Dialexeis

Καὶ τὰ μὲν ἐμὰ ταύτῃ ἔχει· ὅτι δὲ καὶ περὶ ὑμᾶς τὰ ἄριστα καὶ τὰ δικαιότατα βουλεύομαι ταύτῃ ἰών, νῦν ἐρῶ.

Τὰ γὰρ κοινὰ σώζεσθαι φιλεῖ, οὐκ ἐὰν τὰ τείχη ὑμῖν ἀραρότα ᾖ, οὐδὲ νεὼς οἶκοι σωζόμενοι, οὐδὲ νῆες αὐταὶ πλέουσαι, οὐδέ γε στοαί, καὶ ἄλση, καὶ γυμνάσια, καὶ τεμένη, καὶ πομπεῖα (ταῦτα γὰρ δὴ εἰ καὶ μὴ οἱ πολέμιοι, μηδὲ πῦρ, μηδὲ ἄλλή τις συμφορά, ἀλλʼ ὅ γε χρόνος λαβὼν οἰχήσεται)· τὸ δὲ σῶζον τὰς πόλεις ἡ ἁρμονία, καὶ ὁ τῆς πολιτείας κόσμος· [*](4 ὥσπερ φῶς ὀφθαλμοῖς vi. or 1 3b ‖ 10 ἀληθείας ἔρως vi. or. 1. 5 e ‖ 11 ἡ περὶ ταῦτα φιλοτιμία vi. simil or 1. 4c ὡραιότερον πρὸς φιλοτιμίαν (scil. ψυχῆς ἀγῶνα)) [*](8 οὐ λῆροι — p. 200. 2 ἀρετὴ p (omissis tamen 14 καὶ τὰ μὲν — 16 νῦν ἐρῶ et p. 200. 1 φημὶ — p. 200. 2 εὐνομίαν)) [*](4.5 πορίᾳ R ‖ 6. 7 lac. indic et expl. Hob. ‖ 7 〈οὐχ〉 οἷς φα(δ Δ) 〈οὐχ〉 ὡς Hahn | γε λέγομεν (vel τελοῦμεν) Reiske τὸ λεγόμενον Hahn Παναθηναίοις α(δ Δ) 〈καὶ αἱ〉 ὁδοὶ φα(δ Δ) 8 ἐπʼ αὐγὴν Meiser ‖ 10 〈ὁ〉 ἔρως Markl. ‖ 15 ταύτην Reiske ‖ 17 ἡμῖν H ὑμῶν Nα(δ) νεώσοικοι α(δ Δ) ‖ 17. 18 οὐδʼ αἱ νῆες Reiske 18 αὐταὶ] ἄριστα Markl ‖ 19 in mge σημείωσαι M | πόπια R (sine acc.) MN om. p ‖ 22 πόλεις 〈οὐχ〉 ἡ ἁρμονία Reiske)

Οὐ γάρ ἐστιν, οὐκ ἔστιν ἄλλο ὄργανον, ᾧ κτητὸν ἀρετή, πλὴν ἀληθὴς λόγος, ὑφʼ οὗ παροξύνεται ἡ ψυχὴ καὶ ζωπυρεῖται, καὶ οὐκ εἰδυῖα μὲν μανθάνει, μαθοῦσα δὲ φυλάττει ἃ ἔμαθεν, φυλάττουσα δὲ χρῆται, χρωμένη δὲ οὐ σφάλλεται.

Τοῦτο ἡ διατριβή, τοῦτο ἡ σχολή, ἀληθείας μελέτη, καὶ τέχνη βίου, καὶ ῥώμη λόγου, καὶ παρασκευὴ ψυχῆς,

καὶ ἄσκησις καλοκαγαθίας. Εἰ μὲν οὖν ταῦτα ἐπʼ οὐδὲν συντελεῖ τῶν καλῶν, ἢ συντελοῦντά γε οὐ δεδίδακται οὐδὲ ἤσκηται, ἀλλὰ εἰκῇ καί, εἰ ἔτυχεν, παρα γιγνόμενα, σκηνὴ τὸ χρῆμα, εἰσαγγελίας ἄξιον ὄντα [*](78a) φῇς·

εἰ δὲ τοῦτο μὲν οὐδεὶς φήσει, οὐχ οὕτω μέμηνεν. Ἀλήθειάν γε καὶ ὑγιῆ λόγον, καὶ ἀρετήν, καὶ γνῶσιν νόμου καὶ δίκης, οὐκ ἔστιν ἑτέρως λαβεῖν, ἢ περὶ αὐτὰ πραγματευόμενον, οὐ μᾶλλον ἢ τὰ σκυτοτομικὰ μὴ [*](6 ἀληθὴς λόγος sq. vi or 1. 8 e ‖ 7. 8 οὐκ εἰδυῖα μανθάνει vi. or 10. 5 h ἀνάγκη γὰρ ἢ εὑρόντα εἰδέναι ἢ μαθόντα ‖ 15 σκηνὴ χρῆμα or. 1 6 g) [*](5 οὐ γάρ ἐστιν — 9 σφάλλεται n) [*](1 φημὶ κἀγώ del. Meiser ‖ 2 εὐνομίαν 〈καὶ〉 ἡ τῶν p ‖ 8 μὲν (post εἰδυῖα) om. n ‖ 9 φυλάττουσα] μαλάττουσα MN ‖ 11 βίου] λόγου MNα(δ) | λόγου] λόγων N βίου α(δ) ‖ 12. 13 οὐδενὶ (suprascr ι man. rec.) R ‖ 13 14 οὐ διδακτὰ οὐδὲ ἀσκητά Meiser ‖ 14 ἀλλ᾿ α(δ Δ) | εἰκῆ καὶ α(θ) εἰκῆ σύνεστι καὶ Reiske | ὡς (pro εἰ) ἔτυχε ϛ (δ Δ) παραγίνεται Markl. ‖ 15 σκηνῆς N Reiske σύνεστι Dav.2 ceterum „scaevam“ (err. typ. pro „scaenam“) σ2 unde fuerunt qui concluderent ἀπηνὲς fuisse in φ χρῆμα] σχῆμα nescio unde Duk. 〈οὐκ( καὶ)〉 εἰσαγγελίας Reiske(Markl.) | ὄντα om. MNα(θ) ὂν καὶ Schenkl ὡς Reiske an 〈ἄξι〉ον γρα(φῆς)? ‖ 16 φῇς] γραφῆς Schenkl Meiser μέμηνεν 〈οὐδεὶς〉 Reiske ‖ 17 ἀλήθειαν δὲ Markl. (Duebn.))

πράττοντες μὲν ταῦτα ἀδικοῦμεν οὐδέν, ἀπολειπόμενοι δὲ αὐτῶν, καὶ μηλόβοτον ἐῶντες τὴν ψυχὴν καὶ ἄγονον, ἦμεν ἂν γραφῆς καὶ εἰσαγγελίας.

Ἐγὼ μέν, ἃ νομίζω καὶ δίκαια ἄμα καὶ ἀληθῆ εἶναι, ἀπελογησάμην πρὸς ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Κλαζομένιοι· ἀξιῶ δὲ ὑμᾶς μὴ αὐτόθεν διενέγκαι τὴν ψῆφον, ἀλλʼ ἐπισχεῖν τὸ νῦν ἔχον, αὐτόπτας δὲ καὶ θεατὰς γενομένους τῶν αὐτῶν ἐμοί· εἰ μέν τι χρηστὸν περιγίγνεται, δόξετε, διδαχθέντες ἔργῳ, ἀφεῖναι τῆς γραφῆς· εἰ δὲ μή, τότε ὑμεῖς μὲ ψηφιεῖσθαι τὰ ὑμῖν δοκοῦντα· ἡμεῖς δὲ καὶ ὣς περὶ[*](τέλος ἀπολο γίας) αὐτῶν καλῶς βουλευσόμεθα.’