Dialexeis

Ἐμὼ δʼ εἴ σοι ταυτὶ μὲν δίδωμι, μανθάνειν ἕκαστον τῶν δημιουργῶν, ἃ μανθάνει δρᾶν, κᾂν τέχνῃ· τῆς δὲ τέχνης ἑκάστης οὐκ εἶναι τέλος τὸ μαθεῖν τὴν τέχνην παῤ ἄλλου ἄλλον.

Τὴν μὲν γὰρ διαδοχὴν τοῦ εἰδέναι μαθήσει ποιεῖ· ἡ δὲ χρεία τῶν τεχνῶν, οὐχ ὑπὸ τέχνης γενέσθαι τέχνην, ἀλλ᾿ ὑπὸ μὲν κεραμέως ἀμφορέα, ὑπὸ δὲ αὐλητοῦ αὔλημα, ὑπὸ δὲ στρατηγοῦ νίκην, τούτων δὲ ἕκαστον ἄλλό τι παρὰ τὴν τέχνην, τέχνης τέλος, καὶ οὐ τέχνη

οὐ γὰρ ὅ, τι μὴ τέχνη, καὶ ἀτεχνία εὐθύς. Ἀτεχνία μὲν γὰρ ἀφαίρεσις τέχνης, ἔνθα δεῖ τέχνης· οὐ τέχνη δέ, τὸ ὑπὸ τέχνης μὲν γεγονός, ἕτερον δὲ ὂν παρὰ τὴν τέχνην.

Ἆῤ ἡγεῖ με σαφῶς λέγειν, ἢ φραστέον σοι οὑτωσὶ ἐνδηλότερον; Καλεῖς τινα τέχνην ἰατρικήν, καὶ ἄλλην αὖ ἀγαλματουργικήν; τέλος δὲ ἑκατέρας, οὔτε ἰατρικῆς ἰατρική, οὔτε ἀγαλματουργικῆς ἀγαλματουργία, ἀλλὰ

ἄγαλμα μὲν ἀγαλματουργίας, ὑγίειαν δὲ ἰατρικῆς; τί [*](6 τέλος sq. cf. Epict. diss. l 1. 2 ἡ γραμματικὴ . . κέκτηται τὸ θεωρητικὸν μέχρι τοῦ διαγνῶναι τὰ γράμματα || 7. 8 μαθήσει quippe quae sit ἀνάμνησις vi. or 10. 6a || 13 ἀτεχνία sq. cf. Stob. ecl. lI 58 || 17 ἰατρικήν . . ἀγαλματουργικήν sq. sollemnia huius rei exempla vi. or. 15. 6a; etiam or 37. 7e cf. Muson (Hense) 22. 7 Cicer. off. I 18. 60 Hierax ap. Stob. flor. 9. 58) [*](1 λέγει Markl. || 3. 4 δʼ εἴ Hob. δὲ codd. (δΔ) || 5 κᾂν τέχνῃ (scil. μανθάνειν αὐτόν σοι δοίην)] καὶ τέχνῃ Dav.2 om. α(θ) κατὰ τέχνην Markl. τέχνῃ Duebn. || 7. 8 μάθησις α(δΔ) sed ποιεῖ ‘comparasʼ (a ποιοῦμαι) non ‘comparatʼ intellegendum || 8 οὐκ ἀπὸ τέχνης nescio unde Δ⁰ || 9 τέχνην (χ in ras.) R! || 11 ἑκάστων Markl. ἑκάστῳ Dav.2 (Duebn.) || 12 οὐ τέχνη (ν in ras.) R! || 13 τέχνης (ης in ras.) R! || 17. 18 καὶ ἄλλην αὖ ἀγαλματουργικήν om. φ || 19 ἀλλὰ (λὰ in ras.) R! || 20 ὑγίεια α(δΔ) sed sub- audiendum καλεῖς τέλος)