Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Πάλιν αὖ Θερσίτης πεποίηται αὐτῷ αἰσχρὸς ἰδεῖν, φωνὴν ἐπεσβόλος, γνώμην ἄτακτος, οἷος εἶναι εἰκὼν ἀκολάστου δήμου.

Ἀλλʼ ἀντίθες καὶ τούτῳ ἄνδρα, ἀγαθόν, ἡγεμόνα ἀκριβῆ, ἐπιπορευόμενον, [*]((Β 188/9))

  • ὅντινα μὲν βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα ἐφεύροι,
  • τόν ῥʼ ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς·
    • [*](1 ταύτῃ sq. vi. or. 4. 6 a || 5 αὐτίκα sq. vi. or. 18. 8 d || 7 ὑπ᾿ ὀργῆς cf. Dio Chrys. 57. 6; 61. 13 Themist. 13. 172 d Plat symp. 174b || 9 μηνιῶν cf Ps. Plut. vit. Hom. 142 Dio Chrys. 56. 10 || 11 ἀγαθὸν φρονεῖν cf. Dio Chrys. 2. 20; 56. 10 | δεινὸν εἰπεῖν cf. Dio Chrys. 57. 8 Ps. Plut. vit. Hom. 165 vi. etiam simil. de Socrate or. 3. 3 b || 13 ἀκολάστου cf. Dio Chrys. 2. 22 || 14. 15 ἡγεμόνα vi. or. 23. 1 f cf. Ps. Plut. vit. Hom. 178 || 16 ὅντινα vi. or. 15. 9 d) [*](5 αὐτίκα — 9. 10 ἐξουσίας n) [*](1 γραμμῶν Scaliger | διατιθέασι Dav. || 3 ἐντεταγμένον nescio unde Δ ἓν συντεταγμένον Reiske || 4 φιλοσοφίαν 〈ἓν 〉 εἰς Reiske || 5 συντεταμένον MN φ α (δ) corr. Markl. (Δ tacite) | πε- ποίηται (ητ in ras.) R! || 10 τοι om. α (δ) || 10. 11 τῷ (ante χρόνῳ) om. Δ || 16 ὅν τινα Homerus | ἐφεύροι] κιχείη Homerus 17 τὸν δʼ ἀγανοῖς Homerus)
    315
    [*]((Β 198/9))
  • ὃν δʼ αὖ δήμου τʼ ἄνδρα ἴδοι, βοόωντά τʼ
  • ἐφεύροι,
  • τὸν σκήπτρῳ ἐλάσασκεν.

    • Ἆρά σοι εὐδοκεῖ αὐτὸ τοῦτο, εἰ καὶ ὁ Σωκράτης τοὺς [*](113a) μὲν βασιλικοὺς καὶ ἐξόχους ἄνδρας | ἀγανοῖς λόγοις [*](ΜΒ΄) γεραίρων καὶ ἀποδεχόμενος, Τίμαιόν τινα, ἢ Παρμενίδην, ἢ ἄλλον βασιλικὸν ξένον· [*]((Β 198))

  • ὃν δʼ αὐ δήμου τʼ ἄνδρα ἴδοι, βοόωντά τʼ ἐφεύροι,
    • τοῦτον ἐλαύνων τῷ λόγῳ, Θρασύμαχόν τινα, ἢ Πῶλον, ἢ Καλλικλέα, ἢ τινα ἄλλον λωβητῆρα καὶ ἐπεσβόλον.

    Πάλιν αὖ ἐπανίωμεν ἐπὶ τὸν Ὅμηρον, καὶ τοὺς παῤ αὐτῷ βαρβάρους· καὶ γὰρ ἐνταῦθα ὄψει ἀρετὴν καὶ κακίαν ἀντιτεταγμένας ἀλλήλαις· ἀκόλαστον μὲν τὸν Ἀλέξανδρον, σώφρονα δὲ τὸν Ἕκτορα· δειλὸν τὸν Ἀλέξανδρον, ἀνδρεῖον τὸν Ἕκτορα· κἂν τοὺς γάμους αὐτῶν ἐξετάζῃς, ὁ μὲν ζηλωτός, ὁ δὲ ἐλεεινός· ὁ μὲν ἐπάρατος, ὁ δὲ ἐπαινετός· ὁ μὲν μοιχικός, ὁ δὲ νόμιμος. ||

    Θέασαι δὲ καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς νενεμημένος [*](Ed. Duebn. p.129) [*](4 ὁ Σωκράτης scil. Platonicus ille, qui in Platonis dialogis Timaeo, Parmenide, Gorga appellatis de republica rem gerit; aliter Diog. Laert lI 5. 25 vi. etiam or. 1. 9 d 9 ἐλαύνων cf. autem Epict. diss IV 5. 3 e Xenophon. mem. l 2. 58 | Θρασύμαχον. Πῶλον . . Καλλικλέα vi. or. 18. 5 k || 13 ἀκόλαστον . . σώφρονα vi. or. 18. 8 c de amore || 14 Ἀλέξανδρον . . Ἕκτορα sq. vi. or. 18. 8 e sq. cf. Plut. de aud. poet. 3 || 17 ἐπαινετός vi. or. 19. 4 b de amore || 17. 18 νόμιμος vi. or. 19. 4 c vi. etiam or. 20. 6 a) [*](9 in mge θρασύμαχος | πῶλος | καλλικλῆς (schol. recent.) R!) [*](1 τʼ (ante ἄνδρα) om. Homerus || 2 ἐφεύροι in ras R! 3 (τὸν σκήπ)τρῳ (suprascr. τῷ manu eadem quae litteras τὸν σκη rasura evanidas postea renovavit) R! || 4 εὐδοκεῖ (ut Polyb XX 5. 20 quem locum Sophocles greek lexicon s. praetermittere non debuit)] οὐ δοκεῖ φ α (δ Δ) | εἰ καὶ] εἶναι Markl. (Duebn .) ποιεῖν Dav. ποιεῖν καὶ Duk. || 4. 5 τοὺς μὲν βασιλικοὺς in ras. R! || 6. 7 Παρμενείδην || 9 ἢ Πῶλον — 10 τινα om. MN α (δ) add. Steph. ex σ || 14 δὲ (ante τὸν Ἕκτορα) om. α (δ))

    316
    κατʼ ἄνδρα, τὴν μὲν ἀνδρείαν κατὰ τὸν Αἴαντα, τὴν δὲ ἀγχίνοιαν κατὰ τὸν Ὀδυσσέα, τὸ δὲ θάρσος κατὰ τὸν Διομήδην, τὴν δὲ εὐβουλίαν κατὰ τὸν Ὀδυσσέα αὐτόν· οὕτως ἄρα εἰκόνα ἡμῖν ὑποτίθεται χρηστοῦ βίου καὶ ἀρετῆς ἀκριβοῦς, ὥστε καὶ ἀπέδωκεν αὐτῷ ἥμισυ μέρος τῶν αὐτοῦ ἔργων.

    Καὶ ταῦτα μέν, ὡς συλλήβδην εἰπεῖν, ἴχνη βραχέα μακρῶν λόγων.