Dialexeis

ἀλλʼ ἔστιν αὐτῷ ξυνοίκησις καὶ ἡ πολιτεία γιγνομένη λόγῳ, κατὰ τὸ ἀκριβέστατον μᾶλλον ἤ χρειωδέστατον·

ὅνπερ τρόπον καὶ τοῖς τὰ ἀγάλματα τούτοις διαπλάττουσιν, οἴ παντὸς παρʼ ἑκάστου καλὸν συναγαγόντες, κατὰ τὴν τέχνην ἐκ διαφόρων σωμάτων ἀθροίσαντες εἰς μίμησιν μίαν, κάλλος ἓν ὑγιὲς καὶ ἄρτιον καὶ ἡρμοσμένον αὐτὸ αὐτῷ ἐξειργάσαντο·

καὶ οὐκ ἂν εὗρες σῶμα ἀκριβὲς κατὰ ἀλήθειαν ἀγάλματι ὅμοιον· ὀρέγονται μὲν γὰρ αἱ τέχναι τοῦ καλλίστου· αἱ δὲ ἐν ποσὶν ὁμιλίαι καὶ χρεῖαι [*](8 Ὁμήρου . . Ἡσιόδου . . Ὀρφέως . . vi. or 37. 4 g etiam or. 4.3 b ‖ 10 παλαιὰ μοῦσα sq. vi. or 4. 3c ‖ 11 δημαγωγεῖν ═ or.4. 3c 14 ὅνπερ sq. cf. Xenoph. mem. III 9. 2 καὶ μὴν τά γε καλὰ εἴδη ἀφομοιοῦντες, ἐπειδὴ οὐ ῥᾴδιον ἐνὶ ἀνθρώπῳ περιτυχεῖν ἄμεμπτα πάντα ἔχοντι, ἐκ πολλῶν συνάγοντες τὰ ἐξ ἑκάστου κάλλιστα οὕτως ὅλα τὰ σώματα καλὰ ποιοῦσιν ‖ 20 ὀρέγονται sq. vi. or 41. 4 e) [*](1 Ὅμηρον, 〈οὐ πείθομαι〉 οὔθʼ Meiser ‖ 3 ἀπέσχισται (στ in ras.) R! 4 τὰ τοῦ Πλάτωνος θ 9 πρὸς Ὁμήρῳ α(δ Δ) ‖ 11 σὺν ἤθει Reiske ‖ 12 πράῳ Reiske | ἀλλʼ] καὶ Heins. καλὴ Scaliger (teste Heinsio) 13 ἡ ξυνοίκισις Reiske ἡ (ante πολιτεία) del Heins. 14 ὅσπερ τρόπος Meiser ‖ 15 τοῖς del Reiske τούτοις τοῖς Markl. | τούτοις del. Markl. τοῖς Reiske | 15. 16 πᾶν τὸ παρʼ α(δ Δ) 16 〈καὶ〉 κατὰ Dav. ‖ 17 ἀθροίσαι N καὶ ἀθροίσαντες Reiske v 18 αὐτῷ MN ‖ 19 εὕροις φα(θ) ἀκριβῶς Reiske )

Οἶμαι δέ, εἰ καί τις ἦν ἐν ἀνθρώποις δύναμις πλαστικὴ σωμάτων σαρκίνων, ξυμφορήσαντες ἂν οἱ δημιουργοὶ τὰς δυνάμεις ξυμμέτρως γῆς καὶ πυρός, καὶ τῶν ὅσα τούτοις ἁρμοσθέντα τὲ καὶ ὁμολογήσαντα συνίστησιν τὴν σωμάτων φύσιν, ἀπέφηναν, ὥστε εἰκός, ἂν σῶμα ἀδεὲς φαρμάκου καὶ μαγγανευμάτων καὶ διαιτημάτων ἰατρικῶν.

Εἰ οὖν τις ἐκείνων τινὸς τῶν δημιουργῶν ἀκούσας, νομοθετοῦντος τοῖς ὑπʼ αὐτοῦ πλασθεῖσιν τῷ λόγῳ, ὅτι ἄρα δεήσονται οὐδὲ Ἱπποκράτους ἰωμένου σφᾶς, [*](παροι μίαι)ἀλλὰ χρὴ στέψαντας ἐρίῳ τὸν ἄνδρα καὶ χρίσαντας μύρῳ ἀποπέμπειν, παῤ ἄλλου εὐδοκιμήσοντα, ἐκεῖ ὅπου τὴν τέχνην παρακαλεῖ ἡ νόσος, κᾆτα ἀγανακτοίη πρὸς αὐτόν, ὡς ἀτιμάζοντα τὴν Ἀσκληπιοῦ καὶ τὴν Ἀσκληπιάδων τέχνην, ἆρα οὐ καταγέλαστος ἂν γίγνοιτο, αἰτίαν προσφέρων τῷ μὴ κατὰ ἀτιμίαν παραιτουμένῳ ἰατρικήν, ἀλλὰ μήτε κατὰ | χρείαν δεομένῳ [*](82 a) αὐτῆς, μήτε καθʼ ἡδονὴν ἀσπαζομένῳ;

Δύο γὰρ ὄντων τούτων, ὑφʼ ὧν Ὅμηρος καὶ Ησίοδος καὶ ὅστις ἄλλος ἐν ἁρμονίᾳ ποιητικῇ εὐδόκιμοι ἦσαν, χρείας καὶ ἡδονῆς, κατʼ οὐδέτερον αὐτοῖν ἐπιτήδεια [*](4 γῆς καὶ πυρός vi. or 27 4 e ‖ 11 χρὴ στέψαντας ἐρίῳ sq. vi. or 18. 5 b cf. Plat. republ. III 398 1 Dio Chrys. 53. 2 et 5 || 12 παῤ ἄλλου sq vi. supra § l d ἀπεῖναι δὲ sq. ‖ 14 Ἀσκλη- πιοῦ καὶ Ἀσκληπιάδων vi. or 14. 8 g ‖ 21 χρείας καὶ ἡδονῆς) [*](3.4 ξυμμέτρως (ως in ras R! ‖ 5 τὴν τῶν σωμάτων in mge N 6 ἀπέφηναν ἂν α(δ Δ) | ὥσγε εἰκὸς Reiske (Duebn.) ὡς εἰκὸς φα(δ) sed cf. Kuehner Gerth Gr. gr lI 2 493 5 | ἂν (ante σῶμα) om. α(δ Δ) | ἀνενδεὲς α(δ Δ°) | φαρμάκων N φα(δ Δ°) ‖ 8 δημιουρ- γικῶν Nα(δ) corr. Markl. ‖ 10 ἄρα 〈 Ἀσκληπιοῦ οὐ 〉 δεήσονται Steph | οὐδὲν Reiske | ἰωμένου ÷ σφᾶς R! ‖ 11 in mge παροιμίαι (═ παροιμίᾳ ?) (vet. schol. u) R! | στέψαντας (ας in ras. ex ες) R! ‖ 12 παῤ ἄλλους φα(δ Δ) παῤ ἄλλοις Reiske ‖ 14 τὴν] τῶν Reiske ‖ 15 Ἀσκληπιάδων RM (ut p. 216. 7 Βακχιάδων))