Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Οὐκοῦν ὁ μὲν ὑπὲρ ἀνδρὸς φίλου, φυγάδος καὶ πένητος, μεγάλῃ καὶ ἰσχυρᾷ τυραννίδι ἀντετάξατο, γῆν πολλὴν βαδίζων, καὶ πέλαγη περαιούμενος, καὶ ἀπεχθανόμενος τῷ τυράννῳ, καὶ ἐκπίπτων, καὶ κινδυνεύων, ἵνα [*](7.8 Σαρδαναπάλλου sq. in ceteris διʼ ἡδονὴν petiti vi. or. 7. 7 b et e sq sed vi. or 4. 9 f ἀλλʼ οὐδὲ Σ. ἀπράγμων ἦν 8 Ἐπικούρου βίον scil. non ἡδονικὸν ut or. 30. 3 a al. sed θεω- ρητικὸν cf Iulian. ep. ad Them 259 b ἀρά σοι φαίνεται τὴν Ἐπι- κούρου θαυμάζειν ἀπραγμοσύνην sq. ‖ 15 Πλάτωνα . . Ξενο- φῶντα . . Διογένην etiam or. 34. 9 h sq vi. quoque or. 1. 10 e) [*](15 in mge Πλάτων | Ξενοφῶν | Διογένης (schol. rec.) R!) [*](1 τὸ ?? δὲ R! ‖ 2 δὲ] δὴ θ corr. Markl. ‖ 5 μηδὲ om MN φ α(δ) μηδʼ Steph. οὐδὲ Heins. πολλοὺς] πολίτας Markl. 7 ἀρ ?? γὸν R! om. Duk. καὶ (ante ἐπτηχότα) om. Duk ‖ 11 inde ab ἡσυχίαν usque ad p. 194. 3 Πρόξενος alia manu M ‖ 15 ἐπὶ (pro ἐκ) μὲν nescio unde δ corr. Markl)

194
μὴ προδῷ τὸ φιλοσοφίας ἦθος· ἐξῆν δέ που αὐτῷ ἐν Ἀκαδημίᾳ θεωρεῖν, καὶ ἀληθείας ἐμπίμπλασθαι.

Ξεωοφῶντα δὲ καλεῖ μὲν Πρόξενος, παραπέμπει δὲ ὁ Ἀπόλλων, συνεκπέμπει δὲ ὁ Σωκράτης ἐκ τῆς πολλῆς σχολῆς καὶ θεωρίας, ἐπὶ στρατείαν, καὶ στρατηγίαν, καὶ σωτηρίαν Ἑλλήνων μυρίων.

Τὰ δὲ Διογένους τί χρὴ λέγειν; ὃς ἀφέμενος τῆς αὐτοῦ σχολῆς περιῄει ἐπισκοπῶν τὰ τῶν πλησίον, οὐκ ἀρ | γὸς οὐδὲ ἠμελημένος [*](76a) ἐπιστάτης· ἀλλὰ κατὰ τὸν Ὀδυσσέα ἐκεῖνον,

[*]((B 188/9))

  • ὅντινα μὲν βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη,
  • τόν ῥʼ ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς·
  • [*]((Β 198/9))
  • ὅν δʼ αὖ δήμου τʼ ἄνδρα ἴδοι, βοόωντά τʼ
  • τὸν σκήπτρῳ ἐλάσασκεν·
  • ἐφεύροι,
  • ἀλλʼ οὐδʼ ἑαυτοῦ ἀπείχετο, ἀλλʼ ἐκόλαζεν καὶ παρεῖχεν ἑαυτῷ πράγματα, (δ 244/5) αὐτὸν μὲν πληγῇσιν ἀεικελίῃσι δαμάσσας, σπεῖρα κάκʼ ἀμφʼ ὥμοισι βαλών.||

    [*](Ed. Duebn. p87)

    Ἐῶ λέγειν, ὅτι ὁ μὲν ἀγαθὸς ἀνὴρ πράττων καὶ μὴ ἐπαναχωρῶν, μηδὲ ἐξιστάμενος τοῖς μοχθηροῖς, ἑαυτὸν ἂν σώζοι, καὶ τοὺς ἄλλους ἐπὶ τὸ βέλτιστον [*](7 περιῄει sq. ut Socrates vi. or. 3. 7 a περιιέναι sq. et quae ibi adnotavi ‖ 8 οὐκ ἀργὸς οὐδὲ ἠμελημένος ut or. 1. 8 e ‖ 10 ὅν- τινα sq. vi. or 26. 5f ‖ 17 αὐτὸν sq. de eodem Diogene vi. or. 34. 9 e) [*](1 ἐξὸν Heins. | δέ που] δήπου α(δ) corr. Heins. ‖ 2 ἐμπίπλασθαι ut semper ϛ (δ Δ°) ‖ 3 προπέμπει Markl. ‖ 3 4 ὁ (ante Ἀπόλλων) om. ΜΝ α(δ) ‖ 6 μυριάδων MN α(δ) corr. Markl. ‖ 7 αὐτοῦ MN 11 τόν ῥʼ] τὸν δʼ α(θ) Homerus ‖ 15 οὐδὲ αὐτοῦ MN α(δ) corr. Markl. οὐδὲ αὐτοῦ Steph (Heins.2) ‖ 16 αὐτῷ MN αὐτῷ α(δ Δ°) 17 αὐτὸν MN Homerus | μὲν] μὶν α(δ Δ) Homerus ‖ 19 ὅτι μὲν N α (δ) corr. Markl ‖ 20 τοὺς μοχθηρούς Reiske ‖ 21 βελτιον MN α(δ Δ°))

    195
    τρέποι· ἐπαναχωρῶν δὲ καὶ δεικνὺς τὰ νῶτα, θρασύτητος μὲν καὶ ἀπειροκαλίας καὶ τόλμης τὸ μοχθηρὸν πᾶν ἂν ἀπέπλησεν, τὸ δὲ ἑαυτοῦ προίεται. [*]((Θ 94))
  • Ποῖ φεύγεις μετὰ νῶτα βαλών, κακὸς ὥς, ἐν
  • ὁμίλῳ;
  • Μένε, καὶ ἵστασο, καὶ ἀνέχου τῶν βλημάτων, καὶ μηδὲν ἐκπλαγῇς·

    δειλὸν τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον, κενὰ τὰ βλήματα, ἐπιόντα σε οὐδεὶς δέξεται, φεύγοντα πάντες βαλοῦσιν, ὡς τὸν Αἴαντα οἱ Τρῶες, ὡς τὸν Σωκρράτην Ἀθηναῖοι ἔβαλλον, καὶ οὐκ ἀπέσχοντο αὐτοῦ, πρὶν κατέβαλον.

    Πῶς ἂν οὖν τις βιώῃ ἀσφαλῶς ἐν μέσοις ὢν τοῖς πολεμίοις; οὐδὲν γὰρ πολεμιώτερον ἀνδρὸς ἀρετῇ μοχθηρίας ἀμφιλαφοῦς.

    Συνυποσταλείς φησὶν ὁ Σωκράτης, ὑπὸ τειχίον, τοὺς ἄλλους ὁρῶν ζάλῃ καὶ ἀμηχανίᾳ κυκωμένους.

    Δεῖξον, ὦ Σώκρατες, ἀσφαλὲς τειχίον, ἔνθα στὰς ὑπερόψομαι τῶν βλημάτων· ἐὰν δέ μοι τοιοῦτον τειχίον λέγῃς, ᾧ καὶ σὺ ὑπεστάλης, ὁρῶ τὰ βλήματα, Ἀνύτους πολλούς, Μελήτους [*](76 b)πολλούς· ἁλώσι|μον τὸ τειχίον.

    [*](13. 14 συνυποσταλεὶς . . ὑπὸ τειχίον sq cf Plat. republ. VI 496 d ὑπὸ τειχίον ἀποστάς sq. Plut. de fort 2 Themist 8. 104 c; 24. 308 a; al quae collegit Wyttenbach ad Plut cf etiam Senec. dial. lI 1 in illum verticem qui adeo extra teli iactum surrexit ut supra fortunam emineat’)[*](3 πᾶν ἀνέπλησε α(δ) et ita Meiser πᾶν ἀπέπλησε Dav.2 πᾶν ἐνέπλησε Duk ‖ 4 ποῖ] πῇ omerus ‖ 8. 9 φεύγοντα δὲ πάντες Reiske 10 οἱ Ἀθηναῖοι Mα(δ) ἔβαλον Nα(δΔ) ‖ 11 κατέβαλλον R! (man. ant.) M ‖ 14 ὑπὸ τὸ τειχίον Nα(δ) ὁρῶ φα(θ) ‖ 18.19 Μελίτους φα(θ) ‖ 19 πολλούς (λλ in ras.) R! | ἁλώσιμον (λ in ras.) R!)
    196
    [*](ιθ´)

    Ὅτι ὁ θεωρητικὸς βίος ἀμείνων τοῦ πρακτικοῦ.

    Ἀλλʼ εἰ μὲν δίκην ἐφεύγομεν, ἡχθόμεθα ἄν τῷ δικαστῇ μὴ παρέχοντι ἑκατέρῳ ἐκ τῆς ἴσης τὴν ἀπολογίαν, ἀλλʼ ἐοικότι τυράννῳ μᾶλλον ἢ δικαστῇ·

    ἐπεὶ δὲ ἡ μὲν ἐν δικαστηρίοις ψῆφος καὶ τύχη ἔξω τοῦ κατὰ φιλοσοφίαν ἤθους καὶ τρόπου, κατήγορος δὲ λόγος λόγου, φίλος φίλου, ἐπὶ θήρᾳ τοῦ ἀληθοῦς γίγνεται γοῦν, καὶ δικαστηρίῳ τινὶ ἔοικεν ἡ τοιαύτη βάσανος, φέρειν δῶμεν τήμερον τὴν ἀπολογίαν τῷ ἑτέρῳ τῶν λόγων, καὶ τῶν ἀνδρῶν τῷ θεωρητικῷ ἀτεχνῶς, ὥσπερ ἐπὶ δικαστῶν καθισταμένῳ καὶ ἀποτειναμένῳ πρὸς τὴν γραφήν· καὶ ἡ μὲν γραφὴ τοιάδε τὶς ἔστω, ἢ ὅτι ἐγγυτάτω.

    [*](γραφή )

    Ἀδικεῖ Ἀναξαγόρας, γεγονὼς μὲν ἐν τῇ Κλαζομενίων [*](4 εἰ μὲν sq. cf. Dio Chrys. 61 8 ἀλλʼ οὖν μηδὲ δίκην δι- κάσῃς, φασί, πρὶν ἀμφοτέρων ἀκοῦσαι ‖ 9 λόγος λόγου ut or. 11. 1 a φίλος φίλου vi. or 7. 5 a vers. finen ‖ 16 Ἀναξαγόρας sq. cf. Plat. Hipp. mai. 281 c παλαιοὶ ἐκεῖνοι . . . ἔτι ὕστερον μέχρι Ἀναξαγόρου φαίνονται ἀπεχόμενοι τῶν πολιτικῶν πράξεων sq. Iulian. ep. ad Them. 264 b Codices RMNα (═ Stephanus) φ (Paccius) ; H (teste Davisio)) [*](16 ἀδικεῖ — p. 197. 3 θηρίων v ( : γεγονὼς)) [*](1 ΙϚ´ ‖ 3 in mge ιθ´ R! | ὅτι — πρακτικοῦ R add. nu- mero κβʹ Ζ adiect. λόγος βʹ φᾶ τοῦ αὐτοῦ ὅτι — πρακτικοῦ MΝ 7 ἡ μὲν] ἡμᾶς Nα(δ) ‖ 8 ἔθους Duebn. ‖ 9 〈ἐπεὶ〉 ἐπὶ Reiske θήρα 〈γοῦν〉 τοῦ Markl. ‖ 10 γοῦν] εἰ οὖν α(δ) μόνον Reiske del. Markl. (Duk) ‖ 11 φέρειν] φέρε φα(δ Δ) et ita Schenkl sed cf. Plat. epinom. 973 c πολλοὶ τὸν αὐτὸν λόγον φέρουσι (═ proferunt) δῶμεν] ἐνδῶμεν Schenkl ‖ 13. 14 ἀποτεινομένῳ α(δ Δ) ‖ 16 in mge γραφή (man. post.) R!)

    197
    γῇ καὶ πόλει, καὶ μετασχὼν ἱερῶν καὶ ὁσίων, καὶ νόμων, καὶ τροφῆς, καὶ τῶν ἄλλων, ὧν καὶ οἱ λοιποὶ Κλαζομένιοι, ἐπαναχωρῶν δὲ ὥσπερ ἐκ θηρίων, καὶ μήτε ταῖς ἐκκλησίαις ἀναμιγνύμενος, μήτε εἰς Διονύσια ἀπαντῶν, μήτε εἰς δικαστήρια, μήτε ἄλλοθι Κλαζομενίοις, ἀλλὰ αὐτῷ ἡ μὲν γῆ μηλόβοτος, ἡ δὲ ἑστία ἄοικος, διατελεῖ δὲ καθʼ αὐτὸν τὴν θαυμαστὴν σοφίαν, ἄνω καὶ κάτω στρέφων καὶ διερευνώμενος.’