Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

[*](Ed. Duebn. p. 31)

Ὁ μὲν γὰρ θεός, ὁ τῶν ὄντων πατὴρ καὶ δη||μιουργός, ὁ πρεσβύτερος μὲν ἡλίου, πρεσβύτερος δὲ οὐρανοῦ, κρείττων δὲ χρόνου καὶ αἰῶνος καὶ πάσης ῥεούσης φύσεως, ἀνώνυμος νομοθέτῃ, καὶ ἄρρητος φωνῇ, καὶ ἀόρατος ὀφθαλμοῖς· οὐκ ἔχοντες δὲ αὐτοῦ λαβεῖν τὴν οὐσίαν, ἐπερειδόμεθα φωναῖς, καὶ ὀνόμασιν, καὶ ζῴοις, καὶ τύποις χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος καὶ ἀρ|γύρου, καὶ [*](28a) φυτοῖς, καὶ ποταμοῖς, καὶ κορυφαῖς, καὶ νάμασιν· ἐπιθυμοῦντες [*](8 ὁ μὲν γὰρ θεὸς sq. vi. or. 11. 9c; 41 2b καὶ τὸν πατέρα sq. cf. Hermes ap. Stob. ecl. lI 9 | πατὴρ καὶ δημιουργὸς vi. or. 11. 12a cf. Plat. Tim. 41a Politic. 273b || 11 ἀνώνυμος νομοθέτῃ hic enim una cum poeta ac sculptore τὴν ἐπίκτητον θεῶν ἔν- νοιαν praebet (quae excipit κοινὴν illam ac ἔμφυτον) cf. Dio Chrys. 12. 44 et 48 Cicer. nat. deor. l 27. 77 | ἄρρητος φωνῇ, ἀό- ρατος ὀφθαλμοῖς ═ or. 11. 9d τὸ δὲ θεῖον sq. cf. Albin. 10 Apul. dogm. Plat. I 5) [*](8 ὁ μὲν γὰρ θεὸς — p. 29. 7 ἐρωμένου n || 12 οὐκ ἔχοντες — p. 29. 7 ἐρωμένου p) [*](3 ἢ om. RBH; de voce ἢ post πότερον omissa cf. Dürr l. l. p 68 || 4 λίθων ἢ ξύλων MNφα(δ) | τύπων (ων in ras ex ον?) R! || 5 ἱκανὸς Hob. καινὸς RBMN καιρὸς φ κοινὸς α(δ∠) | ἁπάν- των (pro ὁ πάντων) α(δ∠) || 9 ὁ (ante πρεσβύτερος) om. n del. Markl. (Wilam.) || 11 ἄνομος (pro ἀνώνυμος) Markl. prob. Roh- dich. l. l. 26 adn. 2 ἀνεύθυνος (vel ἀνυπεύθυνος) Orelli | νομο- θέτῃ Hob. νομοθέτης codd. (θ) νομοθέταις Reiske (Duebn. Wi- lam.) || 12 δὲ αὐτοῦ om. p || 13 οὐσίαν 〈τοῦ θεοῦ〉 p || 14 ἀργυ- ρίου B || 15 κορυφαῖς 〈ὀρῶν〉 Markl. | νώμασιν α unde κρουνώ- μασιν vel γανώμασιν frustra Steph. νάμασιν Leopardus (Emendat. XVII 2))

29
μὲν αὐτοῦ τῆς νοήσεως, ὑπὸ δὲ ἀσθενείας τὰ παῤ ἡμῶν καλὰ τῇ ἐκείνου φύσει ἐπονομάζοντες·

αὐτὸ ἐκεῖνο τὸ τῶν ἐρώντων πάθος, οἷς ἥδιστον εἰς μὲν θέαμα οἱ τῶν παιδικῶν τύποι, ἡδὺ δὲ εἰς ἀνάμνησιν καὶ λύρα, καὶ ἀκόντιον, καὶ θῶκος που, καὶ δρόμος, καὶ πᾶν ἁπλῶς τὸ ἐπεγεῖρον τὴν μνήμην τοῦ ἐρωμένου.

Τί μοι τὸ λοιπὸν ἐξετάζειν καὶ νομοθετεῖν ὑπὲρ ἀγαλμάτων; Θεῖον ἴστω πᾶν γένος, ἴστω μόνον.

Εἰ δὲ Ἕλληνας μὲν ἐπεγείρει πρὸς τὴν μνήμην τοῦ θεοῦ ἡ Φειδίου τέχνη, Αἰγυπτίους δὲ ἡ πρὸς τὰ ζῷα τιμή, καὶ ποταμὸς ἄλλους, καὶ πῦρ ἄλλους, οὐ νεμεσῶ τῆς διαφωνίας· ἴστωσαν μόνον, ἐράτωσαν μόνον, μνημονευέτωσαν.

[*](1 ἀσθενείας sq vi. or. 4. 5a πραγμάτων sq. or. 11. 3c etiam supra p.20.5; cf Dio Chrys.12.59 Cicer. nat. deor. lI 28. 70 || 5 λύρα sq. vi. or. 10. 7c cf. Plat. Phaed. 73d || 8 ἔστω sq. cf Seneca ep. 95. 47 || 10 Φειδίου sq cf. Dio Chrys. 12. 53 Cicer nat. deor. I 29. 81)[*](1 μὲν om. MNα(δ) || 2 ἡμῖν Dav.2 Markl. (ad Edit. Dav.2 I p. 357 18) Wilam. | ἐκείνων α(δ) cor. Markl. || 3 εἰς in ras. R! omn. α(δ) μὲν εἰς Markl. || 6 μνήμην (νη in ras.) R! || 6. 7 τοῦ ἐρω- μένου om. MNα(δ) || 8 ἴστω πᾶν γένος, ἴστω Hob. ἴστωναν γένος ἴστω R ἴστω γένος ἴστω HB εἰς γνώμην γένος ἔστω Mφ εἰς γνώμην ἔστω Nα(θ) θεῖον εἰς τὸν νοῦν γένος ἔστω Dav.2 ἴστωσαν γένος, ἴστωσαν Reiske prob. Rohdich. 28 adn. 7 (Duebn. Wilam.) || 12 μόνον post ἐράτωσαν om B || 13 μνημονευέτωσαν 〈μόνον〉 φα(δ∠))