Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
οὐ προσιέναι φησὶν ὁ Σωκράτης Ἀλκιβιάδη, ἐκ πολλοῦ ἐρῶν, πρὶν ἡγήσατο ἱκανὸν εἶναι πρὸς λόγους· [*]((fr. 34 B))
κωμῳδεῖ σχῆμά που καὶ κατάκλισιν σοφιστοῦ, καὶ αὕτη [*]((cf. f. 70 B.))
τὸν||ἔρωτα φησὶν ἡ Διοτίμα τῷ Σωκράτει οὐ παῖδα,[*](87b) ἀλλὰ ἀκόλουθον τῆς Ἀφροδίτης καὶ θεράποντα εἶναι· λέγει που καὶ Σαπφοῖ ἡ Ἀφροδίτη ἐν ᾄσματι, [*]((fr. 74 B.)) σύ τε καλὸς θεράπων Ἔρως. Διοτίμα λέγει, ὅτι θάλλει μὲν ἔρως εὐπορῶν, ἀποθνήσκει δὲ ἀπορῶν· τοῦτο ἐκείνη ξυλλαβοῦσα εἶπεν ῾γλυκύπικρον᾿
καὶ ῾ ἀλγεσίδωρον.᾿ Τὸν ἔρωτα Σωκράτης
σοφιστὴν λέγει, Σαπφὼ μυθοπλόκον. Ἐκβακχεύεται ἐπὶ Φαίδρῳ ὑπὸ τοῦ ἔρωτος, τῇ δὲ ὁ ἔρως [*]((fr. 42 B.))
ἀναίθεται τῇ Ξανθίππῃ ὀδυρομένῃ ὅτι ἀπέθνησκεν, ἡ δὲ τῇ θυγατρί· οὐ γὰρ θέμις ἐν μουσοπόλων οἰκίᾳ θρῆνον εἶναι οὐκ ἄμμι πρέποι τάδε.
Ἡ δὲ τοῦ Τηΐου σοφιστοῦ τέχνη τοῦ αὐτοῦ ἤθους [*](16 ἡ δὲ Τηΐου . . τέχνη cf. Plut. amat.5 Plat. Phaedr. 235 b Themist. 13.170 d Clearch. ap. Athen. XIV 639 a) [*](5 ἔρως θάλλει μὲν εὐπορῶν, ἀποθνήσκει δ᾿ ἀπορῶν Διο- τίμας ἀπόφθεγμα Apostolius Cent. IX 3 | θάλλει — 7 ἀλγεσί- δωρον p || 7 τὸν ἔρωτα — 8 μυθοπλόκον p || 8 ἐκβακχεύεται — 11 ἐμπεσών p) [*](1 in mge διοτίμα (schol. recent.) R! || 7 in mge γλυκύπι- κρον καὶ | ἀλγεσίδωρον 12 ξανθίππη (schol. recent.) R! || 16 τοῦ Τηΐου σοφιστοῦ] in mge Ἀνακρέοντος (schol vet. b) R!) [*](1 (post φησὶν) κ eras. R! 3 που in ras. R! || 4 καλὸς (suprascr. μ ut videtur) R κἄμος Bergk | θεράπων (ω in ras.) R! 5 ἡ|καὶ α(δ) |ὅτι]καὶ p || 6 συλλαβοῦσα p γλυκύπικρον spectat ad fragm. 40 Bergk || 8 Σαπφὼ 〈δὲ〉 μυθοπλόκον p || 9 ἔρωτος (ω in ras.) R! || 10 τὰς] ἔμοι Bergk || 11 ὡς om. Bergk || 12 ἀναί- θεται (scil. ὀργῇ) Hob. ἀνάθεται R (sine acc.) MN ἀνθάπτεται φα(δ) καθάπτεται Steph. Markl. μέμφεται Η(Δ) ἄχθεται Meiser sed opus erat voce poetica | τῆς Ξανθίππης Steph. Markl. )
καὶ αὖθις ῾ καλὸν εἶναι τῷ ἔρωτι τὰ δίκαια᾿ φησίν. Ἤδη δέ που καὶ τὴν τέχνην ἀπεκαλύψατο· [*]((f. 45 B.)) ἐμὲ γὰρ λόγων εἵνεκα παῖδες ἂν φιλοῖεν· χαρίεντα μὲν γὰρ ᾄδω, χαρίεντα δ᾿ οἶδα λέξαι.