Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

τοιοῦτος αὐτῷ ὁ Ἀλέξανδρος, οἷος ἐκ μάχης ἐπανεῖναι εἰς τὸν θάλαμον καὶ ἀεὶ μοιχῷ ἐοικέναι. Ἔστιν αὐτῷ καὶ δίκαιος ἔρως παῤ ἀμφοῖν ἴσος οἷον τῆς Ἀνδρομάχης καὶ τοῦ Ἕκτορος· ἡ μὲν πατέρα καὶ ἀδελφὸν καλεῖ τὸν ἄνδρα καὶ ἐραστήν, καὶ πάντα δὴ τὰ φίλτατα ὀνόματα· ὁ δὲ οὔτε μητρὸς τοσουτονὶ αὐτῷ μέλειν, ὅσον ἐκείνης, λέγει.

Ἔδειξεν καὶ τὸν χαμαιεύνην ἔρωτα ἐπὶ τῆς Ἥρας καὶ τοῦ Διός· καὶ τὸν ὑβριστὴν ἐπὶ τῶν μνηστήρων· καὶ τὸν γόητα ἐπὶ τῆς Καλυψοῦς· καὶ τὸν φαρμακέα ἐπὶ τῆς Κίρκης· καὶ τὸν ἀνδρεῖον ἐπὶ τῷ Πατρόκλῳ, τὸν πόνῳ κτητὸν καὶ χρόνῳ, καὶ μέχρι θανάτου προερχόμενον, νέων καὶ καλῶν ἀμφοτέρων, καὶ σωφρόνων, [*](87a)τοῦ μὲν παιδεύοντος, τοῦ δὲ παι|δευομένου· ὁ μὲν χθεται, ὁ δὲ παραμυθεῖται· ὁ μὲν ἄδει, ὁ δὲ ἀκροᾶται·

ἐρωτικὸν δὲ καὶ τὸ τυχεῖν ἐθέλοντα ἐξουσίας πρὸς [*](5 Ἀλέξανδρος vi. or. 30. 5c || 11 τὸν χαμαιεύνην ἔρωτα vi. or. 18. 5c ὅτι ὁ Ζεὺς sq. || 14 τὸν ἀνδρεῖον ἐπὶ τῷ Πατρόκλῳ cf. Lucian. am. 54 Plat. symp. 180a Xenoph. conv. 8. 31 Sext. Emp. hyp. IIl 24. 176 Hug ad Plat. l. l. || 16 νέων καὶ καλῶν sq. spectat Phaedri argumentationem ap. Plat. symp. 180a) [*](1 ὁ μέν ἀποφλογοῦται — πᾶσιν v (: φλογοῦται)) [*](5 ὁ (ante Ἀλέξανδρος) om. Nα(δΔ⁰) | ἐπανιέναι δΔ (tacite) sed vi. or. 12. 6a ἐπεξεῖναι or. 17. 1d ἀπεῖναι al. || 7 οἷον] οἷος Schenkl Meiser οἷον 〈ὁ〉 Markl. (Duebn.) || 10 οὔτε μητρὸς 〈οὔτε πατρὸς〉 τοσουτονὶ Κnebel Meiser | αὑτῷ α(δΔ⁰) || 11 ἔδειξεν (εν in ras.) R! | χαμεύνην N (in mge corr.) α(δΔ⁰) || 12 τὸν ὑβριστὴν — 13 ἐπὶ τῆς om. M || 15 καὶ (ante μέχρι) om. MNα(δ) || 18 πα- ραμυθεῖται in ras. R! παραμυθεῖ α(δ) || 19 καὶ in ras. R!)

230
μάχην δακρῦσαι ὡς οὐκ ἀνεξομένου τοῦ ἐραστοῦ· ὁ δὲ ἐφίησιν, καὶ τοῖς αὐτοῦ ὅπλοις κοσμεῖ, καὶ βραδύνοντος περιδεῶς ἔχει, καὶ ἀποθανόντος ἀποθανεῖν ἐρᾷ, καὶ τὴν ὀργὴν κατατίθεται·

τικὰ δὲ καὶ τὰ ἐνύπνια, καὶ τὰ ὀνείρατα, καὶ τὰ δάκρυα, καὶ τὸ τελευταῖον δῶρον ἤδη θαπτομένῳ ἡ κόμη. Ταῦτα μὲν τὰ Ὁμήρου ἐρωτικά.

Ἡσιόδῳ δὲ ἀείδουσιν αἱ μοῦσαι τί ἄλλο ἢ γυναικῶν ἔρωτας, καὶ ἀνδρῶν; καὶ ποταμῶν ἔρωτας καὶ

βασιλέων καὶ φυτῶν; Τὸν δὲ Ἀρχιλόχου ἔρωτα, ὑβριστὴς

γάρ, χαίρειν ἐῶ. Ὁ δὲ τῆς Λεσβίας (εἴτοι χρὴ πρεσβύτερα τοῖς νέοις εἰκάσαι) τί ἂν εἴη ἄλλο, ἢ αὐτό, ἡ Σωκράτους τέχνη ἐρωτική; Δοκοῦσιν γάρ μοι τὴν καθ᾿ αὑτὸν ἑκάτερος φιλίαν, ἡ μὲν γυναικῶν, ὁ δὲ ἀρρένων, ἐπιτηδεῦσαι. Καὶ γὰρ πολλῶν ἐρᾶν ἔλεγον, καὶ ὑπὸ πάντων ἁλίσκεσθαι τῶν καλῶν·

ὅ, τι γὰρ ἐκείνῳ Ἀλκιβιάδης καὶ Χαρμίδης καὶ Φαῖδρος, τοῦτο [*](9 ποταμῶν . . φυτῶν sq. vi. or. 21. 8 d etiam or. 11. 11 b καλὸν μὲν γὰρ sq. cf. etiam Lucian. sacr. 10 || 10 τὸν Ἀρχιλόχου ἔρωτα sq. cf. lulian. ep. 300 c Orig. c. Cels. III 125 || 11 τῆς Λεσ- βίας . . τέχνη ἐρωτικὴ cf. Themist. 13. 170 d Plut. amat. 5 prov. 29 Plat. Phaedr. 235 b Clearch. ap. Athen. XIV 639a) [*](8 in mge ἡσιόδου ἐρωτικὰ 10 ἀρχίλοχος 11 σαπφώ (schol. recent.) || 17 sq. in mge ἀλκιβιάδης | χαρμίδης | φαῖδρος | γύ- ριννα (sic) | ἀτθὶς |ἀνακτορία (sic) | πρόδικος | γοργίας | θρασύ- μαχος | γοργὼ | ἀνδρομέδα (schol. recent.) R!) [*](1 δακρύσαι R! δακρύσας Ν || 2 αὐτοῦ θ corr. Markl. 6 θαπτομένῳ] καταθαπτομένῳ Να(δ) καθαπτομένῳ Μ φ || 8 ἀεί- δουσιν (ει in ras.) ||10 βασιλέων (ων in ras.) R! ἀνέμων Dav. θαλασσῶν Markl. βοτανῶν Reiake ἄλσεων Toupius (Emendat. lI p 305) ἀσύλων Meiser cruce signavit Duebn. del. Duk. || 11 ὁ δὲ] τὸ δὲ Reiske || 12 ἄλλο εἴη H || 12.13 αὐτό, ἡ] αὐτοῦ Μ ἡ (om. αὐτὸ) α(θ) αὐτὴ ἡ Dav. αὐτὸ 〈ἐκεῖνο〉, ἡ? || 14 καθ᾿ αὐτὸν] κατὰ ταὐτὸ φα(θ) corr Reiske)

231
τῇ Λεσβίᾳ Γύριννα καὶ Ἀτθὶς Ἀνακτορία· καὶ ὅ τιπερ Σωκράτει οἱ ἀντίτεχνοι, Πρόδικος καὶ Γοργίας καὶ Θρασύμαχος καὶ Πρωταγόρας, τοῦτο τῇ Σαπφοῖ Γοργὼ καὶ Ἀνδρομέδα· νῦν μὲν ἐπιτιμᾷ ταύταις, νῦν δὲ ἐλέγχει, καὶ εἰρωνεύεται αὐτὰ ἐκεῖνα τὰ Σωκράτους· τὸν Ἴωνα χαίρειν (Plat. lon 530 a), φησὶν ὁ Σωκράτης· (fr. 86 Bergk) πολλά μοι τὰν Πολυανακτίθαο παῖδα χαίρειν, Σαπφὼ λέγει·