Dialexeis

‘Ἀλλʼ οὐκ ἰδιον ἀνθρώπου ἡδονή, κοινὸν δὲ καὶ τῶν ἄλλων ζῴωνʹ.

Τοῦτο λέγεις τὸ ἐχεγγυώτατον [*](1.2 ἡ Σαρδαναπάλλου τρυφή vi. or. 4.9e; 305 d ||2 Μηδικὴ χλιδή vi.οr. 21.5 d | Ἰωνικὴ ἀβρότης cf. Plut. prov.1 3 τράπεζαι Σικελικαί cf. Plat. republ. IIl 404 d Themist. 24. 301 b lulian VI 203 a Horat. od. III 1. 18 Lucian. dial. mort. 9.2 Diog. Laert. 6. 25 Cicer. Tusc. IV 35. 100 || 4 ἑταῖραι ἔορίνθιαι vi. or. 30. 5 g vers. finem cf. Plat. republ. 3. 404 d Themist. or. 20 Athen. 13. 573 d || 6.7 διʼ εὐπορίαν τῶν τεχνῶν ut or. 16 2 i simil. etam or. 33 1 c et a διʼ εὐπορίαν τοῦ φρονεῖν || 9 αὐτοῦ τὴν χρείαν sq. vi. simil. or.33. 3f 39. 1 d etiam or 23.5 e cf. Teles (Hene) 4 || 10.11 τοῖς χρωμένοις ἡδονῇ κακῶς cf Diog. Laert. X 131 || 17 ἡδονή.. κοινὸν sq V. or. 31. 5c πρᾶγμά μοι sq.) [*](1 ἡ αρδαναπάλλου — 4 Κορίνθιαι p ||10 οὐδὲ — 11 κακῶς x) [*](2 χλιδή] τρυφή N || 3 συβαρικαί M ||6 ἡδονὴν Bφ || 6.7 ἐμι- πορίαν || 8 λόγῳ] τῷ λόγῳ MNα(δ Δ) || 10 οὐδὲ] οὐ x || 11 δύο in ras. R | ὄντων (ὄν in ras. ex του) R!: || τούτων om. MN φα(δ) 13. 14 τὸ ἐπαγωγότερον Reiske || 17. 18 καὶ (ante τῶν) nescio unde om. Δ || 15 τοῦτο 〈δὴ〉 λέγεις Reiske τοῦτο ἐλέγχεις Markl. )

Σύ μοι δοκεῖς οὐδὲ τοῦ ἡλίου ἀγαπᾶν τὸ φῶς, ὅτι ἐστὶν κοινὸν ὀφθαλμῶν πάντων· ἀλλὰ ἔδει γὰρ τὸν ἄνθρωπον μόνον ὁρᾶν, καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἀγαθὸν ἀνθρώπῳ τὸ φῶς· οὐδέ γε ὁ ἀήρ, εἰσπνεόμενός τε καὶ οἰκονομῶν τὰ σώματα ταῖς αὐτοῦ ὁδοῖς· οὐ ποταμῶν νάματα, οὐ γῆς καρποί· μέρη γὰρ τῶν ἀναγκαίων, ἐὰν προέλθῃς, πάντα κοινά, ἴδιον δέ, οὐδενός. Ἐνταῦθά μοι τάττε καὶ τὴν ἡδονήν, ἐν κοινότητι ἀγαθοῦ σώζοντος πᾶσαν αἰσθητικὴν φύσιν.

Ἐπεὶ δὲ ἀρετῆς πρὸς ἡδονὴν ἡ ἐξέτασις γίγνεται, οὐ λοιδορήσομαι μὲν τῇ ἀρετῇ (οὐ γὰρ πικρός, οὐδὲ βλάσφημος ὁ καθʼ ἡδονὴν λόγος), τοσοῦτον δὲ λέγω, ὡς εἰ τῆς ἀρετῆς ἀφαιρήσει τὶς τὸ ἡδύ, καὶ τὸ δυνατὸν αὐτῆς προσαφῄρηκεν· οὐδὲν γὰρ τῶν καλῶν αἱρετόν, [*](3.4 ἡλίου . . τὸ φῶς. . κοινὸν ὀφρθαλμῶν πάντων sq. cf. Senec. ep. 73. 6 ‘soli lunaeque plurimum debeo et non uni mihi ori- untur . . et stulta avaritia mortalium possessionen proprieta- temque discernit nec quicquam suum credit esse quod publicum estʼ || 16 οὐδὲν. .τῶν καλῶν αἱρετὸν sq. vi. or. 33.3 c etiam or. 7a sq. cf. Diog. Laert. X 138 διὰ δὲ τὴν ἡδονὴν καὶ τὰς ἀρετὰς δεῖν αἱρεῖσθαι, οὐ διʼ αὐτάς Usener Epic. 313) [*](9 πάντα — 11 φύσιν x || 15 εἰ τῆς ἀρετῆς p. 372.1 ἡδονῆς p) [*](1 ἡδονῆς del. Markl. | 〈ἢ〉 τὸ παντὸς Reiske || 2 δια- σωστικόν (τικ in ras. ex τκ) R! | ἢ] ὅτι Meiser del Reiske 3 οὐδὲ] μηδὲ ϛ (δ) || 6 ἀνθρώπῳ del Markl ||7 τὰ] πάντα Markl. | αὑτοῦ α(δ Δ⁰) || 8 μέρη (in mage περὶ quod cum ad προέλθῃς adscriptum esset ut inde περιέλθῃς fieret, errore postea ad μέρη delatum est) R περὶ BB (in mge μέρη) MΝQV φ πέρα α(δ Δ) μέχρι Markl. μὴ πέρα Meiser || 9 ἐὰν 〈μὴ〉 προέλ- θῃς Reiske (Duebn.) ἐὰν περιέλθῃς Dav | 〈τὰ ἀναγκαῖα〉 πάντα x || 10 οὐδενός RN φ οὐδὲν οὐδενός cert. (δ Δ) | τάτται x 11 αἰθητικὴν R! (pr.man.) || 14 καθʼ ἡδονὴν] ὑπὲρ ιδονῆς Reiske 15 ἀφαιρήσει (corr. ex αφησει) R! || 15 16 τὸ εὐδυνατὸν B)