- temque discernit nec quicquam suum credit esse quod publicum estʼ || 16 οὐδὲν. .τῶν καλῶν αἱρετὸν sq. vi. or. 33.3 c etiam or. 7a sq. cf. Diog. Laert. X 138 διὰ δὲ τὴν ἡδονὴν καὶ τὰς ἀρετὰς δεῖν αἱρεῖσθαι, οὐ διʼ αὐτάς Usener Epic. 313) [*](9 πάντα — 11 φύσιν x || 15 εἰ τῆς ἀρετῆς p. 372.1 ἡδονῆς p) [*](1 ἡδονῆς del. Markl. | 〈ἢ〉 τὸ παντὸς Reiske || 2 δια- σωστικόν (τικ in ras. ex τκ) R! | ἢ] ὅτι Meiser del Reiske 3 οὐδὲ] μηδὲ ϛ (δ) || 6 ἀνθρώπῳ del Markl ||7 τὰ] πάντα Markl. | αὑτοῦ α(δ Δ⁰) || 8 μέρη (in mage περὶ quod cum ad προέλθῃς adscriptum esset ut inde περιέλθῃς fieret, errore postea ad μέρη delatum est) R περὶ BB (in mge μέρη) MΝQV φ πέρα α(δ Δ) μέχρι Markl. μὴ πέρα Meiser || 9 ἐὰν 〈μὴ〉 προέλ- θῃς Reiske (Duebn.) ἐὰν περιέλθῃς Dav | 〈τὰ ἀναγκαῖα〉 πάντα x || 10 οὐδενός RN φ οὐδὲν οὐδενός cert. (δ Δ) | τάτται x 11 αἰθητικὴν R! (pr.man.) || 14 καθʼ ἡδονὴν] ὑπὲρ ιδονῆς Reiske 15 ἀφαιρήσει (corr. ex αφησει) R! || 15 16 τὸ εὐδυνατὸν B)

ἀπογενομένης ἡδονῆς· καὶ γὰρ ὁ κατʼ ἀρετὴν πονῶν ἑκὼν φιλίᾳ ἡδονῆς πονεῖ, παρούσης ἢ προσδοκωμένης.

Ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς χρηματισμοῖς οὐθεὶς ἑκὼν ἀντικαταλλάττεται δραχμὴν ταλάντου, οὐδὲ χρυσοῦ χαλκόν, ᾧ μὴ [*]((Ζ 234))

φρένας ἐξέλετο Ζδεύς,

ἀλλὰ δεῖ τὰς ἀμοιβάς, κἂν ἰσοστάσιοι ὡσιν, λυσιτελεῖν τῷ ἀλλαττομένῳ κατὰ τὴν χρείαν τοῦ λαβόντος, οὕτως ἀμέλει κἂν ταῖς τῶν πόνων ὁμιλίαις οὐδεὶς πονεῖ πόνου ἐρᾶν (ἦ γὰρ ἂν εἴη ὁ δυσερασίστερος), ἀλλάττεται δὲ τοὺς παρόντας πόνους, |ὡς μὲν εἴποι ἄν τις τῶν [*](7b) γροικοτέρων, τοῦ καλοῦ· ὡς δέ τις τῶν ἀληθεστέρων, [*](Ed. Duebn. p. 8)ἡδο|νῆς· κἂν γὰρ τὸ καλὸν εἴπῃς, ἡδονὴν λέγεις· σχολῇ γὰρ ἂν εἴη τὸ κάλλος κάλλος, εἰ μὴ ἥδιστον εἴη.

Ἐγὼ δὲ οἶμαι καὶ αὐτὸ τοὐναντίον, διὰ τούτων [*](4.5 χρυσοῦ χαλκόν ut Glaucus ille Homericus or. 35.3a; 39 1a cf. Crat. et. ep.15 8.9 οὕτως ἀμέλει ...οὐδεὶςsq.vi.or. 36.3 d τίς οὕτως ἀνόητος sq. || 11. 12 ὡς . . εἴποι ἄν τις τῶν ἀγροικοτέρων ═ or. 37. 1a ὄναρ sq. ═ 15 ἐγὼ δὲ sq. cf. Diog. Laert. X 129 ἔστιν ὅτε πολλὰς ἀλγηδόνας ἡδονῶν κρείττους νομίζομεν, ἐπειδὰν μείζων ἡμῖν ἡδονὴ παρακολουθῇ πολὺν χρόνον ὑπομείνασι τὰς ἀλγηδόνας) [*](10 δυρερασίστερος in mge repetit. (schol vet. a) R) [*](2 ἑκὼν πονῶν || 3 οὐδεὶς Nα(δΔ⁰) || 7 κἂν 〈μὴ〉 ἰσοστάσιοι Reiske λυσιτελεῖν (ν in ras. ex σ?? R! || 10 ἐρᾶν R! (═ ‘zu gefallen ut ὡς ἔπος εἰπεῖν, συνελόντι εἰπεῖν al. an subaudiendum λέγων?) ἐρῶν cert. (δΔ) ἡ in ras R! τί Orelli | εἴη ὁ] εἴη οὖτος Steph. οὗτος εἴη Duk. ὁ del Orelli | δυσερασίστερος (ut κλεπτίστα- τος, λαλίστερος alia) RV (in mage rubr. col.) δυσεραστίτερος N (in mge) δυσεραστότερος Bα(δΔ) δυσεράστερος MΝ (suprascr. οτ) δυσεραστότατος (in mge σημείωσαι) V Steph. (Duk.) δυσα- ρεστότατος Heins δυσερώτερος Markl. δυσεραστότερον Orelli 12 ἀγροικοτέρων] ἀστειοτέρων Reiske || 14 σχολὴ R | κάλλος (alterum) om. MN φα(δ) corr. Heina. κάλλος καλὸν Grelli (Duk.) ἥδιστον εἴη] ἡδονῇ συνείη Reiske)

ἀποφαίνεσθαι τὴν ἡδονὴν πάντων χρημάτων αἱρετωτέραν, ἧς εἵνεκα ἄν τις καὶ θάνατον ἀλλάξαιτο, καὶ τραύματα, καὶ πόνους, καὶ ἄλλα μυρία δυσχερῆ.