Dialexeis

Τοῦ δὲ κάλλους τούτου ἔλθοι μὲν ἄν τις μοῖρα καὶ ἐπὶ ποταμὸν εὐροώτατον, καὶ ἐπὶ φυτὸν εὐβλαστότατον, καὶ ἐπὶ ἵππον γενναιότατον, ἀλλ᾿ ὅ, τι περ κάλλους ἀργότατον [*](Ed. Duebn p. 111) καὶ ἀμβλύτατον·

εἰ δέ τις ἐστὶν αὐτοῦ ἐπιφοιτῶσα τὴν γῆν, ἴδοις ἂν ταύτην οὐκ ἄλλοθι, ἢ ἐν ἀνθρώπῳ, [*](97 b) τῷ καλλίστῳ καὶ | νοερωτάτῳ γηΐνων σωμάκαὶ τῷ ψυχῆς μεμοιραμένῳ συγγενοῦς αὐτῷ τῷ καλῷ.

Καὶ διὰ τοῦτο νοῦν ἔχων, ἄγαλμα μὲν ἰδών, ἐπαινεῖ τὴν τέχνην, ἀλλ᾿ οὐκ ἐρᾷ τοῦ ἀγάλματος· καὶ φυτὸν ἰδών, ἐπαινεῖ τοῦ καρποῦ, ἀλλ᾿ οὐκ ἐρᾷ τοῦ φυτοῦ· καὶ ποταμὸν ἐπαινεῖ τῆς πραότητος, ἀλλ᾿ οὐκ ἐρᾷ τοῦ ποταμοῦ·

ἐν δὲ ἀνθρώπῳ ἐπειδὰν ἴδῃ κάλλος ἔμπνουν καὶ νοερὸν καὶ ἀρετὴν προοιμιαζόμενον, καὶ τὴν μνήμην ἐγείρει, καὶ ἐρᾷ νέου, φασὶ μὲν τοῦ ὁρωμένου, [*](2. 3 τοῦ δὲ κάλλους τούτου sq. vi. or. 20. 9 a ἄγαλμα sq. 3 ἐπὶ ποταμὸν sq. vi. or. 11.11 b || 8 τῷ καλλίστῳ sq. cf. Dio Chrys. XII 52 ὕλῃ τε ἐπιτερπεῖ χρησάμενος ἀνδρός τε ἐποίεις μορφὴν ὑπερφυῆ τὸ κάλλος sq et ὅτι τὸ οἰκεῖον καὶ τὸ πρέπον ἐξεῦρες σχήματός τε καὶ μορφῆς sq. || 9. 10 αὐτῷ τῷ καλῷ scil. θεῷ nam ξυνάπτει τῷ θείῳ ἡ ἀθάνατος ψυχῆς φύσις or. 6. 4g 10 ἄγαλμα sq. vi. or. 20. 9 a ἄγαλμα sq. ||12 φυτὸν sq. vi. or. 20.9 b || 16 τὴν μνήμην ἐγείρει sq. cf. Plut. am.21 ὁρατοῦ σώματος ἐντυχὼν κάλλει καὶ χρώμενος οἷον ὀργάνῳ τινὶ τῆς μνήμης Sq.) [*](1 φανέν Hob. φανῇ codd. (δ Δ) φανερόν Meiser νοήσῃ Dav. 〈νοήσας〉 ἀποθρώσκοντα Heins. 〈πρὸς〉 ἀποθρώσκοντα Reiske (Duebn.) || 4 φυτὸν εὐβλαστότατον R! || 5 ἀλλ᾿ — 6 ἀμβλύτα- τον om. α(δ) || 6 ἐστὶν 〈αὐγὴ καθαρὰ〉 αὐτοῦ Meiser || 6 7 ἐπι- φοιτῶσα φύσις (μοῖρα) τὴν αθ (Heins.) μόνῳ φοιτᾷ γὰρ τὴν H unde εἰκὼν ἐπιφοιτῶσα τῇ (γῇ) Dav. ἀμιγὴς (vel ὁλόκληρος) ἐπιφοιτῶσα τὴν Markl. (Duebn) || 7 γῆν 〈ἰδέα〉, ἴδοις Schenkl 9 συγγενῶς Reiske | αὐτοῦ δ || 9.10 τοῦ καλοῦ α(δ) || 10 τοῦτο 〈ὁ〉 νοῦν Markl. (Duebn.) 11 τῆς τέχνης Markl. || 15 προοιμιζόμενον (suprascr. α) R! || 16 ἐρᾷ νέου, φασὶ Hob. ἐρᾶν οὔ φασι codd. ἐρᾶν οὔ φησι α(θ) ἐρᾶν φησι Reiske ἐρᾷ πρόφασιν Markl. (Duebn.) 16 p. 266 1 ἐρωμένου MN)