Dialexeis

πλὴν εἰ μὴ ἄροτρον μὲν τέχνης ἔργον, καὶ ἀσπὶς τέχνης, καὶ ναῦς, καὶ τειχίον· τὸ δὲ τούτοις χρώμενον καὶ ἐπιστατοῦν καὶ παρέχον τὴν ἑκάστου χρείαν ἅπαντα τῷ ἔχοντι εἰς δέον, καὶ τὴν ἐξ ἀπάντων ὠφέλειαν συντάτ||τον εἰς [*](Ed. Duebn. p. 131) κοινὸν τέλος, τοῦτο δή που ἀτεχνίαν φήσομεν.

Δει νόν γε, ὦ θεοί, καὶ δεινοῦ πέρα, εἰ ὁ μὲν κεραμεὺς ἐπὶ τέχνῃ μανθάνει, καὶ ὁ σκυτοτόμος, καὶ ὁ τέκτων· ὁ δὲ φιλόσοφος μανθάνει μέν, καὶ τὸ τέλος αὐτῷ ἡ ἀρετὴ ἔχει, ἔστι δὲ τοῦτο οὐ τέχνη, ἀλλά τι μάθημα ὑπὸ ἀτεχνίας διδασκόμενον.

Καλῶς· ἔχε ἀτρέμας· οὐ γὰρ | ἀτόπως ὑφηγῇ οὐδὲ ἀτεχνῶς, μὰ Δία. Ἐγὼ δέ σου τὴν μὲν τέχνην ἐπαινῶ, [*](8 τὸ . . τούτοις χρώμενον spectat τὴν χρηστικὴν τέχνην cf. Diog. Laert. III 100 || 11. 12 δεινόν γε sq vi. simil. or. 3. 1 a ubi isdem fere exemplis utitur || 17 ἔχε ἀτρέμας ut or. 11. 2 a) [*](Codices RMNα (= Stephanus) φ (= Paccius); H (teste Davisio)) [*](5 σχολῇ - 6 ἀρετή n) [*](1 (et 3 in mge) ΚΖ΄ (κζ΄) R! || 3 εἰ τέχνη ἡ ἀρετή RN add λόγος ιζʹ φα τοῦ αὐτοῦ εἰ sq. || 5 σχολὴ Rn || 9 ἑκάστῳ Δ° corr Reiske | ἅπαντι α(δΔ) || 10 ὠφελίαν R || 11 που 〈τὴν〉 ἀτεχνίαν nescio unde Δ || 12 δεινοῦ (ει in ras.) R! || 14 τὸ (ante τέλος) om. Μα(δ) || 15 ἔχοι Duk. || 17 ἀτρέμας (μας in ras.) R! || 18 ἀτέχνως Ϛ(δ Δ) sed οὐδὲ (i. e. ne quidem) ἀτεχνῶς = ‘ganz und gar nichtʼ)

Κεραμεύς, φής, κεραμεύειν μανθάνει τέχνῃ, καὶ σκυτοτόμος σκυτοτομεῖν, καὶ τεκταίνειν τέκτων.

Ἐμὼ δʼ εἴ σοι ταυτὶ μὲν δίδωμι, μανθάνειν ἕκαστον τῶν δημιουργῶν, ἃ μανθάνει δρᾶν, κᾂν τέχνῃ· τῆς δὲ τέχνης ἑκάστης οὐκ εἶναι τέλος τὸ μαθεῖν τὴν τέχνην παῤ ἄλλου ἄλλον.

Τὴν μὲν γὰρ διαδοχὴν τοῦ εἰδέναι μαθήσει ποιεῖ· ἡ δὲ χρεία τῶν τεχνῶν, οὐχ ὑπὸ τέχνης γενέσθαι τέχνην, ἀλλ᾿ ὑπὸ μὲν κεραμέως ἀμφορέα, ὑπὸ δὲ αὐλητοῦ αὔλημα, ὑπὸ δὲ στρατηγοῦ νίκην, τούτων δὲ ἕκαστον ἄλλό τι παρὰ τὴν τέχνην, τέχνης τέλος, καὶ οὐ τέχνη

οὐ γὰρ ὅ, τι μὴ τέχνη, καὶ ἀτεχνία εὐθύς. Ἀτεχνία μὲν γὰρ ἀφαίρεσις τέχνης, ἔνθα δεῖ τέχνης· οὐ τέχνη δέ, τὸ ὑπὸ τέχνης μὲν γεγονός, ἕτερον δὲ ὂν παρὰ τὴν τέχνην.

Ἆῤ ἡγεῖ με σαφῶς λέγειν, ἢ φραστέον σοι οὑτωσὶ ἐνδηλότερον; Καλεῖς τινα τέχνην ἰατρικήν, καὶ ἄλλην αὖ ἀγαλματουργικήν; τέλος δὲ ἑκατέρας, οὔτε ἰατρικῆς ἰατρική, οὔτε ἀγαλματουργικῆς ἀγαλματουργία, ἀλλὰ

ἄγαλμα μὲν ἀγαλματουργίας, ὑγίειαν δὲ ἰατρικῆς; τί [*](6 τέλος sq. cf. Epict. diss. l 1. 2 ἡ γραμματικὴ . . κέκτηται τὸ θεωρητικὸν μέχρι τοῦ διαγνῶναι τὰ γράμματα || 7. 8 μαθήσει quippe quae sit ἀνάμνησις vi. or 10. 6a || 13 ἀτεχνία sq. cf. Stob. ecl. lI 58 || 17 ἰατρικήν . . ἀγαλματουργικήν sq. sollemnia huius rei exempla vi. or. 15. 6a; etiam or 37. 7e cf. Muson (Hense) 22. 7 Cicer. off. I 18. 60 Hierax ap. Stob. flor. 9. 58) [*](1 λέγει Markl. || 3. 4 δʼ εἴ Hob. δὲ codd. (δΔ) || 5 κᾂν τέχνῃ (scil. μανθάνειν αὐτόν σοι δοίην)] καὶ τέχνῃ Dav.2 om. α(θ) κατὰ τέχνην Markl. τέχνῃ Duebn. || 7. 8 μάθησις α(δΔ) sed ποιεῖ ‘comparasʼ (a ποιοῦμαι) non ‘comparatʼ intellegendum || 8 οὐκ ἀπὸ τέχνης nescio unde Δ⁰ || 9 τέχνην (χ in ras.) R! || 11 ἑκάστων Markl. ἑκάστῳ Dav.2 (Duebn.) || 12 οὐ τέχνη (ν in ras.) R! || 13 τέχνης (ης in ras.) R! || 17. 18 καὶ ἄλλην αὖ ἀγαλματουργικήν om. φ || 19 ἀλλὰ (λὰ in ras.) R! || 20 ὑγίεια α(δΔ) sed sub- audiendum καλεῖς τέλος)