Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἡ μὲν δὴ γραφὴ ταύτῃ ἐχέτω· ἀπολογείσθω δὲ Ἀναξαγόρας ᾧδὲ πως·

‘Ὅτι μὲν πολλοῦ δέω ἀδικεῖν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Κλαἀπολογία ζομένιοι, εὖ τοῦτο οἶδα· οὔτε γὰρ εἰς χρημάτων λόγον ἐπλημμελεῖσθέ τι ὑπʼ ἐμοῦ, οὔτε τὸ ἐμαυτοῦ μέρος ἀδοξοτέραν ὑμῖν τὴν πόλιν ἐν τοῖς Ἕλλησιν παρασκευάζω· ἔν τʼ αὖ τοῖς πρὸς ἕκαστον ‖ ὑμῶν συμβολαιοῖς [*](Ed. Duebn. p. 88) ἀλυπότατον ἐμαυτὸν παρέχειν οἶμαι καὶ μέτριον, τῶν τε νόμων τῶν κειμένων, καὶ τῆς πολιτείας, ὑφʼ ἦς κοσμούμεθα, οὐκ ἔστιν ὅτου ἐλάττω ἔχω λόγον.

[*](77a)

Λείπεται δή, εἰ μηδὲν ἀδικῶν ὑμᾶς ἐγὼ ἐν τοῖς καθʼ ἡμέραν ἐμαυτοῦ διαιτήμασι καὶ τῷ τοῦ βίου σχήματι, γνώμῃ ἔτι ἁμαρτάνω, τοῦ μὲν ἔχειν αἰτίαν, ὡς ἀδικῶ δημοσίᾳ τὴν πόλιν, ἀφεῖσθαι με, τυχεῖν δὲ εἰς τὰ ἐμαυτοῦ ἰδίᾳ διδασκάλων, ἀλλʼ οὐ κατηγόρων.

Φράσω δὴ πρὸς ὑμᾶς, οἷον τοὐμὸν πρᾶγμα ἐστίν, οὐδὲν ὑποστειλάμενος, εἰ καὶ μέλλω γέλωτα ὀφλισκάνειν τὸ ἐπιθύμημα [*](3 ὡσπερεὶ θηρίον Scaliger ‖ 6 ἀλλʼ α(δ Δ°) ‖ 7 καθαυτὸν R! ‖ 11 in mge ἀπολογία (ut p. 196. 16) R! ‖ 13 ἐπλημμελεῖσθαί RM ὑπὸ ἐμοῦ α(δ Δ°) 14 ὑμῶν Markl. | τὴν (ante πόλιν) nescio unde om. θ corr. Markl. ‖ 20 ηαιτήμασι (═ διαιτήμασι lapsu aurium? vi. or. 17. 2i) unde (lapsu oculorum) καιτήμασι MN ‖ 21 ἔτι] τι Reiske (Duk.) ‖ 23 ἴδια ϛ (δ Δ) ‖ 25 μέλλει α(δ Δ) | ὀφιλισκάνειν R! τὸ ἐνθύμημα Scaliger (Duebn.) τὸ ἐπιτήδευμα Steph. Keiske διʼ ἐπιθύμημα Dav.)

198
τοὐμὸν ῥηθέν.

Ἐγὼ γάρ, ὅτι μέν ἐστιν πολλοῦ ἄξιον δύναμις ἐν πόλει, καὶ κοινωνία βίου, καὶ ἔργων ἐπιφάνεια, καὶ χρῆσις πραγμάτων, σαφῶς οἶδα·

εὖ γε μὴν ἐπίσταμαι ταυτὶ τὰ πολλοῦ ἄξια, μετὰ μὲν τρόπου ἀρετῆς καὶ καλοκαγαθίας, εἰς μέγα πάνυ συντελοῦντα τῷ σχόντι· εἰ δὲ μή, εἰς τοὐναντίον κατασμικρύνοντα καὶ καταβάλλοντα, καὶ μηδὲ τὸ λαθεῖν τοῖς ἔχουσιν, μοχθηρονοοῦσιν, παρεχόμενα.

Ἐκλαμπρύνουσι γὰρ αἱ δυνάμεις τοὺς ἄνδρας· καθόσον δʼ ἄν τις ἁμάρτῃ τοῦ καλοῦ, κατὰ τοσοῦτον αὐτοὺς ἐξήλεγξαν.

Εἰ μὲν δή τις γνώμης ἔχοι καλῶς, τὴν ἐπιφάνειαν ἐν τῷ ἀσφαλεῖ κτησάμενος, τῆς δυνάμεως ὤνατο·

εἰ δὲ ταύτῃ ἐνδέων ἐπιθοῖτο, οἷς αὕτη χρῆται, ἀνάγκη πολυαμαθίᾳ τέχνης καὶ εὐπορίᾳ ὀργάνων σφαλῆναι τὸν χρώμενον.

Ταῦτάτοι ἐννοῶν, ἡγούμην δεῖν φροντιστέον εἶναί μοι μᾶλλον, ἀλλʼ οὐ μὴ λάθω προσιὼν παρὰ δύναμιν τοῖς κοινοῖς πταίων περὶ αὐτὰ καὶ σφαλλόμενος· οὐδὲ γὰρ εἰ ἐν χορῷ ξυνᾴδειν ὑφʼ ὑμῶν ἐταττόμην, ἠδίκουν ἄν, πρὶν ἔχειν φωνῆς ἐμμελῶς, οὐκ ἐθέλων ἐγκαταμίγνυσθαι τῷ χορῷ.

Διά [*](8 ἐκλαμπρύνουσι — 11 ἐξήλεγξαν n ‖ 11 εἰ μὲν δή τις — 15 χρώμενον n) [*](4 ἐπίσταμαι (μαι in ras.) R! ‖ 5 εἰς (ante μέγα) om. α(δ Δ°) 8 μοχθηρονοοῦσιν Hob. μοχθηρὸν οὖσιν codd. (sine acc. R) μοχ- θηροῖς οὖσι α(δ Δ) | 9 καθʼ ὅσον α(δ Δ) | 10 ἁμάρτοι Nn ‖ 11 ἔχει n 12 ἐν τῷ] σὺν τῷ Markl. κτησάμενος] καταστησάμενος φα(δ) 13 ὤνατο (ω in ras. ex ο?) R | ταύτης Reiske | ἐπιθείτω n αὕτη] ἐκείνη Reiske ‖ 14 πολυμαθίᾳ N πολὺ ἀμαθίᾳ Dav. 〈ἐπὶ〉 πολὺ ἀμαθίᾳ Κnebel πολλῇ ἀμαθίᾳ α(θ) πολλὴ ἀμαθία Markl. Reiske (Duebn.) ἀπορίᾳ α(δ Δ) 15 δεῖν om. M (Δ) δὴ Heins ἀεὶ Hahn p. 11 16 μοι 〈ἐμοῦ〉 μᾶλλον Reiske | ἄλλου Heins. (Δ) ἢ ἄλλων Reiske | a voce λάθω incipit al. man. M 18 〈εἰ〉 add. φα(δ Δ) | ξυνᾴδειν (α in ras. ex οι) R! ‖ 19 ἠδι- κούμην MN)

199
τοι ταῦτα τῆς μὲν γῆς, ὅπως μοι ἔξει καλῶς, ὀλίγα ἐφρόντιζον· κατεθέμην δὲ ἐμαυτὸν φέρων εἰς τοῦτον τὸν βίον, ἐξ οὐ τὸ εἰδέναι τῇ ψυχῇ παραγενόμενον, [*](77 b)ὥσπερ φῶς ὀφθαλ|μοῖς, τὴν ἀσφάλειαν τῇ λοιπῇ πορείᾳ παρασκευάσει.

Τοῦτο γε μὴν τὸ φῶς κτητόν ἐστιν, 〈καὶ αὕτη ἡ ἐπιστήμη λαμβάνεται· ἀλλʼ οὐ λαμπάδες ἐν πανηγύρεσιν〉 οἷς τε λέγομεν Παναθήναια ὁδοὶ αἱ ἐπʼ αὐτὴν τετμημέναι, οὐ λῆροι, οὐδὲ φλυαρίαι, οὐδʼ ἐπιμέλειαι γεωργικαὶ οὐδὲ ἀγοραῖοι σπουδαί, οὐδὲ δημώδεις κοινωνίαι, ἀλλʼ ἀληθείας ἔρως, καὶ ἡ τῶν ὄντων θέα, καὶ ἡ περὶ ταῦτα φιλοτιμία.

Ταύτῃ νομίσας ἰέναι δεῖν εἱπόμην τοῖς ἄγουσιν λόγοις, καὶ τὰ ἴχνη τῆς ὁδοῦ διεσκόπουν.