Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Ὦ πάντων ἀνθρώπων ἀνοητότατε, νεκρὸν ἀνορύττεις· οὐ γὰρ ἂν ἔτλης θίγειν σαρκὸς ἄρρενος, κἀθικτοῦ χρήματος σαρκὶ ἄρρενι· ἄδικος ἡ μῖξις· ἄγονος ἡ συνουσία· ἐπὶ πετρῶν σπείρεις, ψάμμους ἀροῖς. Μετένεγκε τὰς εὐφροσύνας ἐπὶ τὴν φύσιν, τρέψον ἐπὶ τὴν γεωργίαν τοὺς ὀφθαλμούς, ἐγκάρποις ἥσθητι ἡδοναῖς, (Ψ 303) ὥς κε μὴ ἄσπερμος γενεὴ μετόπισθεν ὄληται.
[*](6 ὦ πάντων sq. Herod. I 187 εἰ μὴ ἄπληστός τε ἔας χρημά- των καὶ αἰσχροκερδής, οὐκ ἂν νεκρῶν θήκας ἀνέῳγες || 10. 11 κατορωρυγμένου sq. vi. supra § b || 14 ἄγονος ἡ συνουσία· ἐπὶ πετρῶν σπείρεις cf. Plat. legg. 838 Lucian. am. 20 κατὰ πετρῶν δέ, φασίν, ἀγόνων σπείραντες ὀλίγης ἡδονῆς ἀντικατηλλάξαντο μεγάλην ἀδοξίαν id quod illustratur similitudine cicadum cf. Plut am. 21 οἱ παίδων δεόμενοι μᾶλλον ἢ γυναικῶν ὥσπερ οἱ τέττιγες εἰς σκίλλαν ἢ τι τοιοῦτο τὴν γονὴν ἀφιᾶσιν in malam partem versum e Plat symp. 191 c)[*](6 in mge σημείωσαι (schol recent.) R!)[*](4 βασιλεὺς 〈ὁ〉 τὴν Markl. (Duebn.) improb. Schenkl || 5 ἐπι- γράμματι Reiske | ὃ] ὁ Ϛ(δ Δ) || 7 ἐν νεκροῦ 〈νεκροῦ〉 Hob. ἐκ νε- κροῦ νεκροῦ (del. ἐν) φα(δ Δ) | θιγεῖν Duebn. || 9 ὑπ᾿ Να (δ Δ°) |ἀκορέστου] ἀκολάστου Markl. || 10 αὐτὴν α(δ Δ°) || 13 κἀ- θικτοῦ RMN (= καὶ ἀθίκτου ut recte monuit Schenkl) ἀθίκτου φα(δ Δ) | 14 μίξις α(δΔ°) ||17 ἡσθήτι : || 18 ὥς κε(ν MN)] ὄφρα Homerus | μετόπισθεν] ἄφαντος Homerus)Ἔτι περὶ ἔρωτος δ᾿
Οὐκ ἔστ᾿ ἔτυμος λόγος, λέγει που τῶν αὐτοῦ ἀσμάτων ὁ Ἱμεραῖος ποιητής, ἐξομνύμενος τὴν ἔμπροσθεν ᾠδήν, ἐν ᾗ περὶ τῆς Ἑλένης εἰπεῖν φησὶν οὐκ ἀληθεῖς λόγους· ἀναμάχεται οὖν ἐπαίνῳ τὸν ἔμπροσθεν ψόγον.
Δοκῶ δή μοι, κατὰ τὸν ποιητὴν ἐκεῖνον, δεήσεσθαι καὶ αὐτὸς παλινῳδίας ἐν τοῖς περὶ τοῦ ἔρωτος λόγοις· θεὸς γὰρ καὶ οὗτος, καὶ οὐχ ἧττον τῆς Ἑλένης ἐπιτιθέναι δίκην τοῖς πλημμελοῦσιν εἰς αὐτὸν ἐρρωμενέστατος.