Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἄρχοντες αὐτουργοί, προβουλευόμενοι· ἀριστεῖς ἀγαθοί, προπολεμοῦντες· γυνὴ σώφρων, ἀντιταττομένη ὑβρισταῖς νεανίαις· βασιλεὺς δίκαιος, ξενοδοχῶν ἀλήτην ξένον· ἀνὴρ σώφρων, παντοίαις συμφοραῖς ἀντιτεχνώμενος.

Δείξω δέ σοι καὶ πολιτείας ἄλλας ἀντιτεταγμένας· δημιουργεῖ δὲ αὐτάς Ὅμηρος μὲν λόγῳ, Ἥφαιστος δὲ χρυσῷ·

[*]((Σ 491))

  • ---ἐν τῇ μέν ῥα γάμοι τὲ
    • καὶ ᾠδή, καὶ χοροί, καὶ δικάζοντες βασιλεῖς, καὶ ἑπόμενοι λαοί· [*]((Σ 509))
  • τὴν δʼ ἑτέρην πόλιν ἀμφὶ δύο στρατοὶ εἵατο λαῶν.
    • Κἂν ἀπιστῇς τῷ πράγματι, οὐκ ἀπορήσεις λόγων ἀληθεστέρων.

    Αὗται σοι νησιωτικαὶ πόλεις, ἡ μὲν Φαιάκων, ἡ δὲ Ἰθακησίων· τῶν μὲν ἄρχει αἰδώς, τῶν δὲ ὕβρις· τῶν μὲν βασιλεῖς ἔννομοι, τῶν δὲ ἄδικοι μνηστῆρες· οἱ μὲν τὸν βασιλέα [*]((θ 173))

  • ἐρχόμενον --- θεὸν ὡς εἰσορόωσιν,
    • [*](Eudocia viol 330. 1 spectat autem verba Herae (Ξ 205). . καὶ σφ᾿ ἄκριτα νείκεα λύσω) [*](2 ἄρχοντες cf. Ps. Plut. vit. Hom. 171/2 || 3 ἀριστεῖς cf. Ps. Plut. vit. Hom. 176, 196 | γυνὴ σώφρων scil. Penelope cf. Ps. Plut vit. Hom 185 || 5 ἀνὴρ σώφρων scil. Ulixes vi. or. 14. 4 c ἐπεὶ καὶ sq. cf Ps. Plut. vit Hom. 161 Themist. 224. 309 b || 7 ἀντι- τεταγμένας cf. Ps Plut. vit. Hom. 176 δημιουργεῖ sq vi. or. 9.6c) [*](1 ἡρωικῇ] ἠθικῇ Markl. ποιητικῇ Meiser || 3 σώφρων (ων in ras.) R! || 5 σώφρων] σοφὸς Markl || 7 ἄλλας] ἄλλως Schenkl ἀλλήλαις Markl. (Duebn.) δημιουργεῖ (δὲ) Meiser (Hob.) δημιουρ- γίας (i. e. ΔΗΜΙΟΩΡΓΙΔΕ) codd. δημιουργίᾳ τὰς Schenkl δημιουρ- γίαις φα(δ) ἐδημιούργησεν Heins. δημιουργήσας Dav. αὐτάς] αὐταῖς φα(δ) αὐτὰς δὲ Duk. διττὰς Markl. (Duebn.) || 10. 11 ἑπόμενοι] νεικούμενοι Heins ἀγρόμενοι Dav. εἱλούμενοι Markl. 12 δύω Homerus | λαῶν (αῶν in ras.) R! || 13 πράγματι] πλάσματι Markl (Duebn) improb. Schenkl || 14 〈καὶ〉 πόλεις α!)
    320
    οἱ δὲ τοῦ βασιλέως ἐπιβουλεύουσιν τῷ γάμῳ·

    τέλος δὲ ἑκατέροις, τοῖς μὲν εὐφροσύνη διηνεκής, καὶ βίος ἄλυπος, καὶ ὑποδοχὴ ξένων, καὶ θαλάττης στόλοι, καὶ γῆς καρποί· τοῖς δὲ ἑτέροις ὄλεθρος ἀθρόος ἐν αὐταῖς ταῖς ἡδοναῖς.

    Τοῦτο τέλος μοχθηρίας ὑβριζούσης, | τοῦτο τέλος ἀνεπιτιμήτου ἐξουσίας.

    Αὐτόν γε μὴν [*](114 b) τὸν Ὀδύσεα οὐχ ὁρᾷς, ὡς παντοίαις συμφοραῖς ἀντιτεχνώμενον ἀρετὴ σώζει καὶ τὸ διʼ ἐκείνην θάρσος;

    Τοῦτο αὐτῷ τὸ ἐν Κίρκης μῶλυ, τοῦτο τὸ ἐν θαλάττῃ κρήδεμνον· τοῦτο τῶν Πολυφήμου χειρῶν τὸν ἄνδρα ἐξάγει, τοῦτο ἐξ Αἴδου ἀνάγει, τοῦτο πήγνυσιν σχεδίαν, τοῦτο πείθει Ἀλκίνουν, τοῦτο ἀνέχεται βαλλόντων μνηστήρων, Ἴρου παλαίοντος, Μελανθίου ὑβρίζοντος, τοῦτο ἐλευθεροῖ τὴν ἑστίαν, τοῦτο τιμωρεῖται γάμῳ, τοῦτο ἄνδρα ποιεῖ διογενῆ καὶ θεοῖς εἴκελον, οἷον ἀξιοῖ Πλάτων εἶναι τὸν εὐδαίμονα.

    [*](6. 7 αὐτόν γε μὴν τὸν Ὀδυσσέα sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 141 τὸν Ὀδυσσέα . . ἀποκαλεῖ δύστηνον . . καὶ πλανηθῆναι χρόνῳ πολλῷ καὶ πόνους καὶ κινδύνους ὑπομένειν ἀεὶ μυρίους· οὕτως αἱρετὸν καὶ μακάριόν ἐστιν ὅταν τῇ ἀρετῇ συναιρομένη καὶ μὴ ἀντιπράττουσα ἡ τύχη παρῆ || 9 τὸ ἐν Κίρκης μῶλυ vi or. 29. 6 d cf Themist. 27. 340 a; 26 330 b etiam lulian. VI 185a ||9. 10 τὸ. κρήδεμνον vi. or. 11 10 h ; 38. 7 c etiam or. 22. 1 a (rhetorice) 13 Ἴρου . . Μελανθίου spectant σ 233 sq. et ρ 213 sq. || 15 διο- γενῆ καὶ θεοῖς εἴκελον vi or. 23. 1 a de rege || 15. 16 οἷον . . τὸν εὐδαίμονα spectat ὁμοίωσιν θεῷ cf. Diog. Laert. III 78 τέλος εἶναι τὴν ἐξομοίωσιν τῶ θεῷ etiam Albin. 27)[*](4 ἐν] σὺν Markl. || 5 ἡδοναῖς (αι in ras.) R! || 7. 8 ἀντιτεχ- νώμενος φα(δ) corr. Steph || 8 ἀρετῇ α(δ) || 9 ἐν] ἐκ α(δ) 11 πηγνύει α(δ) || 12 Ἀλκίνοον N | βαλλόντων (ον in ras.) R! || 14 τιμωρεῖται] τιμωρεῖ τῶ Reiske (Duebn.) || 16 post εὐδαίμονα leguntur verba εὐτυχῶς Προσδόκιε (man. schol. vet. u) R)
    321
    [*](κζ΄)

    Εἰ τέχνη ἡ ἀρετή.

    Καὶ πῶς ἄν τις τοῦ φιλοσόφου ἀποδέξαιτο, ἄλλό τι τὴν ἀρετὴν λέγοντος εἶναι, καὶ μὴ τέχνην; σχολῇ γὰρ ἂν εἴη τέχνη τὶ ἄλλο, εἴπερ μὴ ἡ ἀρετή·