Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Οὐ γὰρ ἂν οὔτε οἱ [*](121b) κόλακες πράγ|ματα εἶχον τὰς τῶν πλησίον ἐπιθυμίας θεραπεύοντες, οὔτε οἱ βωμολόχοι τῶν θαλιῶν καὶ γελώτων κθηρώμενοι γενέσεις τὲ καὶ ἀγωγάς, οὔτε οἱ [*](6 πᾶς ἀνὴρ sq. quae omnia vir vere cynicus respuit vi. or. 36. 2 a sq. || 7 ὁ . . γῆς ἁπτόμενος — 9 σχολὴν ἄγων vi. or. 15. 1 b simil. etiam or. 26. 1 a; 36. 6 b || 9 ὁ γάμον λαμβάνων sq. vi. or. 36. 6 b || 10 ὁ λῃστεύων sq. vi. or. 5. 7 b || 11.12 κινδυνώδεις ὁδοὺς sq. vi. or. 8. 7 e; 30. 2 d || 15. 16 τὸ ἀργὸν . . τοῦτο πλῆθος vi. or. 16. 4 g || 17. 18 οἱ κόλακες sq. vi. or. 35. 3 c) [*](1 τὴν in ras. R! || 3 ἄλλο τὶ ϛ(δ Δ) || 9 ἄγων (γων in ras.) R! || 13 τῶν (ante βαράθρων) om. MNα(δ Δ⁰) | βάθρων R βόθρων H (Dav.2) || 14 τοῦτο δὲ οὐκ] τοῦτο 〈ποιοῦντας, ὃ ποιοῦντες〉 οὐκ Reiske τοῦτο 〈παθόντες〉 (del. οὐκ) Meiser sed intellege: quorum est sane quem misereat, id quidem non tum, cum illi errant neque sentiunt (possunt enim sentire dumomodo philosophia duce usi ire voluerint) | οὐκ⌋ ἂν οὐκ, κἂν Duk. || 18 πλησίον] πλουσίων Merkl. (Duebn.) || 19 θαλιῶν (vel θαλειῶν cf. Plat. republ. IX 573 d) Hob. θάμων R (sine acc.) MN (lac. relicta) θαμβῶν φα(δ Δ) ἰάμβων Reiske μίμων Meiser ὕθλων Schenkl)

344
[*](CH)τὰ θαύματα ἐπιδεικνύμενοι, ἐκκλώμενοί τε καὶ στρεβλούμενοι τὰ σώματα, οὔτε ἄλλος ἄλλό τι ἐπιμηχανώμενος σπουδῇ, κἂν μάταιον ᾖ.

Ἦλθεν εἰς Βαβυλῶνα ἀνὴρ Ἴων παρὰ τὸν μέγαν βασιλέα, τέχνην τινὰ ἐπιδεικνύμενος διαφέρουσαν εὐμηχανίᾳ. Ἁμάξας στέατος ποιούμενος μικρὰς στρογγύλας, κατὰ βελόνης ὀρθίου πόρρωθεν ἀφιείς, τῆς βελόνης ἄκρας ἐτύγχανεν, καὶ ᾤετο δήπου μέγα εἶναι αὐτῷ ἀγαθὸν τὴν εὐστοχίαν τῆς βελόνης, οὐχ ἧττον ἢ ὁ Ἀχιλλεὺς τὴν τῆς μελίας τῆς ἐκ τοῦ Πηλίου

Καὶ ἐν Λιβύῃ ἀνὴρ Λίβυς, Ψάφων ὄνομα, ἐραστὴς εὐδαιμονίας οὐ ταπεινῆς, μὰ Δία, οὐδὲ τῆς περιθεούσης ταύτης, ἀλλὰ ἤθελεν γὰρ θεὸς εἶναι δοκεῖν·

ξυλλαβὼν οὖν τῶν ᾠδικῶν ὀρνίθων πολλούς, ἐδίδασκεν ᾄδειν τοὺς ὄρνιθας· ‘Μέγας θεὸς Ψάφων’· καὶ ἠφίει αὖθις [*](11 Ψάφων sq. immo Hanno ὁ Καρχηδόνιος si fides est Aeliano (v. hist. XIV 30) vel Apsephas si scholiastae Dion. Chrys. I 3) [*](10.11 καὶ ἐν — p. 345. 4 κεχειροτονημένος p || 11 ἐν — p. 345. 4 κεχειροτονημένος Apostolius Cent. XVIII 48 (═ Arsen. LV 8) (:Ψά- φωνος ὄρνιθες· ἐπὶ τῶν μεγίστην ἑαυτοῖς δόξαν θηρωμένων)) [*](4 in mge σημείωσαι· περὶ τοῦ ἐξ ἰωνίας μηχανικοῦ καὶ τῶν ἀμαξῶν τῶν κατὰ ὀρθιβελόνας ἀφιεμένων (schol. vet. a) R! || 10. 11 in mge σημείωσαι· περὶ ψάφωνος τοῦ λίβυος καὶ τῆς τῶν ὀρνίθων παῤ αὐτοῦ διδαχῆς (schol. vet. a) R! ||) [*](1 in mge ϲη(μειωψαι) (schol. vet. u) R ! || 6 ἁμάξας (═ ἁμα- ξίδας placentae genus teste schol. ad Aristoph. nub. 864)] ἁμα- ξίδας Combes μάζας Scaliger Leopardus (Emendat. XVIII 28) σφαίρας Hemsterhus ad Polluc. VII 189 | στέατος Dav.2 στέατι Markl. (Duebn.) τὲ ἅτε RMN τινὰς α(δΔ⁰) ceterum simile est artificium in theatris nostris ‘varietati artium’ destinatis non- numquam visum scil. cum ioculator ille (‘jongleur’) pomis vel pomorum similibus quibusdam rebus farina et aqua fictis (vel στέατος) inter spectatores distributis hos iubeat hinc illinc e se- dibus comminus eminus in scenam deicere ubi aculeo quodam in fronte alligato (βελόνης ὀρθίου) ipse ea excipit || 11 Λίβυς (λιβ in ras.) R! | ἐρασθεὶς Apost. || 13 ἀλλὰ 〈μείζονος〉 ἤθελε Pantinus )

345
ἐπὶ τὰ ὄρη. Οἱ δὲ οἱ αὐτοί τε ᾖδον, καὶ οἱ ἄλλοι ὄρνιθες ἐθιζόμενοι τῇ φωνῇ.