Dialexeis

ἤ σοι δοκεῖ ἄνθρωπος ὑγιαίνων τῇ ψυχῇ λόγον τινὰ ποιεῖσθαι προσπεσούσης ὀδύνης καὶ τραυμάτων ἤ τινος ἄλλης κακουχίας σωμάτων; οὐδαμῶς μὰ Δία.

Ἐκείνην δὴ τὴν ἰατρικὴν μαστευτέον καὶ βασανιστέον, [*](2.3 τῇ πραγματείᾳ τοῦ κρείττονος sq. cf. Apoll. Tyan. ep. 23 ψυχῆς ἐπιμελητέον μετὰ σώματος ἢ τὸ ζῷον οὐκ ἂν ὑγιαίνοι τῷ κρείττονι νοσοῦν etiam Diog ep. 49 (Herch. 258) Diog. Laert. VI 83 Dio Chrys. 78. 44 || 5 η Θρᾴκιος ἐπῳδή e Plat. Charm. 157c || 78 σωτηρίαν . . τῷ παντὶ vi. or. 5. 4f || 15 ἄνθρωπος ὑγιαί- νων τῇ ψυχῇ sq. vi. or. 7. 4 k || 18 βασανιστέον ut or. 18. 4 a) [*](11 ᾧ γὰρ ἂν — 12 καλῶς n) [*](18 in mge σημείωσαι τὸ μαστευτέον καὶ βασανιστέον (schol. recentis.) R!) [*](4 μοι λέγοντι (in mge) N | ὁμοῦ καὶ τὸ MNα(δ Δ⁰) || 5 Χαρ- μήδην ΡDl | ἐκεῖνο-ἡ R! | Θρᾳκὸς Meiser || 7 καὶ τὸ μέρος ἰᾶσ- θαι C | εἶναι τὴν σωτηρίαν C|| 8 〈καὶ〉 τῷ μορίῳ C |πρὶν ἂν καὶ C || 10 ἐν] ἓν (corr. in mge) D | τῇ ψυχῇ RHC τῆς ψυχῆς MN τῇ τῆς ψυχῆς cett. (δ) | συζυγίᾳ (ζυ in ras.) R! || 11 ἔχει Dl ἐπέχοι n || 12 ὁπότερον οὖν R || 12.13 μεροῖν 〈μὲν〉, θάτερον Reiske || 13 δέ· ἡ] δὲ 〈οὐ〉· ἡ Reiske || 15 ἤ RMNφα(δ) ἦ cett. (Δ⁰) || 16 καὶ (ante τραυμάτων)] ἐκ Markl. (Duebn.) || 17 σώματος φα(δ))

Ὁ μὲν Κροτωνιάτης ἐρᾷ κοτίνου Ὀλυμπικῆς, ὁ δὲ Ἀθηναῖος νίκης τριηρικῆς, ὁ δὲ Σπαρτιάτης ὁπλιτικῆς, ὁ Κρητικὸς θήρας, ὁ Συβαρίτης χλιδῆς, ὁ Θηβαῖος αὐλῶν, ὁ Ἴων χορῶν· καὶ ἔτι δ᾿ αὖ ὁ μὲν χρηματιστὴς χρυσοῦ, ὁ δὲ φίλοινος μέθης, ὁ δὲ μουσικὸς ἔρωτος, ὁ δὲ φιλῳδὸς μελῶν, ὁ δὲ ῥήτωρ λόγων·

τουτὶ δὲ τὸ θρέμμα, ὃν καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι φιλόσοφον, πότερα ἀνέραστος ἡμῖν ἐστιν πάντων χρημάτων; Ἠλιθίου ἂν [*](1 ὑγίειαν scil. ἀρετὴν nam valetudo corporis virtus, aegri- tudo malitia cf. Plat. republ. lV 444d || 3 ἡ ὑπεροψία sq. scil. ἡ ἀπάθεια illa stoica cf. Epict. diss. IIl 22. 40 sq. IV 1. 76 sq. al. || 7 sq. in universum vi. or. 17. 2 a sq. | Κροτωνιάτης scil. ἀθλητής nam Κροτωνιατῶν ἔσχατος τῶν ἄλλων Ἑλλήνων πρῶτος Eustath. ad Dionys. Per. 369 | Ὀλυμπικῆς vi. or. 1. 4a; 34. 8c || 9 Κρητικὸς θήρας vi or. 17. 2 b | Συβαρίτης χλιδῆς ═ or. 21. 5 d vi. etiam or. 14. 2 b; 30. 5 f; 32. 3 b || 9 10 Θηβαῖος αὐλῶν vi. or. 17. 2 b || 11 μουσικὸς scil. vir (vel amator) probus qualis vel Socrates (vi. or. 19. 2 f) vel Anacreon (vi. or. 20.1 e)) [*](2 καὶ 〈ἡ〉 περὶ C | τουτὶ om. C) [*](Codices RMNα(═ Stephanus)φ (═ Paccius); H(teste Davisio)) [*](7 ὁ μὲν — 10 χορῶν n | ὁ μὲν — 12 λόγων p) [*](4 (et 6 in mge) ΚΘ΄(κθ΄) R! || 6 τί τέλος φιλοσοφίας RN add. λόγος ιθ΄ φα τοῦ αὐτοῦ τί sq. M || 8 δὲ om. p || 9 σιβαρίτης MN || 11 μουσικὸς] φιλήδονος Meiser || 12 φιλῳδὸς pφα(δ Δ) φείδωλὸς (i. e. φειλωδοϲ) R! φειδωλὸς MN | ὁ δὲ ῥήτωρ λόγων om. φ || 13 πότερον nescio unde Δ || 14 ἀνέραστον Dav.2 | ἦ λίθου Scaliger(Δ))

Εὐδαιμονίας, φησί. Μακάριος τῆς εὐηθείας, εἰ οἴει τῶν παιδικῶν ἐκστήσεσθαί σοι ἕνα γέ τινα τῶν ἐκ τοῦ καταλόγου ἀνδρῶν, ἀλλʼ οὐκ ἀποκρίνεσθαι ἕκαστον, ὡς εὐδαιμονίας εἵνεκα ὁ μὲν ἀθλεῖ, ὁ δὲ πεινῇ, ὁ δὲ χρηματίζεται, ὁ δὲ κυνηγετεῖ, ὁ δὲ γεωργεῖ, ὁ δὲ πολε||μεῖ, ὁ δὲ ἐρᾷ, ὁ δὲ ᾄδει, ὁ δὲ λέγει.