Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἄν τοίνυν καθʼ ἡδονὴν κρίνῃς Ὅμηρον ᾄδειν ἄνδρας, εἰσκυκλεῖς ποιητῶν χορὸν ἀκόλαστον καὶ βακχεύοντα, κρατοῦντα ἡδονῇ τῆς Ὁμήρου ᾠδῆς, ἀποχειροτονεῖς τῆς ἡδονῆς τὸν ἄνδρα.

Ἡδὺς μὲν γάρ, ἡδύς, ἀλλὰ τὸ κάλλος ἀκμαιότερον τῆς ἡδονῆς, καὶ μὴ παρέχον σχολὴν εὐφραίνεσθαι, ἀλλὰ ἐπαινεῖν· ἀλλʼ ἔπαινος σὺν ἡδονῇ μέν, ἀλλʼ οὐκ αὐτὸ [*](83 a) ἡδονή.

Εἰ δὲ καθʼ | ἡδονὴν τὰ Ὁμήρου ἀσπαζόμεθα, ὡς αὐλήματα, ὡς κιθαρίσματα, ἐξελαύνεις Ὅμηρον οὐκ ἐκ τῶν Πλάτωνος τροφίμων μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν Λυκούργου, καὶ ἐκ τῶν Κρητικῶν, καὶ παντὸς χωρίου καὶ πάσης πόλεως, ὅπου μετὰ ἀρετῆς εὐδοκιμοῦσιν οἱ πόνοι.||

[*](2 τῶν ἐν μουσικῇ μελῶν sq. vi or 1.1 d et 3 a ‖ 4 τὸ ὄρθριον cf Dio Chrys. 1. 1 vi. etiam or. 1. 7 b ‖ 5 Λακεδαιμονίοις τὸ ἐμβατήριον cf. Dio Chrys. 2. 59 vi. etiam or 32. 10 k ‖ 7 τὸ ἐγκε- λευστικόν . . τὸ ἀνακλητικόν vi. or. 1 8 e ‖ 15 ἔπαινος σὺν ἡδονῇ vi. or. 1. 7 a ‖ 17 ὡς αὐλήματα, ὡς κιθαρίσματα ═ or. 1. 6 g)[*](2 οὐδὲ γὰρ — 7.8 τὸ ἀνακλητικόν n)[*](2.3 in mge τῶν ἐν μουσική μελῶν νόμοι (schol. rec.))[*](1 φανώτατα α(δ Δ°) ‖ 2 πᾶσι 〈πάντα〉 καλά Reiske ‖ 4 ὄρ- θιον nα(δ Δ) sed vi or. 1. 7 b et ad p. 219. 17 ‖ 6 δʼ Ἀθηναίοις Duebn. ‖ 10 ᾄδειν ἄνδρας] (ἆ) δεινὰ δρᾷς (Schenkl) Reiske Duebn. ᾄδειν οἶον δρᾷς Markl. codd. lectionem def Knebel ‖ 13 ἀκμαιό- τερον (αι in ras.) R! ‖ 15 αὐτὸ (αυτ in ras. ac sine acc.) R αὐτὴ Reiske )