Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Διηγεῖται Ὅμηρος περὶ Ὀδυσσέως, ὅτι χήτει νεὼς ἐπὶ σχεδίας πλέων, χειμῶνος ἐπιγενομένου, σκεδασθείσης τῆς σχεδίας, νηχόμενος, ὑποβαλλούσης αὐτῷ κρήδεμνον [*](12 διηγεῖται sq. spectat ἀπορίαν de Ulixe voluptatis lauda- tore Homericam cf Ps. Plut.150 Lucian. paras. 10 etiam Crateris ep. 19 Plat. republ. III 390 a 14 ὑποβαλλούσης . . κρήδεμνον sq. vi. or. 38. 7 c) [*](2 ἑώρα] ἐθήρα Orelli || 3 καὶ πάντα ἔβλεπεν om. ΜΝφα(δ) καὶ πάντῃ ἐβλεπεν Orelli || 4 παλαίστραις α(δ) | καταδεδυκώς MN ἀποδεδυκός Markl. || 5 Ἀκαδημείᾳ Duebn ||6 δεινὸς 〈διώκων καλούς〉 διὰ Meiser) [*](Codices RMNα (= Stephanus) φ (= Paccius); H (teste Davisio)) [*](11 in mge ὑπολαβὲ· λυσιτελεστέρα γὰρ (rubr. col) M || 12 in mge προτραπεὶς συνέπηξε τὴν σχεδίαν εἶτα ταύτης σκεδασθείσης ἀφῆκεν ἑαυτὸν εἰς τὸ πέλαγος (rubr. col.) M) [*](8 ΚΒ΄ R! || 10 in mge κβʹ R! | ὅτι — 11 ἀμείνων H (nisi quod 10 ἢ pro ἡ) MN add. λόγος ιβ΄ φα || 13 14 σχεδασθείσης ΜΝα(δ) corr. Schottus κεασθείσης (vel σχισθείσης) frustra Steph. )

267
τῆς Λευκοθέας, ἐκπεσὼν εἰς τὴν Φαιάκων γῆν, ἱκετεύσας βασιλικὴν παρθένον, κομισθεὶς ὑπ᾿ αὐτῆς εἰς τὸ ἄστυ, τυχὼν αἰδοῦς παῤ Ἀλκίνου, κοινωνεῖ τῆς ἑστίας τοῖς Φαιάκων ἀρίστοις, καὶ μετὰ τοῦτο ἐνάρχεται τῶν πρὸς τὸν Ἀλκίνουν λόγων ὡδί πως·

῾ Ἀλκίνοε [*](98a)βασιλεῦ, καλὸν μὲν ἀκούειν ἀοιδοῦ | ἀγαθοῦ, οἷος οὗτος, τὴν τέχνην θεῖος· τί γὰρ ἂν εἴη χαριέστερον τέλος δήμου εὐθυμουμένου, καὶ δαιτυμόνων οἴκοι, ᾠδῆς ἀκροωμένων, καθημένων ἑξῆς, καὶ τραπέζης ἀφθόνου,

καὶ κρατῆρος μεστοῦ;’ Ἐρωτῶ δὴ τὸν Ὀδυσσέα ‘Τί ἡγεῖ εἶναι τὴν εὐφροσύνην, ὦ σοφώτατε ἀνδρῶν; τράπεζαν μεστὴν κρεῶν καὶ σίτου, καὶ κρατῆρας πλήρεις, καὶ οἶνον διαχεόμενον, καὶ ἐπὶ τούτοις ᾄδοντα ἀοιδόν, οἵας ἐκεῖνος ᾠδὰς ᾖδεν, (θ 75) νεῖκος Ὀδυσσῆος καὶ Πηλείδεω Ἀχιλλῆος; ἢ αὖ κοῖλον ἵππον, ἔνθα εἰσδύντες οἱ ἄριστοι τῶν Ἑλλήνων, εἰς τὸ ἄστυ εἰσενεχθέντες, προχυθέντες τοῦ ἵππου, μεθύουσιν ἐπιθέμενοι, εἷλον τὸ ἄστυ; (ι 11) Τοῦτο τί σοι κάλλιστον ἐνὶ φρεσὶν εἴδεται εἶναι;

Δειός τις εἶ, ὦ σοφώτατε Ὀδυσσεῦ, ἐπαινέτης [*](2 ἱκετεύσας βασιλικὴν παρθένον vi. or. 14 5 c || 10 ἐρωτῶ δὴ τὸν Ὀδυσσέα sq. ut or. 7.1 b; 18 5 a cf. etiam Muson. (Henne) 48.9 || 12 κρεῶν καὶ σίτου spectat Homeri versus σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ᾿ ἐκ κρητῆρος ἀφύσσων sq. (ap. Plat republ. III 390 a) quibus ipse utitur or. 1. 3 a) [*](τί γὰρ — 9 ἀκροωμένων v (: τέλη)) [*](1 ἐμπεσὼν Ϛ(δ Δ°) corr. Reiske || 3 Ἀλκινόου ΜΝφ(Δ°) 5 Ἀλκίνου (i. e. Ἀλκίνουν) ΜΝ Ἀλκίνοον φ(Δ°) || 7 γὰρ ἂν εἴη Rv γὰρ εἴη ΜΝφα(δ Δ°) corr. Markl. || 7.8 τέλος χαριέστερον ν 11 ἡγεῖται ΜΝ ἥγησαι α(δ) ἡγῇ Δ || 12 κρατῆρας πλήρεις Hob (cum σ² ,in crateribus plenis“) κρατῆρα πλήρης RMN κρατῆρα πλήρη α(δ Δ) | 15 Ὀδυσσῆος (η in ras.) R! | Ἀχιλλῆος R! MN Ἀχιλῆος certt. (δ Δ) cum Homero || 16 εἰσδῦντες R || 17 προχν- θέντες 〈δὲ〉 τοῦ α(δ) || 19 τοῦτό τι α(δ Δ) τουτοῒ (vel τοῦτο τοι) Reiske |σοι] μοι Homerus)

268
εὐφροσύνης δημωδέστατος, οἵαν καὶ βάρβαρος ἀνὴρ ἐπαινέσαι, καὶ ἄρτι ἐκ Βαβυλῶνος ἥκων, συνήθης πολυτελεῖ τραπέζῃ καὶ οἴνῳ χεομένῳ πολλῷ καὶ ᾠδῇ αὐτοσχεδίῳ· καὶ ταῦτα, ὡς φῆς, ὑπεριδὼν παῤ ἄλλοις [*]( Ed. Duebn. p. 112)τοῦ μελιηδέος λωτοῦ καὶ τῆς Σειρήνων ᾠδῆς.’

Μήποτε οὖν ἔοικέν τι Ὅμηρος αἰνίττεσθαι ἄλλο κρεῖττον, ἢ ὁποῖον τὰ ἔπη λέγοι οὑτωσὶ ἀκούσαντι εὐθύς.

Τὸ γάρ τοι κειμένων σιτίων ἀμφιλαφῶν καὶ οἴνου πολλοῦ, ταῦτα μὲν ἐπιθεῖναι ταῖς τραπέζαις, καὶ τὸν οἶνον τῷ κρατῆρι ἔγχεαι, ἔπαινος δ᾿ ἐς τοὺς δαιτυμόνας ἐν τοσαύταις ἡδοναῖς ἀκροωμένους τοῦ ἀοιδοῦ σπουδῇ, εὐσχήμονά τινα ἔοικεν εὐωχίαν διηγεῖσθαι ἡμῖν, οἵαν μιμήσεται ἄν τις νοῦν ἔχων, μεταθεὶς τὰς ἡδονὰς ἀπὸ τῶν αἰσχίστων ἐπὶ τὰ κοσμιώτατα, ἀπὸ τῆς γαστρὸς ἐπὶ τὰς ἀκοάς·

ἢ οὐδὲ τοῦτο ἀπόχρη, εὐωχεῖν τὰς ἀκοὰς εἰκῇ καὶ ἀναί |δην,[*](98b) [*]((Κ 13)) αὐλῶν συρίγγων τ᾿ ἐνοπῇ, [*](2 ἐκ Βαβυλῶνος ἥκων spectat Μηδικὴν χλιδὴν or. 32. 3 b συνήθης πολυτελεῖ τραπέζῃ cf Porphyr. ad Marcell. 29 κρεῖττον θαρρεῖν . . ἢ ταράττεσθαι ἔχοντι πολυτελῆ τράπεζαν Epicur. ad Menoec. (Usener p 249) οὐ γὰρ . . . . ὅσα φέρει πολυτελὴς τράπεζα τὸν ἡδὺν γεννᾷ βίον al || 5 λωτοῦ . . Σειρήνων scil. ἡδονῆς et ἐπιθυ- μιῶν vi.ad or.14 4d || 17 αὐλῶν sq.vi.or. 30.3i cf Dio Chrys.ll53) [*](2.3 πολυτελεῖ τραπέζῃ quod respicit v (: τέλη) ubi legitur καὶ τέλη αἱ δαπαναὶ ὅθεν καὶ πολυτελὴς τράπεζα) [*](1 in mge (rubr. col.) ὅτι οἱ βάρβαροι τραπέζαις πολυτελέσι χαίρουσι καὶ οἴνῳ· ἀδηφάγοι γὰρ καὶ μέθυσ |οι (οι atram. addit.) Ν) [*](1 δημωδέστατος R! Heins. δημωδεστάτης certt. (δ Δ) | οἵαν κᾂν Markl. 3 ᾠδὴν ΜΝ || 4 φῂς Ϛ(δ Δ) 5 μελιηδέος Steph. (δ Δ) μὲν ἡδέος codd. |σηρήνων Ν συρήνων φ || 7 λέγοιτο ΜΝ λέγει τῷ α(δ) λέγει H etita Knebel Hahn || 7. 8 τῷ γάρ Reiske || 10 ἔπαινος δ ἐς Hob. ἔπαινος δὲ RMN ἐπαινεῖν δὲ φα(δ Δ) πιαίνεσθαι (vel tale quid) δὲ Schenkl || 11 ἀκροωμένος (suprascr.υ) R! || 12 οἵαν(αν in ras.) || 13 μιμήσηται α(θ) μιμήσαιτο Duk. Meiser || 15 ἀπο- χρην Markl. || 16 ἀνέδην Heins.Schottus (Δ) || 17 ἐνοπὴν Homerus )

269
καὶ ἀνθρώπων ὁμάδῳ, ἀλλὰ κἀνταῦθα τέχνης δεῖ κατακοσμούσης τὴν ἀκοῆς εὐωχίαν ἁρμονίᾳ δεξιᾷ.

Καὶ τίς ἂν ἡμῖν ἡ τοιαύτη ἁρμονία γένοιτο; ἀγαπῶ μὲν γὰρ ἔγωγε τὴν ἐκ μελῶν ἡδονὴν προσιοῦσαν ταῖς ἀκοαῖς, ἢ διʼ αὐλῶν ἐμπνεομένων, ἢ διὰ λύρας κρουομένης, ἢ διʼ ἄλλού του μουσικοῦ ὀργάνου δυναμένου χορηγεῖν καὶ ἐπιπέμπειν ἡμῖν προσηνὲς μέλος·