Dialexeis

Δειός τις εἶ, ὦ σοφώτατε Ὀδυσσεῦ, ἐπαινέτης [*](2 ἱκετεύσας βασιλικὴν παρθένον vi. or. 14 5 c || 10 ἐρωτῶ δὴ τὸν Ὀδυσσέα sq. ut or. 7.1 b; 18 5 a cf. etiam Muson. (Henne) 48.9 || 12 κρεῶν καὶ σίτου spectat Homeri versus σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ᾿ ἐκ κρητῆρος ἀφύσσων sq. (ap. Plat republ. III 390 a) quibus ipse utitur or. 1. 3 a) [*](τί γὰρ — 9 ἀκροωμένων v (: τέλη)) [*](1 ἐμπεσὼν Ϛ(δ Δ°) corr. Reiske || 3 Ἀλκινόου ΜΝφ(Δ°) 5 Ἀλκίνου (i. e. Ἀλκίνουν) ΜΝ Ἀλκίνοον φ(Δ°) || 7 γὰρ ἂν εἴη Rv γὰρ εἴη ΜΝφα(δ Δ°) corr. Markl. || 7.8 τέλος χαριέστερον ν 11 ἡγεῖται ΜΝ ἥγησαι α(δ) ἡγῇ Δ || 12 κρατῆρας πλήρεις Hob (cum σ² ,in crateribus plenis“) κρατῆρα πλήρης RMN κρατῆρα πλήρη α(δ Δ) | 15 Ὀδυσσῆος (η in ras.) R! | Ἀχιλλῆος R! MN Ἀχιλῆος certt. (δ Δ) cum Homero || 16 εἰσδῦντες R || 17 προχν- θέντες 〈δὲ〉 τοῦ α(δ) || 19 τοῦτό τι α(δ Δ) τουτοῒ (vel τοῦτο τοι) Reiske |σοι] μοι Homerus)

Μήποτε οὖν ἔοικέν τι Ὅμηρος αἰνίττεσθαι ἄλλο κρεῖττον, ἢ ὁποῖον τὰ ἔπη λέγοι οὑτωσὶ ἀκούσαντι εὐθύς.

Τὸ γάρ τοι κειμένων σιτίων ἀμφιλαφῶν καὶ οἴνου πολλοῦ, ταῦτα μὲν ἐπιθεῖναι ταῖς τραπέζαις, καὶ τὸν οἶνον τῷ κρατῆρι ἔγχεαι, ἔπαινος δ᾿ ἐς τοὺς δαιτυμόνας ἐν τοσαύταις ἡδοναῖς ἀκροωμένους τοῦ ἀοιδοῦ σπουδῇ, εὐσχήμονά τινα ἔοικεν εὐωχίαν διηγεῖσθαι ἡμῖν, οἵαν μιμήσεται ἄν τις νοῦν ἔχων, μεταθεὶς τὰς ἡδονὰς ἀπὸ τῶν αἰσχίστων ἐπὶ τὰ κοσμιώτατα, ἀπὸ τῆς γαστρὸς ἐπὶ τὰς ἀκοάς·