Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

τὴν δὲ ἰατρικὴν αὐτήν, ἥτις ἀμυνεῖται τὰ δεινὰ ἀμφοτέρωθεν ἐπιόντα, τίς ἡμῖν λέξει; Ἐγὼ μὲν γὰρ ἀπορῶ, εἴ τινα ἐξευρήσω δεινὸν τὴν τέχνην κατὰ τὸν Χείρωνα κεῖνον, ἵνα μοι διπλᾶ | τἀγαθὰ ἔλθῃ· καὶ οὔτε πιστεύω τῷ τεχνιτεύματι [*](119b) (τὸ γὰρ ἔργον μέγα, τῆς Ὄσσης καὶ τοῦ Ὀλύμπου ὑψηλότερον), οὔτε ἀπιστῷ κομιδῇ. Τί γὰρ οὐκ ἂν ἐθελήσασα πάντολμος ψυχὴ ἐπιτεχνήσαιτο;

Διὰ μέσου δὴ ἥκων πίστεως καὶ ἀπιστίας, καὶ πρὸς ἄγνοιαν τοῦ εἰδέναι τῇδέ μοι δοκῶ διαιτήσειν τὴν [*](8 ἰατρικῆς sq. unde similitudinem ducit or. 10. 3 f | ὁ Εὔ- ριππος sq. vi. or. 5. 6 b || 15. 16 Ὄσσης . . Ὀλύμπου ὑψηλότερον vi. or. 12. 1 d καὶ ὤνησεν sq.) [*](1 λῦπαι RW λύπαι cett. (δΔ) | (et 2) καὶ 〈αἱ〉 διὰ Reiske(Duebn.) χαἰ διὰ Schenkl || 2 ἀκοιμιστίαι („insomniae“ ut ἀκοίμιστος pro ἀκοίμητος Diod II 616. 48) Hob. ἀκομιστίαι (ἀκομηστίαι C) codd. (δ Δ) || 4 ὁτιοῦν οὐ l (man sec.) ὅτι οὐ Dav.2 (Duebn.) ὁτιοῦ Reiske || 5 δὲ οὖν MN(Δ⁰) οὖν δὴ C | τούτων om. α(δ) corr. Markl. || 8 καθάπερ R! WDI καθὰ cett. (δ Δ) | Εὔριππος RN α! (-ρίπ-) Εὔριπος cett. (δΔ) || 9 μιᾶς κυβερνητικῆς C || 10 ταύτη Cl ταύτῃ Markl. (Duk. Duebn.) ἐνταῦθα Reiske sed τοῦτο μὲν . . . δὲ ut or. 1. 1 b τὰ μὲν . . . δὲ al. || 13 〈ταύτην〉 δεινὸν Reiske | τὴν τέχνην δεινὸν C | ἐκεῖνον NI (man. alt.) α(δΔ) sed cf. Crönert 131 adn 2 || 14 τὰ ἀγαθὰ CMNα(δΔ) || 14. 15 τεχνητεύματι Dα(δ) || 17 〈ἡ〉 πάντολμος Ϛ(δ Δ⁰) || 18 δὴ] δὲ C | καὶ (ante πρὸς) del. Markl. καὶ ὡς πρὸς Reiske || 19 ἄγνοιαν] ἄνοιαν D ἀγωνίαν M )

337
στάσιν. Ὑποπτεύω τοι μίαν μὲν εἶναι τὴν τέχνην, μὴ μέντοι δυοῖν, ψυχῆς καὶ σώματος, ἀλλὰ τῇ πραγματείᾳ τοῦ κρείττονος τὴν τοῦ ἑτέρου ἐλάττωσιν ἐξιωμένην.

Ὑπῆλθεν γάρ με λέγοντα ὁμοῦ τὸ τοῦ Σωκράτους πρὸς τὸν Χαρμίδην, οὐκ αὐτὸ ἐκεῖνο, ἡ Θρᾴκιος ἐπῳδή, ἀλλὰ ἀντιστρόφως.

Ὁ μὲν γὰρ φησὶν σὺν τῷ ὅλῳ ἰᾶσθαι καὶ τὸ μέρος, καὶ ἀδύνατον εἶναι σωτηρίαν παραγίνεσθαι τῷ μορίῳ, πρὶν καὶ τῷ παντὶ ἔλθῃ· ὀρθῶς λέγων, κἀγὼ πείθομαι, ὅσα γε ἐπὶ σώματος·

ἐν δὲ τῇ ψυχῆς καὶ σώματος συζυγίᾳ ἀντιστρόφως φημὶ ἔχειν· ᾧ γὰρ ἂν τὸ μέρος καλῶς ἔχῃ, ἀνάγκη τὸ πᾶν τούτῳ ἔχειν καλῶς, οὐχ ὁποτερονοῦν τοῖν μεροῖν, θάτερον δέ ἡ γὰρ τοῦ χείρονος πρὸς τὸ κρεῖττον ὁμιλία ἐκ τῆς τοῦ κρείττονος σωτηρίας ἀνάπτει τὸ χεῖρον·