Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Εἰ δέ τι χρὴ καὶ περὶ θεῶν ὀλίγα ἄττα δείγματα τῆς Ὁμήρου γνώμης ἐνέγκασθαι, ἑνὶ τῷ παρὰ Πλάτωνος, ὥσπερ εἰκόνι, τὰ λοιπὰ εἰκάζωμεν, κατὰ τὸ ἦθος τοῦ λόγου, τὰ πρεσβύτερα τοῖς νεωτέροις· ἐπείπερ ταύτῃ κριτέον.

Ὁ γὰρ δὴ μέγας ἐν οὐρανῷ δεύς, (Plat. Phaedr. 246e) λέγει που καὶ ὁ Πλάτων· καὶ ὀχεῖται αὐτῷ ὁ Ζεύς, ἐπὶ πτηνοῦ ἅρματος, καὶ ἡγεῖται θεῶν.

Ὁμήρῳ δὲ ὁ στρατηγός, ὁ Ζδεύς, λέγει· [*]((Θ 7/9))

  • μήτέ τις οὖν θήλεια θεὸς τόδε, μήτέ τις ἄρσην
  • πειράτω διακέρσαι ἐμὸν ἔπος· ἀλλʼ ἅμα πάντες
  • αἰνεῖτʼ, ὄφρα τάχιστα τε |λευτήσω τάδε ἔργα.
  • [*](113b)

    Καὶ μετὰ τοῦτο αὐτῷ καὶ τὸ ἅρμα ζεύγνυται, καὶ οἱ ἵπποι θέουσιν [*](2 ἀγχίνοιαν cf. Pa. Plut. vit. Hom. 141 τὸν Ὀδυσσέα . . πο- λύμητιν ὄντα καὶ ἀγχίνοον sq. | θάρσος sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 168 ὁ Διομήδης ἅτε τὸ . . θράσος . . ἔχων || 5 ἀρετῆς ἀκριβοῦς sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 141 δύο ἄνδρας εἰς τέλος ἀρετῆς ἥκοντας ὑποθέμενος τὸν Νἔστορα καὶ τὸν Ὀδυσσέα || 15 πτηνοῦ ἅρματος vi. or. 4. 4 c) [*](4 Ὀδυσσέα RH Νέστορα cett. (θ) Νέστορα· Ὀδυσσέα (δὴ) Markl. Duebn. (Duk .) | οὕτως (ut p. 345. 8 an 〈ὃν〉 οὕτως?) Hob. οὗτος codd. (δ Δ) || 5 καὶ (post ὥστε) om. Δ 6 μέρος om. α (δ) ἔργων 〈ὁ Ἀγαμέμνων〉 καὶ Heins. || 8 δʼ ἔτι ς (δ Δ) || 9 ἐξενέγκασ- θαι Reiske | ἑνί τῳ Dav || 10 εἰκάζομεν MN || 13 μέγας ἡγεμὼν ἐν Plato || 16 ὁ (ante Ζεὺς) om. α (δ Δ°) 17 τόδε] τό γε Homerus )

    317
    [*]((Θ 42))
  • ὠκυπέτα χρυσέῃσʼ ἐθείρησιν κομόωντες.
  • Ζεύγνται δὲ καὶ Ποσειδῶνι ἅρμα ἐν θαλάττῃ, [*]((Ν 27))

  • βῆ δʼ ἐλάαν ἐπὶ κῦμα, ἄταλλε δὲ κήτεʼ ὑπʼ αὐτοῦ.
  • Ἔχει δὲ καὶ ὁ Ἅιδης αὐτῷ τρίτην ἀρχήν· τριχθὰ δὲ Ὁμήρῳ δέδασται τὰ πάντα. Ποσειδῶν μὲν ἔλαχεν, [*]((Ο 190/3))

  • πολιὴν ἅλα ναιέμεν αἰεί·
  • Ἅιδης δὲ ἕλαχεν, ζόφον ἠερόεντα
  • Ζεὺς δὲ --- οὐρανόν.
  • Ὢ τῆς δικαίας καὶ φιλοσόφου νομῆς.