Dialexeis

Ἀγαθὸς δὲ ἦν ἄρα ὁ Μύσων οἶκον [*](8 πελταστῇ μισθοφόρῳ cf. Plat. Theaet. 165 d vi. etiam or 24. 7 b ὁπλίτας sq. || 12 ὁ Ἀνάχαρσις . . περιῄει sq. ut Diogenes cynicus or. 36. 5 b, est enim ‘exemplum’ vitae cynicae cf. Heinze Philol. I 485 || 15 ἐν Χηναῖς . . Μύσων cf. Plat. Prot. 343 a Diog Laert. l 106 Muson. (Hense) 59. 15 Plut. quaest. Rom. 84) [*](Codices RMNα (= Stephanus) φ (= Paccius); H (teste Davisio)) [*](4 in. mge περὶ Ἀναχάρσιδος τοῦ | Σκύθου καὶ Μύ|σωνος τοῦ Χη|νέως (vet. schol. u) R! || 17 in mge Μύσων ὁ Χηνεὺς (vet. schol. a) R!) [*](1 (ct 3 in. mge) Κ Ε΄ (κε΄) R! || 3 ὅτι — ἄριστοι RN add. λόγος ιε΄ φ α τοῦ αὐτοῦ ὅτι sq. M || 5 πολυρήμονα R! || 6 αὐτοῖς MN || 8 πελταστῇ (τασ in ras.) R! || 15 ἐξευρεῖν MN || 17 αὐτῷ ὁ Μύσων nescio unde Δ° corr. Markl. Boissonade (Anecd V 8 adn. 5) )

Ἐπεὶ δὲ ἱκανῶς εἶχεν τῆς θέας, λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Χηνεύς Μύσων· ‘Διὰ ταῦτά τοι, ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ σοφοὶ δοκοῦμεν, οὐκ οἶδα ὅπως, τοῖς ἀνθρώποις εἶναι· εἰ δὲ ἐγὼ σοφὸς ταῦτα ἐπιτηδεύων, ποῖ ποτε οἰχήσεται φερόμενον τὸ μὴ σοφόν;’ Ἠγάσθη μάλα τοῦ Ἕλληνος ξένου ὁ Ἀνάχαρσις τὴν ἀφθονίαν τῶν ἔργων καὶ τὴν φειδὼ τῶν λόγων.

Ἦσαν δέ που καὶ οἱ Πυθαγόρου λόγοι ἐοικότες τοῖς νόμοις, βραχεῖς καὶ ἐπίτομοι· τὰ δὲ ἔργα μακρὰ || [*](Ed. Duebn. p.123)καὶ διηνεκῆ, καὶ νύκτωρ καὶ μεθʼ ἡμέραν μηδαμοῦ