Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Εἰ δὲ μὴ φαυλότερον ἦχος ἀνδρὸς μηδὲ ἀσθενέστερον ἐλέγξαι τὸ τοῦ λέοντος ἦθος βρυχηθμοῦ λέοντος καὶ αἰετῶν κλαγγῆς, ἆρα οὐκ ἄξιον ἐκθηρᾶσθαι τῇ ἀκοῇ, πότερον ἀηδὼν τὸ φθεγγόμενον, γλῶττα δειλὴ καὶ ᾠδὴ ἐφήμερος, ἢ αἰετός, ἢ τι ἄλλο ζῷον ἄρρεν
καὶ θυμοῦ μεστόν; Ἀλλʼ ὁ μὲν Ζώπυρος ἐκεῖνος δεινὸς [*](1 ὥσπερ ἐξ ἀγγείου cf. simil. Plat. Phaedr. 235 d (δίκην ἀγγείου) Plut. Ei a. Delph. 19 Dio Chrys. XII 59 ||6 ταώς sq. cf Dio Chrys. XII 2 sq. || 15 τὸ τοῦ λέοντος i. e. hominis validi ὥσπερ οἱ λέοντες ut or. 36. 5 e καὶ φίλος ἦν sq. de Diogene cy- nico cf. Lucian cyn. 15 Dio Chrys. IV 14 (de Alexandro) II 29 || 19 ὁ Ζώπυρος scil. ὁ Φυσιογνώμων cf. Cicer. Tusc. IV 37. 80) [*](19 ἀλλʼ ὁ μὲν — p. 300. 9 ἦθος n) [*](19 in mge ζώπυρος (schol. recent.) R!) [*](1 ἀγγείου κενοῦ Heins. ἀγγείου οὐ στενοῦ Dav.² ἀγγείου *** στενὸν Duebn. prob. Schenkl ἀγγείου εἰς στενὸν Markl. || 2 συντε- ταγμένα Markl. (Δ) || 3 〈ὁ δὲ〉 τῆς p || 5. 6 οὐ γὰρ n || 15 τὸ τοῦ om. φ α (θ) λέοντος] λέγοντος Dav.² (Duebn.) om. φ α(θ) ἦχος R (supra- scr. θ) HMN τὸν ἄνδρα τοῦ φ α (θ) | βρυχη÷μοῦ (suprascr. θ) R! 16 〈τοῦ〉 λέοντος φ α (θ) τὸν λέοντα Reiske | αἰετῶν] τὸν αἰετὸν τῆς Reiske || 18 ἐφίμερος Duebn. || 19. p. 300. 1 δεινὸς φα(δ Δ) )
καὶ σώματος; Εἰ δʼ ἐστὶ μαντείαν ἐπὶ ψυχῇ θέσθαι οὐ διὰ ἀμυδρῶν οὐδὲ ἀσθενῶν συμβόλων, τοῖς μὲν ὀφθαλμοῖς παραχωρητέον τὴν χρωμάτων τε καὶ σχημάτων καὶ τῆς ἐν τούτοις ἡδονῆς καὶ ἀηδίας ὁμιλίαν,